< Psalm 56 >

1 Dem Musikmeister, nach “Stumme Taube der Fernen”. Von David, ein Mikhtam, als ihn die Philister zu Gath ergriffen. Sei mir gnädig, o Gott, denn Menschen zermalmen mich, immerfort bedrängen mich Krieger.
In finem, Pro populo, qui a Sanctis longe factus est, David in tituli inscriptionem, cum tenuerunt eum Allophyli in Geth.
2 Immerfort zermalmen meine Feinde, denn viele kriegen in der Höhe wider mich.
Miserere mei Deus, quoniam conculcavit me homo: tota die impugnans tribulavit me.
3 Wenn ich mich fürchten muß, vertraue ich doch auf dich.
Conculcaverunt me inimici mei tota die: quoniam multi bellantes adversum me.
4 Gott macht, daß ich sein Wort rühmen kann! Auf Gott vertraue ich, fürchte mich nicht. Was kann Fleisch mir anhaben?
Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo.
5 Immerfort thun sie meiner Sache wehe; wider mich sind alle ihre Gedanken auf Böses gerichtet.
In Deo laudabo sermones meos, in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro.
6 Sie rotten sich zusammen, lauern auf, beobachten meine Tritte, gleichwie sie auf meine Seele harrten.
Tota die verba mea execrabantur: adversum me omnes cogitationes eorum, in malum.
7 Ob des Frevels vergilt ihnen; stürze, o Gott, im Zorne die Völker!
Inhabitabunt et abscondent: ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam,
8 Mein Umherirren hast du gezählt, meine Thränen sind in deinen Schlauch gelegt, ja gewiß in dein Buch verzeichnet!
pro nihilo salvos facies illos: in ira populos confringes.
9 Alsdann werden meine Feinde zurückweichen, wenn ich rufe; das weiß ich, daß Gott für mich ist.
Deus, vitam meam annunciavi tibi: posuisti lacrymas meas in conspectu tuo, Sicut et in promissione tua:
10 Gott macht, daß ich sein Wort rühmen kann!
tunc convertentur inimici mei retrorsum: In quacumque die invocavero te: ecce cognovi quoniam Deus meus es.
11 Auf Gott vertraue ich, fürchte mich nicht. Was können Menschen mir anhaben?
In Deo laudabo verbum, in Domino laudabo sermonem: in Deo speravi, non timebo quid faciat mihi homo.
12 Ich schulde, was ich dir gelobt, o Gott; ich will dir Dankopfer bezahlen!
In me sunt Deus vota tua, quæ reddam, laudationes tibi.
13 Denn du hast meine Seele vom Tod errettet, ja meine Füße vom Sturze, damit ich vor Gott im Lichte der Lebendigen wandle.
Quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu: ut placeam coram Deo in lumine viventium.

< Psalm 56 >