Psalm 89
1 Eine Unterweisung Ethans, des Esrahiten. Ich will singen von der Gnade des HERRN ewiglich und seine Wahrheit verkündigen mit meinem Munde für und für,
| قصیده ایتان ازراحی رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد. | ۱ |
2 und sage also: Daß eine ewige Gnade wird aufgehen, und du wirst deine Wahrheit treulich halten im Himmel.
| زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت. | ۲ |
3 Ich habe einen Bund gemacht mit meinem Auserwählten, ich habe David, meinem Knechte, geschworen:
| با برگزیده خودعهد بسته‌ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام. | ۳ |
4 Ich will dir ewiglich Samen verschaffen und deinen Stuhl bauen für und für. (Sela)
| که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه. | ۴ |
5 Und die Himmel werden, HERR, deine Wunder preisen und deine Wahrheit in der Gemeine der Heiligen.
| و آسمانها کارهای عجیب تو را‌ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان. | ۵ |
6 Denn wer mag in den Wolken dem HERRN gleich gelten und gleich sein unter den Kindern der Götter dem HERRN?
| زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟ | ۶ |
7 Gott ist fast mächtig in der Sammlung der Heiligen und wunderbarlich über alle, die um ihn sind.
| خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند. | ۷ |
8 HERR, Gott, Zebaoth, wer ist wie du, ein mächtiger Gott? Und deine Wahrheit ist um dich her.
| ای یهوه خدای لشکرها! کیست‌ای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می‌کند. | ۸ |
9 Du herrschest über das ungestüme Meer; du stillest seine Wellen, wenn sie sich erheben.
| برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن می‌گردانی. | ۹ |
10 Du schlägst Rahab zu Tode; du zerstreuest deine Feinde mit deinem starken Arm.
| رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای. | ۱۰ |
11 Himmel und Erde ist dein; du hast gegründet den Erdboden, und was drinnen ist.
| آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای. | ۱۱ |
12 Mitternacht und Mittag hast du geschaffen; Thabor und Hermon jauchzen in deinem Namen.
| شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند. | ۱۲ |
13 Du hast einen gewaltigen Arm; stark ist deine Hand und hoch ist deine Rechte.
| بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال. | ۱۳ |
14 Gerechtigkeit und Gericht ist deines Stuhls Festung; Gnade und Wahrheit sind vor deinem Angesichte.
| عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند. | ۱۴ |
15 Wohl dem Volk, das jauchzen kann! HERR, sie werden im Licht deines Antlitzes wandeln.
| خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی توای خداوند خواهندخرامید. | ۱۵ |
16 Sie werden über deinem Namen täglich fröhlich sein und in deiner Gerechtigkeit herrlich sein.
| در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید. | ۱۶ |
17 Denn du bist der Ruhm ihrer Stärke und durch deine Gnade wirst du unser Horn erhöhen.
| زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد. | ۱۷ |
18 Denn der HERR ist unser Schild, und der Heilige in Israel ist unser König.
| زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل. | ۱۸ |
19 Dazumal redetest du im Gesichte zu deinem Heiligen und sprachest: Ich habe einen Held erwecket, der helfen soll; ich habe erhöhet einen Auserwählten aus dem Volk;
| آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم. | ۱۹ |
20 ich habe funden meinen Knecht David, ich habe ihn gesalbet mit meinem heiligen Öle.
| بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم. | ۲۰ |
21 Meine Hand soll ihn erhalten, und mein Arm soll ihn stärken.
| که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید. | ۲۱ |
22 Die Feinde sollen ihn nicht überwältigen, und die Ungerechten sollen ihn nicht dämpfen,
| دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید. | ۲۲ |
23 sondern ich will seine Widersacher schlagen vor ihm her, und die ihn hassen, will ich plagen.
