Psalm 83

1 Ein Lied. Ein Psalm Asaphs. O Gott, sei nicht länger still; schweige nicht und bleibe nicht ruhig, o Gott!

Asafa dziesma. Ak Dievs, neciet klusu, neesi kā mēms un nekavējies, ak stiprais Dievs!

2 Denn fürwahr, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.

Jo redzi, Tavi ienaidnieki trako un Tavi nīdētāji paceļ galvu.

3 Wider dein Volk machen sie listigen Anschlag und beraten sich wider die von dir Geborgenen.

Tie ņēmās viltīgus padomus pret Taviem ļaudīm un sarunājās pret tiem, ko Tu glabā.

4 Sie sprechen: “Wohlan, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, und des Namens Israel fortan nicht mehr gedacht werde!”

Tie saka tā: nāciet, izdeldēsim tos, ka tie vairs nav tauta, un ka Israēla vārds vairs netop pieminēts.

5 Denn sie haben sich einmütig beraten und schlossen einen Bund wider dich,

Jo no sirds tie kopā ir sarunājušies un derību pret Tevi derējuši,

6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moabs und der Hagriter,

Edoma un Ismaēliešu teltis, Moabs un Hagarieši,

7 Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa samt den Bewohnern von Tyrus.

Ģebals, Amons un Amaleks, Fīlisti ar Tirus iedzīvotājiem.

8 Auch Assur hat sich zu ihnen geschlagen; sie leihen den Söhnen Lots ihren Arm. (Sela)

Arī Asurs stāv viņiem klāt un ir Lata bērniem par elkoni. (Sela)

9 Thue ihnen, wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bache Kison.

Dari tiem kā Midijanam, kā Siseram, kā Jabinam pie Kisones upes.

10 Sie wurden vertilgt bei Endor, wurden Dünger für das Land.

Tie ir samaitāti Endorā un palikuši zemei par mēsliem.

11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und wie Seeb und alle ihre Fürsten wie Sebah und Zalmunna.

Dari tos un viņu lielos kungus tā kā Orebu un Zebu, un visus viņu virsniekus kā Zebahu un Calmunu,

12 Sie, die da sprachen: Wir wollen für uns in Besitz nehmen die Auen Gottes!

Kas sacīja: ņemsim to jauko Dieva zemi sev par mantu.

13 Mein Gott, mache sie gleich wirbelndem Staube, gleich Stoppeln vor dem Winde.

Mans Dievs, dari tos par viesuli, par pelavām vēja priekšā.

14 Wie Feuer, das den Wald entzündet, und wie eine Flamme, die Berge verbrennt,

Tā kā uguns mežu sadedzina, un kā liesma kalnus iededzina;

15 so verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deiner Windsbraut!

Tāpat dzenies tiem pakaļ ar Savu vētru un iztrūcini tos ar Savām aukām.

16 Mache ihr Angesicht voll Schmach, damit sie deinen Namen suchen, Jahwe.

Pildi viņu vaigus ar kaunu, ka tie, Kungs, meklē Tavu Vārdu.

17 Laß sie beschämt und erschreckt werden für immer; laß sie zu Schanden werden und zu Grunde gehn,

Lai tie top kaunā un iztrūcinājās mūžīgi mūžam un kļūst apkaunoti un iet bojā.

18 damit sie inne werden, daß du Jahwe heißest, du allein erhaben bist über die ganze Erde!

Lai tie atzīst, ka Tu vien ar Savu Vārdu esi Tas Kungs, tas Visuaugstākais pār visu pasauli.