Psalm 83

1 Ein Lied. Ein Psalm Asaphs. O Gott, sei nicht länger still; schweige nicht und bleibe nicht ruhig, o Gott!

Pieśń i psalm Asafowy. O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże!

2 Denn fürwahr, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.

Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę.

3 Wider dein Volk machen sie listigen Anschlag und beraten sich wider die von dir Geborgenen.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

4 Sie sprechen: “Wohlan, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, und des Namens Israel fortan nicht mehr gedacht werde!”

Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego.

5 Denn sie haben sich einmütig beraten und schlossen einen Bund wider dich,

Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili:

6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moabs und der Hagriter,

Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareńczyków,

7 Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa samt den Bewohnern von Tyrus.

Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

8 Auch Assur hat sich zu ihnen geschlagen; sie leihen den Söhnen Lots ihren Arm. (Sela)

Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. (Sela)

9 Thue ihnen, wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bache Kison.

Uczyńże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson.

10 Sie wurden vertilgt bei Endor, wurden Dünger für das Land.

Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi.

11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und wie Seeb und alle ihre Fürsten wie Sebah und Zalmunna.

Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich;

12 Sie, die da sprachen: Wir wollen für uns in Besitz nehmen die Auen Gottes!

Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże.

13 Mein Gott, mache sie gleich wirbelndem Staube, gleich Stoppeln vor dem Winde.

Boże mój! uczyńże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem.

14 Wie Feuer, das den Wald entzündet, und wie eine Flamme, die Berge verbrennt,

Jako ogień, który las pali, i jako płomień, który zapala góry.

15 so verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deiner Windsbraut!

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

16 Mache ihr Angesicht voll Schmach, damit sie deinen Namen suchen, Jahwe.

Napełnij twarze ich pohańbieniem, aby szukali imienia twego, Panie!

17 Laß sie beschämt und erschreckt werden für immer; laß sie zu Schanden werden und zu Grunde gehn,

Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohańbieni niech zaginą.

18 damit sie inne werden, daß du Jahwe heißest, du allein erhaben bist über die ganze Erde!

A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią.