Psalm 81

1 Dem Musikmeister, nach der gattitischen. Von Asaph. Jauchzet Gott, der unsere Stärke ist, jubelt dem Gotte Jakobs zu!

۱ برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

2 Stimmt Gesang an und laßt die Handpauke ertönen, die liebliche Zither samt der Harfe.

۲ سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

3 Stoßt am Neumond in die Posaune, am Vollmond auf den Tag unseres Festes.

۳ کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

4 Denn das ist eine Satzung für Israel, ein Recht des Gottes Jakobs.

۴ زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

5 Er hat es als ein Zeugnis in Joseph festgesetzt, als er gegen Ägypten auszog; eine Sprache, die ich zuvor nicht kannte, vernehme ich:

۵ این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

6 “Ich habe seinen Nacken von der Last befreit, seine Hände sind des Lastkorbes ledig.

۶ «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

7 “In der Not riefst du mich an und ich rettete dich; ich erhörte dich im Donnergewölk, prüfte dich am Haderwasser. (Sela)

۷ در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

8 “Höre, mein Volk, damit ich dich vermahne, Israel, möchtest du auf mich hören!

۸ «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

9 “Es soll unter dir kein anderer Gott sein, einen fremden Gott darfst du nicht anbeten.

۹ در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

10 “Ich, Jahwe, bin dein Gott, der dich aus Ägypten hergeführt hat: thue deinen Mund weit auf, damit ich ihn fülle!

۱۰ من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

11 “Aber mein Volk hörte nicht auf meine Stimme, und Israel hat mir nicht willfahrt.

۱۱ لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

12 “Da überließ ich sie der Verstocktheit ihres Herzens; sie wandelten nach ihren eigenen Anschlägen.

۱۲ پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

13 “O daß doch mein Volk auf mich hören, Israel auf meinen Wegen wandeln wollte!

۱۳ ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

14 “Wie leicht wollte ich ihre Feinde demütigen und meine Hand gegen ihre Dränger wenden.

۱۴ آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

15 “Die Jahwe hassen, müßten ihm schmeicheln, und ihre Zeit sollte ewig währen.

۱۵ آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

16 “Mit dem besten Weizen wollte ich ihn speisen und dich mit Honig aus dem Felsen sättigen.”

۱۶ ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»