| و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید. | ۲۳ |
24 Aber meine Wahrheit und Gnade soll bei ihm sein, und sein Horn soll in meinem Namen erhaben werden.
| و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد. | ۲۴ |
25 Ich will seine Hand ins Meer stellen und seine Rechte in die Wasser.
| دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها. | ۲۵ |
26 Er wird mich nennen also: Du bist mein Vater, mein Gott und Hort, der mir hilft.
| او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من. | ۲۶ |
27 Und ich will ihn zum ersten Sohn machen, allerhöchst unter den Königen auf Erden.
| من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان. | ۲۷ |
28 Ich will ihm ewiglich behalten meine Gnade, und mein Bund soll ihm fest bleiben.
| رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود. | ۲۸ |
29 Ich will ihm ewiglich Samen geben und seinen Stuhl, solange der Himmel währet, erhalten.
| و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان. | ۲۹ |
30 Wo aber seine Kinder mein Gesetz verlassen und in meinen Rechten nicht wandeln,
| اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند، | ۳۰ |
31 so sie meine Ordnungen entheiligen und meine Gebote nicht halten,
| اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند، | ۳۱ |
32 will ich ihre Sünde mit der Rute heimsuchen und ihre Missetat mit Plagen.
| آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها. | ۳۲ |
33 Aber meine Gnade will ich nicht von ihm wenden und meine Wahrheit nicht lassen fehlen.
| لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت. | ۳۳ |
34 Ich will meinen Bund nicht entheiligen und nicht ändern, was aus meinem Munde gegangen ist.
| عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد. | ۳۴ |
35 Ich habe einst geschworen bei meiner Heiligkeit: Ich will David nicht lügen.
| یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت. | ۳۵ |
36 Sein Same soll ewig sein und sein Stuhl vor mir wie die Sonne;
| که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب، | ۳۶ |
37 wie der Mond soll er ewiglich erhalten sein und gleichwie der Zeuge in den Wolken gewiß sein. (Sela)
| مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه. | ۳۷ |
38 Aber nun verstößest du und verwirfest und zürnest mit deinem Gesalbten.
| لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای. | ۳۸ |
39 Du verstörest den Bund deines Knechtes und trittst seine Krone zu Boden.
| عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای. | ۳۹ |
40 Du zerreißest alle seine Mauern und lässest seine Festen zerbrechen.
| جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای. | ۴۰ |
41 Es rauben ihn alle, die vorübergehen; er ist seinen Nachbarn ein Spott worden.
| همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است. | ۴۱ |
42 Du erhöhest die Rechte seiner Widerwärtigen und erfreuest alle seine Feinde.
| دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای. | ۴۲ |
43 Auch hast du die Kraft seines Schwerts weggenommen und lässest ihn nicht siegen im Streit.
| دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای. | ۴۳ |
44 Du zerstörest seine Reinigkeit und wirfest seinen Stuhl zu Boden.
| جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای. | ۴۴ |
45 Du verkürzest die Zeit seiner Jugend und bedeckest ihn mit Hohn. (Sela)
| ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه. | ۴۵ |
46 HERR, wie lange willst du dich so gar verbergen und deinen Grimm wie Feuer brennen lassen?
| تا به کی‌ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟ | ۴۶ |
47 Gedenke, wie kurz mein Leben ist! Warum willst du alle Menschen umsonst geschaffen haben?
| به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده‌ای؟ | ۴۷ |
48 Wo ist jemand, der da lebet und den Tod nicht sehe, der seine Seele errette aus der Hölle Hand? (Sela) (Sheol h7585)
| کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. (Sheol h7585) | ۴۸ |
49 HERR, wo ist deine vorige Gnade, die du David geschworen hast in deiner Wahrheit?
| ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی. | ۴۹ |
50 Gedenke, HERR, an die Schmach deiner Knechte, die ich trage in meinem Schoß von so vielen Völkern allen,
| ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل می‌باشم. | ۵۰ |
51 damit dich, HERR, deine Feinde schmähen, damit sie schmähen die Fußtapfen deines Gesalbten.
| که دشمنان توای خداوند ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نموده‌اند. | ۵۱ |
| خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین. | ۵۲ |
