< Hebraeer 12 >

1 Darum auch wir, dieweil wir solchen Haufen Zeugen um uns haben, lasset uns ablegen die Sünde, so uns immer anklebt und träge macht, und lasset uns laufen durch Geduld in dem Kampf, der uns verordnet ist,
Hatdawkvah, hettelah kapap e kapanuekkhaikungnaw ni maimouh na kalup awh dawkvah, maimouh ni hnokari hoi kayawicalah kâbet thai e yonnae pueng hah takhoe awh vaiteh, maimae hmalah sut ta e kontung koe pha hanelah thathout laipalah yawng awh sei.
2 und aufsehen auf Jesum, den Anfänger und Vollender des Glaubens, welcher, da er wohl hätte mögen Freude haben, erduldete er das Kreuz und achtete der Schande nicht und ist gesessen zur Rechten auf dem Stuhl Gottes.
Yuemnae hah akung lah ta vaiteh maimouh na ka kuep sak e Jisuh hah takuetluet khen awh sei. Bawipa ni a hmalah sut ta e lunghawinae kecu dawk kayanae teh banglahai noutna laipalah thingpalam dawk a khang hnukkhu, Cathut e bawitungkhung aranglah a tahung.
3 Gedenket an den, der ein solches Widersprechen von den Sündern wider sich erduldet hat, daß ihr nicht in eurem Mut matt werdet und ablasset.
Hatdawkvah nangmouh ni na lungreithai awh teh lungpout hoeh nahanelah, tamikayonnaw e kut dawk hoi hmuhmanae ka khang e Bawipa hah pouk awh.
4 Denn ihr habt noch nicht bis aufs Blut widerstanden über dem Kämpfen wider die Sünde
Nangmouh ni yonnae na tuknae dawk thi lawng ditouh na khang awh hoeh rah.
5 und habt bereits vergessen des Trostes, der zu euch redet als zu den Kindern: Mein Sohn, achte nicht gering die Züchtigung des HERRN und verzage nicht, wenn du von ihm gestraft wirst;
Hahoi, ka ca Cathut e yuenae hah pahnim hanh. Na yue nah na lungpout hanh.
6 denn welchen der HERR liebhat, den züchtiget er; er stäupt aber einen jeglichen Sohn, den er aufnimmt.
Cathut ni a lungpataw e naw teh ouk a yue. A coe e a canaw pueng teh ouk a phep tie hah camonaw dei pouh e patetlah nangmouh koe ka dei e thapoenae lawk hah na pahnim awh toung maw.
7 So ihr die Züchtigung erduldet, so erbeut sich euch Gott als Kindern; denn wo ist ein Sohn, den der Vater nicht züchtiget?
Cathut ni nangmouh teh a ca patetlah na khetyawt awh dawkvah na yuenae hah na khang awh han. Bangkongtetpawiteh, na pa ni a yue hoeh e ca ao boimaw.
8 Seid ihr aber ohne Züchtigung, welcher sie alle sind teilhaftig worden, so seid ihr Bastarde und nicht Kinder.
Canaw pueng ni a khang awh e yuenae hah nangmouh ni na khang awh hoehpawiteh nangmouh teh ca katang nahoeh. Cata ca lah doeh na o awh.
9 Auch so wir haben unsere leiblichen Väter zu Züchtigern gehabt und sie gescheuet, sollten wir denn nicht viel mehr untertan sein dem geistlichen Vater, daß wir leben?
Talai takthai hoi ka kâkuen e napanaw ni a kut hoi na hemnae maimouh ni khang awh navah, ouk bari awh. Hot hlak vah, muitha koelae na Pa hah lawk hoe ngâi pouh mahoeh namaw. Hatnavah maimouh ni hring hloutnae hmu awh han.
10 Und jene zwar haben uns gezüchtiget wenige Tage nach ihrem Dünken, dieser aber zu Nutz, auf daß wir seine Heiligung erlangen.
Bangkongtetpawiteh, hote napanaw niteh amamouh ahawi ati awh e patetlah dongdengca dueng doeh na yue awh. Bawipa niteh amae thoungnae hah maimouh ni hmawngkhai hanlah, maimouh hawi nahanelah na yue awh.
11 Alle Züchtigung aber, wenn sie da ist, dünkt sie uns nicht Freude, sondern Traurigkeit sein; aber danach wird sie geben eine friedsame Frucht der Gerechtigkeit denen, die dadurch geübet sind.
Yuenae tie pueng heh khang awh nateh lunghawinae lah awm hoeh, lungmathoenae lah pouk awh. Hatei, yuenae ka khang e taminaw teh a hnukkhu vah roumnae hoi kâkuen e lannae a coe awh.
12 Darum richtet wieder auf die lässigen Hände und die müden Kniee
Hatdawkvah, tha kayoun e kutnaw hoi a tha kaawm hoeh e khokpakhunaw hah tha awm sak awh.
13 und tut gewissen Tritt mit euren Füßen, daß nicht jemand strauchele wie ein Lahmer, sondern vielmehr gesund werde.
A khok ka cu hoeh e taminaw ni hru kamhoutnae awm laipalah, a dam awh nahanlah, na cei awh nahane lamkalannaw hah rakueng awh.
14 Jaget nach dem Frieden gegen jedermann und der Heiligung, ohne welche wird niemand den HERRN sehen.
Tami puenghoi kâpocalah awm awh. Thoungnae laipalah apihai Bawipa hmawt mahoeh.
