Psalm 94

1 Gott der Rache, Jahwe, Gott der Rache, strahle auf!

Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!

2 Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Übermütigen, was sie andern angethan.

Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.

3 Wie lange sollen die Gottlosen, Jahwe, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?

Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?

4 Sie geifern, führen vermessene Reden; es überheben sich alle Übelthäter.

Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?

5 Dein Volk, Jahwe, zermalmen sie und dein Besitztum bedrücken sie.

Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?

6 Witwen und Fremdlinge würgen sie und die Waisen morden sie

Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?

7 und wähnen: “Jah sieht es nicht und der Gott Jakobs merkt es nicht.”

Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.

8 Merkt doch auf, ihr Unvernünftigen im Volke! und ihr Thoren - wann wollt ihr klug werden?

Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?

9 Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? der das Auge gebildet, sollte der nicht sehen?

Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?

10 Der Völker in Zucht hält, sollte der nicht strafen - er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

11 Jahwe kennt die Gedanken der Menschen, denn sie sind ein bloßer Hauch.

Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.

12 Wohl dem Manne, den du zurechtweisest, Jah, und aus deinem Gesetze belehrst,

Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.

13 ihm Ruhe zu schaffen vor Unglückstagen, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.

Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

14 Denn Jahwe wird sein Volk nicht verstoßen, noch sein Besitztum preisgeben.

Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.

15 Denn auf Gerechtigkeit wird der Rechtsspruch hinauskommen, und dem werden sich anschließen alle, die redliches Sinnes sind.

Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.

16 Wer wird sich für mich gegen die Bösewichter erheben, wer für mich auftreten gegen die Übelthäter?

Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?

17 Wäre Jahwe nicht meine Hilfe, so läge meine Seele wohl schon in der Todesstille.

By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.

18 Wenn ich dachte: es wankt mein Fuß! so stützte mich deine Gnade, Jahwe.

Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

19 Wenn der schweren Gedanken in meinem Innern viele waren, erquickten deine Tröstungen meine Seele.

W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.

20 Hat der verderbliche Stuhl mit dir Gemeinschaft, der wider Recht und Gesetz Unheil schafft?

Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?

21 Sie scharen sich zusammen wider das Leben der Frommen und verurteilen unschuldiges Blut.

Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?

22 Aber Jahwe ward mir zur Burg, und mein Gott zu einem Felsen, der mir Zuflucht bot.

Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.

23 Und er vergalt ihnen ihren Frevel und vertilgt sie in ihrer Bosheit; es vertilgt sie Jahwe, unser Gott.

Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.