Psalm 56

1 Dem Musikmeister, nach “Stumme Taube der Fernen”. Von David, ein Mikhtam, als ihn die Philister zu Gath ergriffen. Sei mir gnädig, o Gott, denn Menschen zermalmen mich, immerfort bedrängen mich Krieger.

Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

2 Immerfort zermalmen meine Feinde, denn viele kriegen in der Höhe wider mich.

Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

3 Wenn ich mich fürchten muß, vertraue ich doch auf dich.

En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

4 Gott macht, daß ich sein Wort rühmen kann! Auf Gott vertraue ich, fürchte mich nicht. Was kann Fleisch mir anhaben?

Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

5 Immerfort thun sie meiner Sache wehe; wider mich sind alle ihre Gedanken auf Böses gerichtet.

Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

6 Sie rotten sich zusammen, lauern auf, beobachten meine Tritte, gleichwie sie auf meine Seele harrten.

Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

7 Ob des Frevels vergilt ihnen; stürze, o Gott, im Zorne die Völker!

Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

8 Mein Umherirren hast du gezählt, meine Thränen sind in deinen Schlauch gelegt, ja gewiß in dein Buch verzeichnet!

Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

9 Alsdann werden meine Feinde zurückweichen, wenn ich rufe; das weiß ich, daß Gott für mich ist.

Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

10 Gott macht, daß ich sein Wort rühmen kann!

Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

11 Auf Gott vertraue ich, fürchte mich nicht. Was können Menschen mir anhaben?

Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

12 Ich schulde, was ich dir gelobt, o Gott; ich will dir Dankopfer bezahlen!

Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

13 Denn du hast meine Seele vom Tod errettet, ja meine Füße vom Sturze, damit ich vor Gott im Lichte der Lebendigen wandle.

Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.