< Johannes 5 >

1 Danach war ein Fest der Juden, und Jesus zog hinauf gen Jerusalem.
Hahoi Judahnaw bawknae pawi a sak awhnae koe Jisuh teh Jerusalem kho lah a cei.
2 Es ist aber zu Jerusalem bei dem Schafhause ein Teich, der heißt auf ebräisch Bethesda und hat fünf Hallen,
Jerusalem kho e tu longkha teng vah Hebru lahoi Bethesada tie tuikamuem ao. Hawvah vaikhap panga touh ao.
3 in welchen lagen viel Kranke, Blinde, Lahme, Dürre; die warteten, wenn sich das Wasser bewegte.
Hote vaikhap dawk hoi mit kadawnnaw, a khok kakhemnaw, ka kamkhuen ni teh atak kadamhoehnaw, a patawnae aphunphun katawnnaw ni tui ka kâhuen e hah a ring awh.
4 Denn ein Engel fuhr herab zu seiner Zeit in den Teich und bewegte das Wasser. Welcher nun der erste, nachdem das Wasser beweget war, hineinstieg, der ward gesund, mit welcherlei Seuche er behaftet war.
Bangkongtetpawiteh a tue a pha navah, kalvantami ni tuikamuem dawk a cei teh a kâhuet sak. Hottelah tui a kâhuet hnukkhu hmaloe poung lah ka kâphum e ni atak dawk kaawm e patawnae pueng damnae a hmu.
5 Es war aber ein Mensch daselbst, achtunddreißig Jahre krank gelegen.
Hawvah a kum 38 ditouh patawnae ka tawn e tami buet touh tuikamuem teng ao van.
6 Da Jesus denselbigen sah liegen und vernahm, daß er so lange gelegen hatte, spricht er zu ihm: Willst du gesund werden?
Hote tami sut ka yan e Jisuh ni a hmu navah hroung kasawlah ao toe tie a panue dawkvah, dam hane na ngai maw telah a pacei.
7 Der Kranke antwortete ihm: HERR, ich habe keinen Menschen, wenn das Wasser sich beweget, der mich in den Teich lasse; und wenn ich komme, so steiget ein anderer vor mir hinein.
Ahni nihaiyah, Bawipa tui a kâhuet nah tui dawk na ka phum hane tami awmhoeh. Nueng ka thaw nah ayânaw ni hma oun na cu atipouh.
8 Jesus spricht zu ihm: Stehe auf, nimm dein Bett und gehe hin!
Jisuh ni thaw leih, na inae phailei sin nateh cet leih atipouh.
9 Und alsbald ward der Mensch gesund und nahm sein Bett und ging hin. Es war aber desselbigen Tages der Sabbat.
Hatnavah ahni teh a patawnae koehoi peng a dam teh a inae phailei a sin teh a cei.
10 Da sprachen die Juden zu dem, der gesund war worden: Es ist heute Sabbat; es ziemt dir nicht, das Bett zu tragen.
Sabbath hnin lah ao dawk taminaw ni Sabbath hnin nah a inae phailei hah sin hanlah awm hoeh telah damnae ka hmawt e tami hanelah atipouh awh.
11 Er antwortete ihnen: Der mich gesund machte, der sprach zu mir: Nimm dein Bett und gehe hin.
Ahni nihai, kai na kadamsakkung ni na inae phailei sin nateh cet leih ati telah atipouh.
12 Da fragten sie ihn: Wer ist der Mensch, der zu dir gesagt hat: Nimm dein Bett und gehe hin?
Judahnaw ni hai na inae phailei sin nateh cet leih katetkung te apimaw telah a pacei awh.
13 Der aber gesund war worden, wußte nicht, wer er war; denn Jesus war gewichen, da so viel Volks an dem Ort war.
Hote tami teh apimaw tie damnae ka hmawt e tami ni panuek hoeh. Bangkongtetpawiteh, hote hmuen koe tami moi a kamkhueng navah Jisuh duem a tâco dawkvah.
14 Danach fand ihn Jesus im Tempel und sprach zu ihm: Siehe zu, du bist gesund worden; sündige hinfort nicht mehr, daß dir nicht etwas Ärgeres widerfahre!
Hatnavah Jisuh ni, hote tami bawkim thung a hmu navah, damnae na coe toe yonnae bout sak hanh lawih. Hoehpawiteh het hlak ka mathout e patawnae teh nang dawk bout a pha han atipouh.
15 Der Mensch ging hin und verkündigte es den Juden, es sei Jesus, der ihn gesund gemacht habe.
Hote tami ni a cei teh, ahni ka damsakkung e teh Jisuh doeh tie Judahnaw koe a dei pouh.
16 Darum verfolgten die Juden Jesum und suchten ihn zu töten, daß er solches getan hatte auf den Sabbat.
Sabbath na hnin vah tami a dam sak dawkvah Judahnaw ni Jisuh hah a rektap awh.