15 Und sehet darauf, daß nicht jemand Gottes Gnade versäume, daß nicht etwa eine bittere Wurzel aufwachse und Unfrieden anrichte, und viele durch dieselbige verunreiniget werden;
Nangmouh dawk apihai Cathut lungmanae hah coe laipalah na o awh hoeh nahanlah thoseh, kakhat poung e a tangpha a payang teh nangmouh runae na poe awh hoeh nahan, hote kecu dawk taminaw ni yon hoi a khin awh hoeh nahanlah thoseh,
16 daß nicht jemand sei ein Hurer oder ein Gottloser wie Esau, der um einer Speise willen seine Erstgeburt verkaufte.
kamsoumhoehe napui tongpa yonnae ka sak e tami ao hoeh nahanelah, bu vai touh ca hane dawk camin coungnae kâyawt e Esaw patetlah Cathut ka taket hoeh e na o awh hoeh nahanlah thoseh kahawicalah kâhruetcuet awh.
17 Wisset aber, daß er hernach, da er den Segen ererben wollte, verworfen ist; denn er fand keinen Raum zur Buße, wiewohl er sie mit Tränen suchte.
Bangkongtetpawiteh, nangmouh ni na panue e patetlah ahni ni a hnukkhu vah yawhawinae râw coe han a ngai eiteh pahnawt lah ao teh mitphi hoi bout a hei ei nakunghai pankângai nahane tueng awm hoeh toe.
18 Denn ihr seid nicht kommen zu dem Berge, den man anrühren konnte, und mit Feuer brannte, noch zu dem Dunkel und Finsternis und Ungewitter
Nangmouh teh tek thai hmu thai e mon, hmai ka kang e, kahmot e, cakho tûilî,
19 noch zu dem Hall der Posaune und zur Stimme der Worte, welcher sich weigerten, die sie höreten, daß ihnen das Wort ja nicht gesagt würde
mongka ueng lawk koe thoseh, kamthang kahawi koe thoseh na kahnai awh e nahoeh. Hote lawk kathainaw ni ahnimouh koe lawk bout dei hoeh nahanlah a kâhei awh.
20 (denn sie mochten's nicht ertragen, was da gesagt ward. Und wenn ein Tier den Berg anrührete, sollte es gesteiniget oder mit einem Geschoß erschossen werden.
Bangkongtetpawiteh, saring ni patenghai hote mon kânep pawiteh talung hoi kadout lah dêi han tie kâpoelawk hah ahnimouh ni khang thai awh hoeh.
21 Und also erschrecklich war das Gesicht, daß Mose sprach: Ich bin erschrocken und zittere),
Hottelah hno a hmu awh e teh taki a tho poung dawk, Mosi ni ka taki lawi ka pâyaw, telah a ti.
22 sondern ihr seid kommen zu dem Berge Zion und zu der Stadt des lebendigen Gottes, zu dem himmlischen Jerusalem, und zu der Menge vieler tausend Engel
Hatei, nangmouh teh Zion mon koe thoseh, kahring Cathut e khopui, kalvanlae Jerusalem koe thoseh, touklek hoeh e kalvantami kamkhuengnae koe thoseh,
23 und zu der Gemeinde der Erstgebornen, die im Himmel angeschrieben sind, und zu Gott, dem Richter über alle, und zu den Geistern der vollkommenen Gerechten
Kalvan min thut lah kaawm e caminnaw e kawhmoun koe thoseh, taminaw pueng lawk ka ceng e Cathut koe thoseh, kuepnae koe ka phat e tami kalannaw e muithanaw koe thoseh,
24 und zu dem Mittler des Neuen Testaments, Jesus, und zu dem Blut der Besprengung, das da besser redet denn Abels.
Lawkkam katha e laicei Jisuh koe thoseh, Abel e thipaling hlakvah hoe ka talue e lawk ka dei e, kahei e thipaling koevah thoseh, pha awh toe.
25 Sehet zu, daß ihr euch des nicht weigert, der da redet! Denn jene nicht entflohen sind, die sich weigerten, da er auf Erden redete, viel weniger wir, so wir uns des weigern, der vom Himmel redet,
Nangmouh koe lawk ka dei e na pahnawt awh hoeh nahanlah kâhruetcuet awh. Bangkongtetpawiteh, talai van lawk kapâphokung kapahnawtnaw teh lawkcengnae dawk hoi hlout thai awh hoehpawiteh, kalvan hoiyah lawk ka pâpho e hah maimouh ni pahnawt awh pawiteh hlout nahane lamthung hoe awm hoeh.
26 welches Stimme zu der Zeit die Erde bewegete. Nun aber verheißet er und spricht: Noch einmal will ich bewegen nicht allein die Erde, sondern auch den Himmel.
Hatnavah, Bawipa e a lawk ni talai a kâhuet sak. Hatei atuteh, Bawipa ni talai dueng tho laipalah kalvan haiyah bout kâhuet sak han rah telah lawk a kam.
27 Aber solches »Noch einmal« zeigt an, daß das Bewegliche soll verändert werden, als das gemacht ist, auf daß da bleibe das Unbewegliche.
Bout tie lawk ni kâhuen thai hoeh e hnonaw hah kangning sak nahanelah, sak lah kaawm e kâhuen thai e hnonaw teh raphoe han ti a deingainae doeh.
28 Darum, dieweil wir empfangen ein unbeweglich Reich, haben wir Gnade, durch welche wir sollen Gott dienen, ihm zu gefallen, mit Zucht und Furcht.
Hatdawkvah, maimouh teh kâhuen thai hoeh e uknaeram hah coe awh dawkvah, a lungmanae hah pholen awh haw sei. Hottelah lungmanae, pholennae hoi barinae lahoi Cathut ni a ngai e patetlah bawk awh haw sei.
29 Denn unser Gott ist ein verzehrend Feuer.
Bangkongtetpawiteh, maimae Cathut teh ka kang e hmai lah ao.

< Hebraeer 12 >