Psalm 92

1 Ein Psalm. Ein Lied, für den Sabbattag. Köstlich ist's, Jahwe zu danken und deinem Namen zu lobsingen, du Höchster,

Psalm a pieśń na dzień sobotni. Dobra rzecz jest wysławiać Pana, a śpiewać imieniowi twemu, o Najwyższy.

2 am Morgen deine Gnade zu verkündigen und deine Treue in den Nächten

Opowiadać z poranku miłosierdzie twoje, i prawdę twoję na każdą noc,

3 zum zehnsaitigen Psalter und zur Harfe, zu Saitenspiel auf der Zither.

Na instrumencie o dziesięciu strunach, na lutni, i na harfie z śpiewaniem.

4 Denn du hast mich fröhlich gemacht, Jahwe, durch dein Thun; ich juble über die Werke deiner Hände.

Albowiemeś mię rozweselił, Panie! sprawami twemi; o sprawach rąk twoich śpiewać będę.

5 Wie sind deine Werke so groß, Jahwe, deine Gedanken so sehr tief!

O jako wielmożne są sprawy twoje, Panie! bardzo głębokie są myśli twoje.

6 Der tierische Mensch erkennt es nicht, und der Thor begreift es nicht.

Człowiek bydlęcy nie zna, a głupi nie zrozumiewa tego,

7 Wenn die Gottlosen wie das Gras sprossen, und alle Übelthäter blühen, so geschieht das, damit sie für immer vertilgt werden.

Iż wyrastają niezbożnicy jako ziele, a kwitną wszyscy, którzy czynią nieprawość, aby byli wykorzenieni aż na wieki;

8 Du aber, Jahwe, thronst auf ewig in der Himmelshöhe.

Ale ty, o Najwyższy! jesteś Panem na wieki.

9 Denn fürwahr, deine Feinde, Jahwe, denn fürwahr, deine Feinde werden vergehen, alle Übelthäter werden sich zerstreuen.

Albowiem, oto nieprzyjaciele twoi, Panie! albowiem oto nieprzyjaciele twoi zginą; rozproszeni będą wszyscy, którzy czynią nieprawość.

10 Und du ließest mein Horn hoch erhoben sein wie das eines Wildochsen, kräftigtest mein Alter durch frisches Öl.

Ale róg mój wywyższysz jako jednorożców; pokropiony będę olejkiem świeżym.

11 Mein Auge blickte mit Lust auf meine Feinde, und meine Ohren hörten ihre Freude an den Bösewichtern, die sich wider mich erhoben hatten.

I ujrzy oko moje nieszczęście tych, co na mię czyhają; o złośnikach, którzy powstawają przeciwko mnie, usłyszą uszy moje.

12 Der Fromme sproßt wie die Palme; er wächst wie die Ceder auf dem Libanon.

Sprawiedliwy jako palma zakwitnie, jako cedra na Libanie rozmnoży się.

13 Im Tempel Jahwes gepflanzt, treiben sie in den Vorhöfen unseres Gottes Sprossen.

Wszczepieni w domu Pańskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

14 Noch im Alter tragen sie Frucht, sind saftvoll und frisch,

Nawet i w sędziwości przyniosą owoc, czerstwymi i zielonymi będą;

15 zu verkünden, daß Jahwe gerecht ist, mein Fels, an dem kein Unrecht ist.

Aby to opowiadano, że uprzejmym jest Pan, skała moja, a że w nim nie masz żadnej nieprawości.