17 Jesus aber antwortete ihnen: Mein Vater wirket bisher, und ich wirke auch.
Jisuh nihai, a Pa teh sahnin ditouh thaw a tawk e patetlah kai hai thaw ka tawk atipouh.
18 Darum trachteten ihm die Juden nun viel mehr nach, daß sie ihn töteten, daß er nicht allein den Sabbat brach, sondern sagte auch, Gott sei sein Vater, und machte sich selbst Gott gleich.
Sabbath hnin a raphoe awh dueng laipalah, Cathut hah a Pa ati teh, amahoima Cathut hoi a kâvan sak dawkvah Judahnaw ni thei hanelah a kâcai awh.
19 Da antwortete Jesus und sprach zu ihnen: Wahrlich, wahrlich, ich sage euch, der Sohn kann nichts von ihm selber tun, denn was er siehet den Vater tun; denn was derselbige tut, das tut gleich auch der Sohn.
Jisuh ni, atangcalah na dei pouh awh, Pa ni a sak e dueng doeh Capa ni a hmu teh a sak. Amahmawk banghai sak thai hoeh. Ahni ni a sak e doeh Capa ni hai a sak.
20 Der Vater aber hat den Sohn lieb und zeiget ihm alles, was er tut, und wird ihm noch größere Werke zeigen, daß ihr euch verwundern werdet.
Pa ni Capa a lungpataw dawkvah a sak e pueng hah a patue. Nangmouh ni na kângairu nahanelah het hlak hoe ka talue e hno Capa a hmu sak han.
21 Denn wie der Vater die Toten auferweckt und machet sie lebendig, also auch der Sohn machet lebendig, welche er will.
Pa ni kadout tangcoungnaw bout a thaw sak teh, hringnae a poe e patetlah Capa ni hai a ngai e pueng a hring sak han.
22 Denn der Vater richtet niemand, sondern alles Gericht hat er dem Sohn gegeben,
Pa ni apihai lawkceng hoeh, Capa koe kâtawnnae pueng poe lah ao toe.
23 auf daß sie alle den Sohn ehren, wie sie den Vater ehren. Wer den Sohn nicht ehret, der ehret den Vater nicht, der ihn gesandt hat.
Tami pueng ni Pa bari awh e patetlah Capa hai a bari awh han. Api nang ni hai Capa na bari hoehpawiteh ahni kapatounkung Pa na bari awh hoeh.
24 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Wer mein Wort höret und glaubet dem, der mich gesandt hat, der hat das ewige Leben und kommt nicht in das Gericht, sondern er ist vom Tode zum Leben hindurchgedrungen. (aiōnios g166)
Atangcalah na dei pouh awh. Ka lawk ka thai ni teh kai na kapatounkung ka yuem e tami teh yungyoe hringnae a hmu vaiteh, ahni teh lawkcengnae koehoi hringnae dawk a kâen toe. (aiōnios g166)
25 Wahrlich, wahrlich, ich sage euch: Es kommt die Stunde und ist schon jetzt, daß die Toten werden die Stimme des Sohnes Gottes hören; und die sie hören werden, die werden leben.
Atangcalah na dei pouh awh. Kadoutnaw ni Cathut Capa e a lawk a thai awh vaiteh, kathainaw pueng ni a hringnae tue a pha han toung dawkvah atu hai a pha toe.
26 Denn wie der Vater das Leben hat in ihm selber, also hat er dem Sohn gegeben, das Leben zu haben in ihm selber
Bangkongtetpawiteh, Pa ni hringnae a tawn e patetlah Capa ni hai hringnae tawnnae kâ a poe.
27 Und hat ihm Macht gegeben, auch das Gericht zu halten, darum daß er des Menschen Sohn ist.
Tami Capa lah ao dawkvah, lawkcengnae dawk kâtawnnae hai bout a poe.
28 Verwundert euch des nicht; denn es kommt die Stunde, in welcher alle, die in den Gräbern sind, werden seine Stimme hören
Hete kong dawk na kângairu sak awh hanh. Phuen koe kaawm e pueng ni Capa e lawk thai awh vaiteh,
29 und werden hervorgehen, die da Gutes getan haben, zur Auferstehung des Lebens, die aber Übels getan haben, zur Auferstehung des Gerichts.
a tâco awh nahane tue ka phat han. Hnokahawi ka sak e teh hringnae koe lah bout a thaw vaiteh, hno kathout ka sak e teh yon lawkcengnae koe lah bout a thaw awh han.
30 Ich kann nichts von mir selber tun. Wie ich höre, so richte ich, und mein Gericht ist recht; denn ich suche nicht meinen Willen, sondern des Vaters Willen, der mich gesandt hat.
Kai ni ka mahmawk banghai ka sak thai hoeh. Ka thai e patetlah lawk ka ceng teh lawk ka ceng e hai a lan. Bangkongtetpawiteh, kama ngai e patetlah laipalah Kai na kapatounkung a ngainae lah doeh ao.
