< Epheser 4 >

1 So ermahne nun euch ich Gefangener in dem HERRN, daß ihr wandelt, wie sich's gebührt eurer Berufung, darinnen ihr berufen seid,
Nangmouh teh kaw lah na onae hoi ka kamcu lah na hring awh nahan Bawipa hanelah thongkabawt e kai ni tha na poe awh teh na hroecoe awh.
2 mit aller Demut und Sanftmut, mit Geduld und vertraget einer den andern in der Liebe
Bangpueng koehai kârahnoumnae, lungdo lungnemnae, lungsawnae, lungkâpatawnae hoi buet touh hoi buet touh kângaithoum awh.
3 und seid fleißig, zu halten die Einigkeit im Geist durch das Band des Friedens.
Lungmawngnae hoi na katekkung Muitha dawk buet touh lah onae hah a cak nahanelah panki awh.
4 Ein Leib und ein Geist, wie ihr auch berufen seid auf einerlei Hoffnung eurer Berufung.
Tak buet touh dueng doeh kaawm. Muitha buet touh dueng doeh kaawm. Ngaihawinae buet touh dueng dawk doeh nangmouh teh na kaw awh.
5 Ein HERR, ein Glaube, eine Taufe,
Bawipa buet touh dueng doeh kaawm. Yuemnae buet touh dueng doeh kaawm. Baptisma buet touh dueng doeh kaawm.
6 ein Gott und Vater (unser) aller, der da ist über euch alle und durch euch alle und in euch allen.
Maimouh pueng e Pa, Cathut buet touh dueng doeh kaawm. Ahni teh maimouh pueng e lathueng vah ao teh, maimouh pueng lahoi ao teh, maimouh pueng e thung vah ao.
7 Einem jeglichen aber unter uns ist gegeben die Gnade nach dem Maß der Gabe Christi.
Hatei Khrih ni poehno na poe awh e patetlah mama ham lengkaleng rip coe awh.
8 Darum spricht er: Er ist aufgefahren in die Höhe und hat das Gefängnis gefangen geführet und hat den Menschen Gaben gegeben.
Hatdawkvah, Cakathoung dawk thut e teh, a rasangnae koe a luen navah man e san hah a hrawi teh, taminaw koe poehnonaw a poe.
9 Daß er aber aufgefahren ist, was ist's, denn daß er zuvor ist hinuntergefahren in die untersten Örter der Erde?
A luen ti navah ahmaloe talai thungvah a kum e hah a dei ngainae nahoehmaw!
10 Der hinuntergefahren ist, das ist derselbige, der aufgefahren ist über alle Himmel, auf daß er alles erfüllete.
Ka kum e teh alouke nahoeh. A cawngca pueng kuep sak hanlah kalvannaw pueng a tapuet teh ka luen takhang e hah doeh.
11 Und er hat etliche zu Aposteln gesetzt, etliche aber zu Propheten, etliche zu Evangelisten, etliche zu Hirten und Lehrern,
Khrih e a tak hah sak awh teh, Cathut e a taminaw ni a thaw tawk awh thai nahanelah a pathoup awh han.
12 daß die Heiligen zugerichtet werden zum Werk des Amts, dadurch der Leib Christi erbauet werde,
A tangawn teh gunceinaw lah, atangawn teh profetnaw lah, atangawn teh evangelistnaw lah, atangawn teh pastornaw hoi kacangkhaikungnaw lah thaw lengkaleng a poe.
13 bis daß wir alle hinankommen zu einerlei Glauben und Erkenntnis des Sohnes Gottes und ein vollkommener Mann werden, der da sei im Maße des vollkommenen Alters Christi,
Hottelah a poenae teh maimouh kaawm e pueng ni yuemnae dawk hai, Cathut Capa panuenae dawk hai, cungtalah roung awh teh, Khrih e kuepnae hmuen koe totouh pha awh nahane doeh.
14 auf daß wir nicht mehr Kinder seien und uns wägen und wiegen lassen von allerlei Wind der Lehre durch Schalkheit der Menschen und Täuscherei, damit sie uns erschleichen zu verführen.
Bangkongtetpawiteh, taminaw e dumyennae hoi yonnae koe lah tacueknae, cangkhainae kahlî aphunphun ni avoivang lah a palek e camo patetlah bout awm awh laipalah,
15 Lasset uns aber rechtschaffen sein in der Liebe und wachsen in allen Stücken an dem, der das Haupt ist, Christus,
lungkâpatawnae dawkvah lawkkatang hah dei awh nateh bangpuengpa dawk lû lah kaawm e Khrih dawk roung awh nahane doeh.
16 aus welchem der ganze Leib zusammengefüget, und ein Glied am andern hanget durch alle Gelenke, dadurch eines dem andern Handreichung tut nach dem Werk eines jeglichen Gliedes in seinem Maße und machet, daß der Leib wächset zu seiner selbst Besserung; und das alles in der Liebe:
Hote lû koehoi doeh tak abuemlah ni a kâkuet awh teh, kâletlout koe kaawm e pueng ni hai tha hoi akawi awh. Puengcang kaawm e pueng ni mamae thaw lengkaleng a tawk awh teh lungpatawnae dawk lengkaleng a roung awh.
