< Psalm 75 >

1 Dem Musikmeister, “verdirb nicht!” Ein Psalm Asaphs. Ein Lied. Wir danken dir, Gott, wir danken, und die deinen Namen anrufen, verkündigen deine Wunder.
Je kapina komui, Main Kot, je kapina komui, pwe mar omui me koren, o omui manaman akan kaloki jili due.
2 “Wenn ich die Zeit gekommen finde, so richte ich, wie es recht ist.
Pwe ni a anjau I pan wiada kapun pun.
3 “Wenn die Erde und alle ihre Bewohner vor Furcht vergehn - ich stelle ihre Säulen fest!” (Sela)
Jap o tou a kan kin rerer; a I kin kolekol a ur akan.
4 Ich spreche zu den Übermütigen: Seid nicht übermütig! und zu den Gottlosen: Hebt euer Horn nicht hoch!
I indan me aklapalap akan: Komail der aklapalap! O on me doo jan Kot akan: Komail der keleki omail manaman!
5 Hebt euer Horn nicht hoch empor, redet nicht Freches wider den Fels!
Komail der kaileilada mon omial, komail der kokaia jued ni omail aklapalap.
6 Denn nicht vom Aufgang und nicht vom Niedergang und nicht aus der Wüste kommt Erhöhung,
Pwe jota jauajpa jan ni maj en lan de kapin lan, de jan nana en jap tan.
7 sondern Gott ist Richter: diesen erniedrigt und jenen erhöht er!
Pwe Kot, me kin kadeikada, o me kin kajapwilidi amen, o kajapwilada amen.
8 Denn Jahwe hat einen Becher in der Hand mit schäumendem Wein und voll von Mischtrank und er schenkt daraus: ja, auch seine Hefen müssen schlürfen und trinken alle Gottlosen auf Erden.
Pwe dal eu mi nan lim en Ieowa, me dir en wain kelail, me a kotin kodidodie; a me doo jan Kot akan karoj nan jappa pan nim jan, o re pan nimala moroke.
9 Ich aber will immerdar jubeln, will dem Gott Jakobs lobsingen.
A I pan padapadak kokolata, o kaulion Kot en Iakop.
10 Und alle Hörner der Gottlosen will ich abhauen, aber die Hörner der Frommen sollen hoch erhoben sein!
I pan kawela mana en me doo jan Kot akan karoj, a mana en me pun kan pan kakairida.

< Psalm 75 >