31 So ich von mir selbst zeuge, so ist mein Zeugnis nicht wahr.
Kai ni ka mae kong ka kampangkhai pawiteh, hote kampangkhainae teh cak hoeh.
32 Ein anderer ist's, der von mir zeuget; und ich weiß, daß das Zeugnis wahr ist, das er von mir zeuget.
Hatei, kai na kapanuekkhaikung buet touh ao. Ahnie panuekhainae teh a cak tie ka panue.
33 Ihr schicktet zu Johannes, und er zeugete von der Wahrheit.
Nangmouh ni Jawhan koe laicei na patoun awh, ahni ni lawkkatang doeh a kampangkhai.
34 Ich aber nehme nicht Zeugnis von Menschen, sondern solches sage ich, auf daß ihr selig werdet.
Tami e kampangkhainae ka panki hoeh. Nangmouh rungngang lah na o awh nahanelah doeh ka dei.
35 Er war ein brennend und scheinend Licht; ihr aber wolltet eine kleine Weile fröhlich sein von seinem Licht.
Jawhan teh paang e hmaiim lah ao. Ahnie angnae thungvah dongdeng konawm hanlah doeh na ngai awh.
36 Ich aber habe ein größer Zeugnis denn des Johannes Zeugnis; denn die Werke, die mir der Vater gegeben hat, daß ich sie vollende, dieselbigen Werke, die ich tue, zeugen von mir, daß mich der Vater gesandt habe.
Jawhan e a kampangkhai e hlak kalen e kai koe lawkpanuesaknae ao. Pa ni na poe e thaw cum hanelah na patoun e patetlah thaw ka tawknae ni doeh na kampangkhai.
37 Und der Vater, der mich gesandt hat, derselbige hat von mir gezeuget. Ihr habt nie weder seine Stimme gehöret noch seine Gestalt gesehen.
Pa ni hai kai koe lah na kampangkhai. Nangmouh ni ahnie lawk teh na thai panuek awh hoeh, ama hai na hmawt awh hoeh.
38 Und sein Wort habt ihr nicht in euch wohnend; denn ihr glaubet dem nicht, den er gesandt hat.
A lawk hai nangmae na lung thung awm thai hoeh. Bangkongtetpawiteh, ama ni a patoun e hah na yuem awh hoeh kecu dawkvah.
39 Suchet in der Schrift; denn ihr meinet, ihr habt das ewige Leben darinnen; und sie ist's, die von mir zeuget. (aiōnios g166)
A lawk thut e Cakathoung dawkvah yungyoe hringnae ao na ti awh teh, Cakathoung teh na touk awh. Hote Cakathoung ni doeh na kampangkhai. (aiōnios g166)
40 Und ihr wollt nicht zu mir kommen, daß ihr das Leben haben möchtet.
Nangmouh ni hringnae na hmu awh nahan kai koe na tho hane na ngai awh hoeh.
41 Ich nehme nicht Ehre von Menschen.
Kai teh tami ni poe e barinae ka tawng hoeh.
42 Aber ich kenne euch, daß ihr nicht Gottes Liebe in euch habt.
Hatei, Cathut lungpatawnae na tawn awh hoeh tie ka panue.
43 Ich bin kommen in meines Vaters Namen, und ihr nehmet mich nicht an. So ein anderer wird in seinem eigenen Namen kommen, den werdet ihr annehmen.
Kai teh a Pa e Min lahoi ka tho ei nangmouh ni banglahai na ngai awh hoeh. Ayânaw ni amamae min lahoi tho pawiteh na dâw awh han doeh.
44 Wie könnet ihr glauben, die ihr Ehre voneinander nehmet? Und die Ehre, die von Gott allein ist, suchet ihr nicht.
Namamouh hoi namamouh ni na kâpoe awh e barinae hah na ngai awh teh, Cathut ni dueng poe thai e barinae na ka ngai awh hoeh e naw ni bangtelamaw kai hah na yuem thai awh han vaw.
45 Ihr sollt nicht meinen, daß ich euch vor dem Vater verklagen werde. Es ist einer, der euch verklaget, der Mose, auf welchen ihr hoffet.
Kai ni Pa e hmalah nangmouh yon na pen han doeh tet awh hanh. Nangmouh yon na ka pen e teh nangmouh ni na kâuep awh e Mosi ni doeh na pen tih.
46 Wenn ihr Mose glaubtet, so glaubtet ihr auch mir; denn er hat von mir geschrieben.
Mosi ni teh Kaie kong doeh a thut. Nangmouh ni Mosi na yuem awh pawiteh, Kai hai na yuem awh han doeh.
47 So ihr aber seinen Schriften nicht glaubet, wie werdet ihr meinen Worten glauben?
Hatei, Mosi ni a thut e na yuem awh hoehpawiteh, kaie ka lawk hah bangtelamaw khuet na yuem awh han vaw telah Judahnaw han atipouh.

< Johannes 5 >