17 So sage ich nun und zeuge in dem HERRN, daß ihr nicht mehr wandelt, wie die andern Heiden wandeln der Eitelkeit ihres Sinnes,
Hatdawkvah paletpalut lah ka pouk awh ni teh kahring awh e Jentelnaw patetlah bout na hring awh hoeh nahan Bawipa e kâ lahoi lawk na thui awh.
18 welcher Verstand verfinstert ist, und sind entfremdet von dem Leben, das aus Gott ist, durch die Unwissenheit, so in ihnen ist, durch die Blindheit ihres Herzens.
Ahnimouh teh lungthin mit a dawn awh. Lungthin patanae lahoi khoeroe a panue awh hoeh dawkvah Cathut hringnae hoi a kâkapek awh.
19 welche ruchlos sind und ergeben sich der Unzucht und treiben allerlei Unreinigkeit samt dem Geiz.
Ahnimouh teh kayayeirai panuek awh hoeh. Noenae dawk a sawtaw awh teh kakhin e hno aphunphun hah hoehoe a sak awh nahanlah mahoima radueknae kut dawk a kâpoe awh toe.
20 Ihr aber habt Christum nicht also gelernet,
Hot patetlah na o awh nahan Khrih e cangkhainae hah na kamtu awh hoeh.
21 so ihr anders von ihm gehöret habt und in ihm gelehret seid, wie in Jesu ein rechtschaffen Wesen ist.
Jisuh dawk lawkkatang ao e patetlah a lawk hah na thai awh teh na kamtu awh.
22 So leget nun von euch ab nach dem vorigen Wandel den alten Menschen, der durch Lüste in Irrtum sich verderbet.
Ahmaloe na hringnae, dumyen hounlounnae, lungthin hoi rawknae koe ka phat e tami karuem hah na rading awh nahan cangkhai lah na o awh.
23 Erneuert euch aber im Geist eures Gemüts
Hottelah cangkhai lah na onae teh a katha e lungthin na tawn awh nahane doeh.
24 und ziehet den neuen Menschen an, der nach Gott geschaffen ist in rechtschaffener Gerechtigkeit und Heiligkeit.
A katang e lannae hoi thoungnae dawk Cathut hoi kâvan lah sak lah kaawm e tami katha hah khohnat awh.
25 Darum leget die Lüge ab und redet die Wahrheit, ein jeglicher mit seinem Nächsten, sintemal wir untereinander Glieder sind.
Hatdawkvah, laithoe e lawk hah takhoe awh nateh, lawkkatang dueng hah buet touh hoi buet touh kâdei awh. Bangkongtetpawiteh, maimouh pueng teh tak buet touh e puengcang lah o awh.
26 Zürnet, und sündiget nicht; lasset die Sonne nicht über eurem Zorn untergehen.
Na lungkhueknae dawk yon bawk sak awh hanh. Na lungkhueknae roum laipalah kanîloum sak awh hanh.
27 Gebet auch nicht Raum dem Lästerer!
Kahraimathout hanelah hmuen poe awh hanh.
28 Wer gestohlen hat, der stehle nicht mehr, sondern arbeite und schaffe mit den Händen etwas Gutes, auf daß er habe, zu geben dem Dürftigen.
Ouk ka parawt e ni bout parawt laipalah karoedengnaw a poe thai van nahan a kut hoi thaw kahawi tawk naseh.
29 Lasset kein faul Geschwätz aus eurem Munde gehen, sondern was nützlich zur Besserung ist, da es not tut, daß es holdselig sei zu hören.
Kakhin e lawk kam touh boehai nangmae pahni dawk hoi tâcawt sak awh hanh. Ka thai e taminaw hanelah ahawinae ao nahan a panki e patetlah roung nahane lawk dueng mah dei awh.
30 Und betrübet nicht den Heiligen Geist Gottes, damit ihr versiegelt seid auf den Tag der Erlösung.
Ratangnae hnin totouh hanelah nangmouh tacikkinkung Cathut e Kathoung Muitha hah a lung mathout sak awh hanh.
31 Alle Bitterkeit und Grimm und Zorn und Geschrei und Lästerung sei ferne von euch samt aller Bosheit.
Lungduemnae, Lungphuennae, Lungkhueknae hramkinae, tami minhmai ka mathout lah lawk deinae, hounroenae pueng hah takhoe awh.
32 Seid aber untereinander freundlich, herzlich und vergebet einer dem andern, gleichwie Gott euch vergeben hat in Christo.
Buet touh hoi buet touh kahawi hno saknae, kâpahrennae, Cathut ni Khrih thung vah nangmae yon a ngaithoum e patetlah buet touh hoi buet touh yon kângaithoum awh.

< Epheser 4 >