< Psalm 92 >

1 Ein Psalm. Ein Lied, für den Sabbattag. Köstlich ist's, Jahwe zu danken und deinem Namen zu lobsingen, du Höchster,
Bawipa kyihcah ve nep nawh, Aw sawsang soeih, tumding ing nang ming kyihcah ve leek hy,
2 am Morgen deine Gnade zu verkündigen und deine Treue in den Nächten
mymcang awh na lungnaak kqawn nawh than awh na ypawmnaak kqawn ve nep hy,
3 zum zehnsaitigen Psalter und zur Harfe, zu Saitenspiel auf der Zither.
A qui pahqa ak law tingtoeng ingkaw qaw tingtoeng ing nang ming kyihcah ve nep hy.
4 Denn du hast mich fröhlich gemacht, Jahwe, durch dein Thun; ich juble über die Werke deiner Hände.
Aw Bawipa, na ik-oeih sai ing ni zeel sak hyk ti; na kut sai awh zeelnaak laa sa nyng
5 Wie sind deine Werke so groß, Jahwe, deine Gedanken so sehr tief!
Aw Bawipa, na ik-oeih sai ve bau soeih nawh, nak poeknaak awm dung soeih hy!
6 Der tierische Mensch erkennt es nicht, und der Thor begreift es nicht.
Poeknaak amak takhqi ing ce ce am sim uhy, thlakqawkhqi ing am zasim bai uhy,
7 Wenn die Gottlosen wie das Gras sprossen, und alle Übelthäter blühen, so geschieht das, damit sie für immer vertilgt werden.
thlakchekhqi taw qam amyihna cawn nawh ik-oeih amak leek ak saikhqi ing qoeng a taai mai u seiawm, kumqui dyna plawci kawm uh.
8 Du aber, Jahwe, thronst auf ewig in der Himmelshöhe.
Cehlai Bawipa, nang taw kumqui dy zoeksang na awm hyk ti.
9 Denn fürwahr, deine Feinde, Jahwe, denn fürwahr, deine Feinde werden vergehen, alle Übelthäter werden sich zerstreuen.
Aw Bawipa, na qaalkhqi, na qaalkhqi bai taw plal a tham ngai kawm uh; ik-oeih che ak saikhqi boeih taw a kqeng a zang na awm ngai bit kawm uh.
10 Und du ließest mein Horn hoch erhoben sein wie das eines Wildochsen, kräftigtest mein Alter durch frisches Öl.
Vaitawm cai ak ki amyihna kak ki ve zoeksang tiksaw; situi leek ing ni syp hyk ti.
11 Mein Auge blickte mit Lust auf meine Feinde, und meine Ohren hörten ihre Freude an den Bösewichtern, die sich wider mich erhoben hatten.
Ka thunkhakhqi noeng na ami awm ce ka mik ing hu nawh; ka qaal thlakchekhqi ing cen khawng hak uhy tice kang haa ing za hawh hy.
12 Der Fromme sproßt wie die Palme; er wächst wie die Ceder auf dem Libanon.
Thlakdyng taw thut thing amyihna taai kawmsaw. Lebanon awhkaw sidar thing amyihna a taai nep kaw;
13 Im Tempel Jahwes gepflanzt, treiben sie in den Vorhöfen unseres Gottes Sprossen.
Bawipa a ipkhuiawh ling na ak awm taw, ningnih a Khawsa a vawngup khuiawh taai hqui kaw.
14 Noch im Alter tragen sie Frucht, sind saftvoll und frisch,
Pacawng nawh kum a sang coengawh awm qah bak bak kaw, a hqing sup na awm loet kaw,
15 zu verkünden, daß Jahwe gerecht ist, mein Fels, an dem kein Unrecht ist.
Bawipa taw thlakdyng ni; anih taw ka lungnu na awm nawh, anih awh seetnaak ve tehca awm am awm hy,” tinawh kqawn kaw.

< Psalm 92 >