Psalm 83

1 Ein Lied. Ein Psalm Asaphs. O Gott, sei nicht länger still; schweige nicht und bleibe nicht ruhig, o Gott!

Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

2 Denn fürwahr, deine Feinde toben, und die dich hassen, erheben das Haupt.

Ĉar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

3 Wider dein Volk machen sie listigen Anschlag und beraten sich wider die von dir Geborgenen.

Kontraŭ Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiliĝas kontraŭ Viaj gardatoj.

4 Sie sprechen: “Wohlan, wir wollen sie vertilgen, daß sie kein Volk mehr seien, und des Namens Israel fortan nicht mehr gedacht werde!”

Ili diris: Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

5 Denn sie haben sich einmütig beraten und schlossen einen Bund wider dich,

Ĉar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraŭ Vi:

6 die Zelte Edoms und der Ismaeliter, Moabs und der Hagriter,

La tendoj de Edom kaj la Iŝmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

7 Gebal und Ammon und Amalek, Philistäa samt den Bewohnern von Tyrus.

Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filiŝtoj kun la loĝantoj de Tiro;

8 Auch Assur hat sich zu ihnen geschlagen; sie leihen den Söhnen Lots ihren Arm. (Sela)

Ankaŭ Asirio aliĝis al ili Kaj fariĝis helpo al la idoj de Lot. (Sela)

9 Thue ihnen, wie Midian, wie Sisera, wie Jabin am Bache Kison.

Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin ĉe la torento Kiŝon,

10 Sie wurden vertilgt bei Endor, wurden Dünger für das Land.

Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj fariĝis sterko por la tero.

11 Mache sie, ihre Edlen, wie Oreb und wie Seeb und alle ihre Fürsten wie Sebah und Zalmunna.

Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun ĉiuj iliaj estroj kiel kun Zebaĥ kaj Calmuna,

12 Sie, die da sprachen: Wir wollen für uns in Besitz nehmen die Auen Gottes!

Kiuj diris: Ni ekposedu la loĝejon de Dio!

13 Mein Gott, mache sie gleich wirbelndem Staube, gleich Stoppeln vor dem Winde.

Ho mia Dio, similigu ilin al turniĝanta polvo, Al pajlrestaĵo antaŭ vento.

14 Wie Feuer, das den Wald entzündet, und wie eine Flamme, die Berge verbrennt,

Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

15 so verfolge sie mit deinem Wetter und schrecke sie mit deiner Windsbraut!

Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

16 Mache ihr Angesicht voll Schmach, damit sie deinen Namen suchen, Jahwe.

Plenigu ilian vizaĝon per malhonoro, Por ke ili turniĝu al Via nomo, ho Eternulo.

17 Laß sie beschämt und erschreckt werden für immer; laß sie zu Schanden werden und zu Grunde gehn,

Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por ĉiam, Ili malhonoriĝu kaj pereu.

18 damit sie inne werden, daß du Jahwe heißest, du allein erhaben bist über die ganze Erde!

Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.