Psalm 81
1 Auf der Githith vorzusingen: Assaph. Singet fröhlich Gott, der unsere Stärke ist; jauchzet dem Gott Jakobs!
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Nehmet die Psalmen und gebet her die Pauken, liebliche Harfen mit Psalter.
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Blaset im Neumonden die Posaunen, in unserm Fest der Laubrüste.
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 Denn solches ist eine Weise in Israel und ein Recht des Gottes Jakobs.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Solches hat er zum Zeugnis gesetzt unter Joseph, da sie aus Ägyptenland zogen, und fremde Sprache gehöret hatten,
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 da ich ihre Schulter von der Last entlediget hatte, und ihre Hände der Töpfe los wurden.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 Da du mich in der Not anriefest, half ich dir aus; und erhörete dich, da dich das Wetter überfiel, und versuchte dich am Haderwasser. (Sela)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Höre, mein Volk, ich will unter dir zeugen; Israel, du sollst mich hören,
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 daß unter dir kein anderer Gott sei, und du keinen fremden Gott anbetest.
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Ich bin der HERR, dein Gott, der dich aus Ägyptenland geführet hat. Tue deinen Mund weit auf, laß mich ihn füllen!
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Aber mein Volk gehorcht nicht meiner Stimme, und Israel will mein nicht.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 So hab ich sie gelassen in ihres Herzens Dünkel, daß sie wandeln nach ihrem Rat.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Wollte mein Volk mir gehorsam sein und Israel auf meinem Wege gehen,
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 so wollte ich ihre Feinde bald dämpfen und meine Hand über ihre Widerwärtigen wenden;
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 und die den HERRN hassen, müßten an ihm fehlen; ihre Zeit aber würde ewiglich währen.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
