Psalm 55

1 Dem Musikmeister, mit Saitenspiel, ein Maskil von David. Vernimm, o Gott, mein Gebet und verbirg dich nicht vor meinem Flehn!

Przewodnikowi chóru, na Neginot. Pieśń pouczająca Dawida. Boże, nakłoń ucha ku mojej modlitwie i nie ukrywaj się przed moją prośbą.

2 Merke auf mich und erhöre mich; ich schweife umher in meiner Klage und seufze

Posłuchaj uważnie i wysłuchaj mnie; uskarżam się w swej modlitwie i jęczę;

3 ob des Lärmens der Feinde, wegen des Geschreis der Gottlosen; denn sie wälzen Unheil auf mich und befeinden mich grimmig.

Z powodu głosu wroga, z powodu ucisku niegodziwego; zwalają na mnie nieprawość i w gniewie sprzeciwiają mi się.

4 Mein Herz windet sich in meinem Innern, und Todesschrecken haben mich befallen.

Moje serce boleje we mnie i dopadł mnie strach przed śmiercią.

5 Furcht und Zittern kommt mich an, und Schauder bedeckt mich.

Przyszły na mnie bojaźń i drżenie i przejęła mnie trwoga.

6 Da sprach ich: O, hätte ich Flügel, wie die Tauben, so wollte ich davonfliegen und irgendwo bleiben!

I powiedziałem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, uleciałbym i odpoczął.

7 Ja, fernhin wollte ich schweben, wollte in der Wüste weilen. (Sela)

Oto bym uleciał daleko i zamieszkał na pustyni. (Sela)

8 Schleunig wollte ich entrinnen vor dem Toben der Windsbraut, vor dem Wetter!

Pospieszyłbym, aby ujść [przed] wichrem i nawałnicą.

9 Vernichte, Herr, zerteile ihre Zunge; denn ich sehe Gewaltthat und Hader in der Stadt.

Zniszcz, Panie, rozdziel ich język, bo widzę przemoc i niezgodę w mieście.

10 Tag und Nacht umkreisen sie sie auf ihren Mauern, und Unheil und Mühsal ist in ihrem Innern.

Dniem i nocą krążą wokoło po jego murach, a wewnątrz niego zło i ucisk.

11 Verderben ist in ihr, und Bedrückung und Trug weichen nicht von ihrem Markte.

Wewnątrz niego [jest] niegodziwość, a z jego ulic nie znika oszustwo i podstęp.

12 Denn nicht ein Feind lästert mich - das wollte ich ertragen -, nicht einer, der mich haßt, thut groß wider mich - vor ihm wollte ich mich bergen -,

Bo [to] nie wróg mnie lżył, co mógłbym znieść; nie powstał przeciwko mnie ten, który mnie nienawidził – [wtedy] ukryłbym się przed nim;

13 sondern du, ein Mensch meinesgleichen, mein Freund und mein Vertrauter,

Ale ty, człowiek równy mi, mój wódz i przyjaciel.

14 die wir süße Gemeinschaft miteinander pflogen, im Hause Gottes unter der Volksmenge wandelten.

Mile naradzaliśmy się ze sobą i razem chodziliśmy do domu Bożego.

15 Der Tod überfalle sie; mögen sie lebendig in die Unterwelt hinabfahren! Denn Bosheit ist in ihren Wohnungen, in ihrem Herzen. (Sheol h7585)

Niech śmierć ich zaskoczy, niech żywcem zstąpią do piekła, bo w ich domach i wśród nich [mieszka] zło. (Sheol h7585)

16 Ich will zu Gott rufen, und Jahwe wird mir helfen.

Ja zaś do Boga zawołam i PAN mnie wybawi.

17 Abends und Morgens und Mittags will ich klagen und jammern, so wird er meine Stimme hören.

Wieczorem, rano i w południe będę się modlić i głośno wołać, a on wysłucha mego głosu.

18 Er erlöst und versetzt mich in Frieden, daß sie nicht an mich können, denn gar viele waren wider mich.

Odkupił moją duszę, abym miał spokój od walki, jaką ze mną toczyli, bo wielu ich było przy mnie.

19 Gott wird hören und wird ihnen antworten als der von Urzeit thront, (Sela) bei denen es keinen Wechsel gab, und die Gott nicht fürchten.

Bóg wysłucha i będzie ich trapić ten, który trwa od wieków. (Sela) [Bo] nie poprawiają się i nie boją się Boga.

20 Er legte Hand an die, die in Frieden mit ihm lebten, entweihte seinen Bund.

Podniósł rękę na tych, którzy utrzymywali z nim pokój; złamał swoje przymierze.

21 Glatt sind die Butterworte seines Mundes, und Krieg sein Herz. Seine Worte sind linder als Öl und sind doch gezückte Schwerter.

Gładsze niż masło były [słowa] jego ust, lecz wrogość [miał] w sercu; miększe niż oliwa jego słowa, ale były jak obnażone miecze.

22 Wirf deine Bürde auf Jahwe, der wird dich versorgen; er wird den Frommen nicht für immer wanken lassen.

Przerzuć swój ciężar na PANA, a on cię podtrzyma; nie dopuści nigdy, by miał się zachwiać sprawiedliwy.

23 Du aber, o Gott, wirst sie in die tiefste Grube hinabstürzen; die Blutgierigen und Falschen werden ihr Leben nicht auf die Hälfte bringen. Ich aber vertraue auf dich!

Ale ty, Boże, wtrącisz ich w dół zatracenia; ludzie krwawi i podstępni nie dożyją połowy swoich dni; ja zaś zaufam tobie.