< 1 Thessalonicher 2 >

1 Denn auch ihr wisset, liebe Brüder, von unserm Eingange zu euch, daß er nicht vergeblich gewesen ist,
Hmaunawnghanaw, nangmouh koe ka tho awh e hah, ayawmyin lah awm hoeh tie namamouh ni na panue awh.
2 sondern als wir zuvor gelitten hatten und geschmähet gewesen waren zu Philippi, wie ihr wisset, waren wir dennoch freudig in unserm Gott, bei euch zu sagen das Evangelium Gottes mit großem Kämpfen.
Nangmouh ni na panue awh e patetlah kaimanaw teh, Filippi khovah rucatnae hoi rektapnae hmaloe ka khang awh hnukkhu, Cathut kângue laihoi kâtuknae kalen kâhmo awh teh, Cathut e kamthang kahawi hah nangmouh hanlah taranhawi laihoi ka pâpho awh.
3 Denn unsere Ermahnung ist nicht gewesen zu Irrtum noch zu Unreinigkeit noch mit List,
Yonnae, kamhnawngnae, dumyennae lahoi kaimouh ni nangmanaw hah tha na poe awh hoeh.
4 sondern wie wir von Gott bewähret sind, daß uns das Evangelium vertrauet ist zu predigen, also reden wir, nicht als wollten wir den Menschen gefallen, sondern Gott, der unser Herz prüfet.
Kamthang kahawi ka phawt hanelah Cathut ni na ta dawkvah, tami lunghawi sak hane na hoeh, maimae lungthin ka tanouk e Cathut lunghawi sak nahanelah doeh, kaimouh ni ka pâpho awh.
5 Denn wir sind nie mit Schmeichelworten umgegangen, wie ihr wisset, noch dem Geiz gestellet, Gott ist des Zeuge.
Bangtelamaw tetpawiteh, nangmouh ni na panue awh e patetlah nangmouh pasawtpanepnae lawk buet touh boehai ka dei awh hoeh. Hounlounnae lahoi kâsaknae hai awm hoeh tie teh Cathut nihai a kampangkhai.
6 Haben auch nicht Ehre gesucht von den Leuten, weder von euch noch von andern.
Hot hloilah, Khrih e guncei lah ka o teh, nangmouh hnokari na phu sak thai awh ei, tami ni poe e bawilennae hah nangmouh koe ka tawng awh hoeh, alouknaw koehai ka tawng awh hoeh.
7 Hätten euch auch mögen schwer sein als Christi Apostel; sondern wir sind mütterlich gewesen bei euch, gleichwie eine Amme ihrer Kinder pfleget.
A manu ni a ca a khetyawt e patetlah nangmouh koe lungnemnae lahoi na khetyawt awh.
8 Also hatten wir Herzenslust an euch und waren willig, euch mitzuteilen nicht allein das Evangelium Gottes, sondern auch unser Leben, darum daß wir euch liebgewonnen haben.
Kaimouh ni nangmouh lung na pataw dawkvah, Cathut e kamthang kahawi dueng tho laipalah, kamamae hringnae totouh pasoung hanelah nangmouh koe lungthonae ka tawn awh.
9 Ihr seid wohl eingedenk, liebe Brüder, unserer Arbeit und unserer Mühe; denn Tag und Nacht arbeiteten wir, daß wir niemand unter euch beschwerlich wären, und predigten unter euch das Evangelium Gottes.
Hmaunawnghanaw, patang laihoi kâyawm e hah nangmouh ni na panue awh. Cathut e kamthang kahawi nangmouh koe ka dei awh nah, nangmouh han hnokari lah ka o awh hoeh nahanelah, karum khodai thaw ka tawk awh.
10 Des seid ihr Zeugen und Gott, wie heilig und gerecht und unsträflich wir bei euch, die ihr gläubig waret, gewesen sind.
Nangmouh kayuemnaw rahak ka o awh navah, thoungnae hoi lannae dawk toun hoeh e lah ka o awh e hah nangmouh hoi Cathut teh kapanuekkhaikung lah a o.
