< Psalm 69 >

1 Ein Psalm Davids von den Rosen, vorzusingen. Gott, hilf mir; denn das Wasser gehet mir bis an die Seele.
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.
2 Ich versinke in tiefem Schlamm, da kein Grund ist; ich bin im tiefen Wasser, und die Flut will mich ersäufen.
Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.
3 Ich habe mich müde geschrieen, mein Hals ist heisch; das Gesicht vergehet mir, daß ich so lange muß harren auf meinen Gott.
Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.
4 Die mich ohne Ursache hassen, der ist mehr, denn ich Haare auf dem Haupt habe. Die mir unbillig feind sind und mich verderben, sind mächtig. Ich muß bezahlen, das ich nicht geraubt habe.
Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.
5 Gott, du weißest meine Torheit, und meine Schulden sind dir nicht verborgen.
Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.
6 Laß nicht zuschanden werden an mir, die dein harren, HERR, HERR Zebaoth! Laß nicht schamrot werden an mir, die dich suchen, Gott Israels!
Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!
7 Denn um deinetwillen trage ich Schmach, mein Angesicht ist voller Schande.
Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.
8 Ich bin fremd worden meinen Brüdern und unbekannt meiner Mutter Kindern.
Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,
9 Denn ich eifere mich schier zu Tod um dein Haus; und die Schmach derer, die dich schmähen, fallen auf mich.
Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.
10 Und ich weine und faste bitterlich; und man spottet mein dazu.
Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.
11 Ich hab einen Sack angezogen; aber sie treiben das Gespött draus.
Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.
12 Die im Tor sitzen, waschen von mir, und in den Zechen singet man von mir.
Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.
13 Ich aber bete, HERR, zu dir zur angenehmen Zeit. Gott, durch deine große Güte, erhöre mich mit deiner treuen Hilfe!
Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.
14 Errette mich aus dem Kot, daß ich nicht versinke, daß ich errettet werde von meinen Hassern und aus dem tiefen Wasser,
Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;
15 daß mich die Wasserflut nicht ersäufe und die Tiefe nicht verschlinge und das Loch der Grube nicht über mir zusammengehe.
Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.
16 Erhöre mich, HERR, denn deine Güte ist tröstlich; wende dich zu mir nach deiner großen Barmherzigkeit
Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.
17 und verbirg dein Angesicht nicht vor deinem Knechte; denn mir ist angst; erhöre mich eilend!
Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.
18 Mache dich zu meiner Seele und erlöse sie; erlöse mich um meiner Feinde willen!
Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.
19 Du weißest meine Schmach, Schande und Scham; meine Widersacher sind alle vor dir.
Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.
20 Die Schmach bricht mir mein Herz und kränket mich. Ich warte, ob es jemand jammerte, aber da ist niemand; und auf Tröster, aber ich finde keine.
Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.
21 Und sie geben mir Galle zu essen und Essig zu trinken in meinem großen Durst.
Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.
22 Ihr Tisch müsse vor ihnen zum Strick werden, zur Vergeltung und zu einer Falle!
Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.
23 Ihre Augen müssen finster werden, daß sie nicht sehen; und ihre Lenden laß immer wanken!
Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.
24 Geuß deine Ungnade auf sie, und dein grimmiger Zorn ergreife sie!
Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.
25 Ihre Wohnung müsse wüste werden, und sei niemand, der in ihren Hütten wohne!
Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
26 Denn sie verfolgen, den du geschlagen hast, und rühmen, daß du die Deinen übel schlagest.
Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.
27 Laß sie in eine Sünde über die andere fallen, daß sie nicht kommen zu deiner Gerechtigkeit.
Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.
28 Tilge sie aus dem Buch der Lebendigen, daß sie mit den Gerechten nicht angeschrieben werden.
Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.
29 Ich aber bin elend, und mir ist wehe. Gott, deine Hilfe schütze mich!
Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.
30 Ich will den Namen Gottes loben mit einem Liede und will ihn hoch ehren mit Dank.
Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.
31 Das wird dem HERRN baß gefallen denn ein Farr, der Hörner und Klauen hat.
A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.
32 Die Elenden sehen und freuen sich; und die Gott suchen, denen wird das Herz leben.
To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;
33 Denn der HERR höret die Armen und verachtet seine Gefangenen nicht.
Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.
34 Es lobe ihn Himmel, Erde und Meer und alles, was sich drinnen reget.
Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.
35 Denn Gott wird Zion helfen und die Städte Judas bauen, daß man daselbst wohne und sie besitze.
Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.
Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

< Psalm 69 >