Psalm 105

1 Danket dem HERRN und prediget seinen Namen; verkündiget sein Tun unter den Völkern;

Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.

2 singet von ihm und lobet ihn; redet von allen seinen Wundern;

Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.

3 rühmet seinen heiligen Namen; es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!

Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.

4 Fraget nach dem HERRN und nach seiner Macht; suchet sein Antlitz allewege!

Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.

5 Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunder und seines Worts,

Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.

6 ihr, der Same Abrahams, seines Knechts, ihr Kinder Jakobs, seine Auserwählten!

[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!

7 Er ist der HERR, unser Gott; er richtet in aller Welt.

On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.

8 Er gedenket ewiglich an seinen Bund, des Worts, das er verheißen hat auf viel tausend für und für

Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;

9 den er gemacht hat mit Abraham, und des Eides mit Isaak,

[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.

10 und stellete dasselbige Jakob zu einem Recht und Israel zum ewigen Bunde

Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;

11 und sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben, das Los eures Erbes,

Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;

12 da sie wenig und geringe waren und Fremdlinge drinnen.

Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.

13 Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zum andern Volk.

I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;

14 Er ließ keinen Menschen ihnen Schaden tun und strafte Könige um ihretwillen.

Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:

15 Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!

Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.

16 Und er ließ eine Teurung ins Land kommen und entzog allen Vorrat des Brots.

Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.

17 Er sandte einen Mann vor ihnen hin; Joseph ward zum Knechte verkauft.

Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;

18 Sie zwangen seine Füße im Stock, sein Leib mußte in Eisen liegen,

Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;

19 bis daß sein Wort kam und die Rede des HERRN ihn durchläuterte.

Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.

20 Da sandte der König hin und ließ ihn losgeben, der HERR über Völker hieß ihn auslassen.

Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.

21 Er setzte ihn zum HERRN über sein Haus, zum HERRSCher über alle seine Güter,

Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;

22 daß er seine Fürsten unterweisete nach seiner Weise und seine Ältesten Weisheit lehrete.

Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.

23 Und Israel zog nach Ägypten, und Jakob ward ein Fremdling im Lande Hams.

Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;

24 Und er ließ sein Volk sehr wachsen und machte sie mächtiger denn ihre Feinde.

Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.

25 Er verkehrete jener Herz, daß sie seinem Volk gram wurden und dachten seine Knechte mit List zu dämpfen.

Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.

26 Er sandte seinen Knecht Mose, Aaron, den er hatte erwählet.

Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;

27 Dieselben taten seine Zeichen unter ihnen und seine Wunder im Lande Hams.

Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.

28 Er ließ Finsternis kommen und machte es finster; und waren nicht ungehorsam seinen Worten.

Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.

29 Er verwandelte ihre Wasser in Blut und tötete ihre Fische.

Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.

30 Ihr Land wimmelte Kröten heraus in den Kammern ihrer Könige.

Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.

31 Er sprach, da kam Ungeziefer, Läuse, in allen ihren Grenzen.

Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.

32 Er gab ihnen Hagel zum Regen, Feuerflammen in ihrem Lande;

Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.

33 und schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihren Grenzen.

Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.

34 Er sprach, da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl.

Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;

35 Und sie fraßen alles Gras in ihrem Lande und fraßen die Früchte auf ihrem Felde.

I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.

36 Und schlug alle Erstgeburt in Ägypten, alle ihre ersten Erben.

Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.

37 Und führete sie aus mit Silber und Golde; und war kein Gebrechlicher unter ihren Stämmen.

Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.

38 Ägypten ward froh, daß sie auszogen; denn ihre Furcht war auf sie gefallen.

Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.

39 Er breitete eine Wolke aus zur Decke und ein Feuer des Nachts zu leuchten.

Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.

40 Sie baten, da ließ er Wachteln kommen; und er sättigte sie mit Himmelbrot.

Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.

41 Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser aus, daß Bäche liefen in der dürren Wüste.

Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;

42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, Abraham, seinem Knechte, geredet.

Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.

43 Also führete er sein Volk aus mit Freuden und seine Auserwählten mit Wonne

Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.

44 und gab ihnen die Länder der Heiden, daß sie die Güter der Völker einnahmen

I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;

45 auf daß sie halten sollten seine Rechte und seine Gesetze bewahren. Halleluja!

Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.