11 Wie ihr denn wisset, daß wir, als ein Vater seine Kinder, einen jeglichen unter euch ermahnet und getröstet
Na pa ni canaw a khetyawt e patetlah nangmouh haiyah na khetyawt awh tie na panue awh.
12 und bezeuget haben, daß ihr wandeln solltet würdiglich vor Gott, der euch berufen hat zu seinem Reich und zu seiner HERRLIchkeit.
A ram hoi a lentoenae thungvah nangmouh na ka kaw e ni, a ngai e patetlah hring awh nahanelah, pout laipalah, kâhroecoenae lahoi lung na pahawi awh teh, tha na poe awh.
13 Darum auch wir ohne Unterlaß Gott danken, daß ihr, da ihr empfinget von uns das Wort göttlicher Predigt, nahmet ihr's auf nicht als Menschenwort, sondern (wie es denn wahrhaftig ist) als Gottes Wort; welcher auch wirket in euch, die ihr glaubet.
Nangmouh ni kaimouh koehoi Cathut e kamthang kahawi na dâw awh navah, tami e lawk na dâw awh hoeh, Cathut e lawk roeroe doeh na dâw awh tie hai thoseh, ka yuem tangcoungnaw hringnae dawk, Cathut lawk ni thaw a tawk tie hai thoseh, na dâw awh tie ka thai awh navah, Cathut lungmanae hah pout laipalah ka pholen awh.
14 Denn ihr seid Nachfolger worden, liebe Brüder, der Gemeinden Gottes in Judäa in Christo Jesu, daß ihr ebendasselbige erlitten habt von euren Blutsfreunden, das jene von den Juden,
Bangtelah tetpawiteh, hmaunawnghanaw, Khrih Jisuh thung kaawm niteh, Judah ram kaawm, Cathut e kawhmounnaw hah Judahnaw ni a rektap awh e patetlah nangmouh hai namamae taminaw ni rektapnae na khang awh.
15 welche auch den HERRN Jesum getötet haben und ihre eigenen Propheten und haben uns verfolget und gefallen Gott nicht und sind allen Menschen wider,
Judahnaw ni Jisuh koehoi a kamtawng awh teh profetnaw a thei awh toe. Maimouh hai na rektap awh toe. Cathut e ngainae hai tarawi awh hoeh. Taminaw puenghoi hai a kâtaran awh toe.
16 wehren uns, zu sagen den Heiden, damit sie selig würden, auf daß sie ihre Sünden erfüllen allewege; denn der Zorn ist schon endlich über sie kommen.
Jentelnaw rungngangnae koe pha sak hanelah kaimouh ni pâpho e kamthang lawk hai a ngang awh teh, amamae yonnae teh pou a kuep sak awh toe. Hatdawkvah, Cathut lungkhueknae ni ahnimouh lathueng a bosin awh.
17 Wir aber, liebe Brüder, nachdem wir euer eine Weile beraubet gewesen sind nach dem Angesichte, nicht nach dem Herzen, haben wir desto mehr geeilet, euer Angesicht zu sehen, mit großem Verlangen.
Hmaunawnghanaw kaimouh teh lungthin hoi tho laipalah, tak hoi dawngdengca kamphei awh navah, nangmae minhmai hmu hanlah, na rabui awh teh, kâhmo hanelah hoe ka panki awh.
18 Darum haben wir wollen zu euch kommen (ich, Paulus) zweimal; und Satanas hat uns verhindert.
Hatdawkvah, kaimouh teh nangmouh koe tho hanlah ka ngai awh. Kai Pawl teh nangmouh onae koe vai hni touh tho han ka kâcai ei, Setan ni na ngang.
19 Denn wer ist unsere Hoffnung oder Freude oder Krone des Ruhms? Seid nicht auch ihr's vor unserm HERRN Jesu Christo zu seiner Zukunft?
Maimae Bawipa Jisuh Khrih bout a tho torei teh, amae hmalah kaimae ngaihawinae, lunghawinae hoi, kâoupnae, bawilukhung lah kaawm hane teh, api nahoeh, nangmouh doeh toe.
20 Ihr seid ja unsere Ehre und Freude.
Nangmouh teh kaimae bawilennae hoi lunghawinae katang lah na o awh.

< 1 Thessalonicher 2 >