Psalm 50

1 Ein Psalm Asaphs. Gott, Gott Jahwe, redet und ruft der Erde vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Untergang.

Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.

2 Aus Zion, der Krone der Schönheit, strahlt Gott auf.

Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.

3 Unser Gott kommt und schweigt nicht. Verzehrendes Feuer geht vor ihm her, und rings um ihn stürmt es gewaltig.

Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.

4 Er ruft dem Himmel droben zu und der Erde, damit er sein Volk richte:

Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:

5 “Versammelt mir meine Frommen, die den Bund mit mir beim Opfer schlossen!”

Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.

6 Da verkündigte der Himmel seine Gerechtigkeit; denn Gott ist Richter. (Sela)

Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)

7 “Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich wider dich zeugen: Gott, dein Gott, bin ich!

Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.

8 “Nicht wegen deiner Opfer will ich dich zur Rede setzen - sind doch deine Brandopfer beständig vor mir!

Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.

9 “Ich mag nicht Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Hürden.

Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.

10 “Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen mit ihren Tausenden.

Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.

11 “Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich im Gefilde regt, ist mir bewußt.

Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.

12 “Wenn mich hungerte, würde ich dir's nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn füllt.

Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.

13 “Esse ich etwa das Fleisch von Stieren oder trinke ich das Blut von Böcken?

Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?

14 “Opfere Gott Dank, so wirst du dem Höchsten deine Gelübde bezahlen!

Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;

15 “Und rufe mich an am Tage der Not: ich will dich erretten und du sollst mich preisen!”

I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.

16 Zum Gottlosen aber spricht Gott: “Was hast du meine Satzungen herzuzählen und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;

17 “während du doch Zucht hassest und meine Worte hinter dich wirfst?

Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?

18 “Wenn du einen Dieb sahst, so liefst du mit ihm und mit Ehebrechern hattest du Gemeinschaft.

Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.

19 “Du lässest deinen Mund sich frei in Bosheit ergehen, und deine Zunge flicht Betrug.

Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.

20 “Du sitzest da, redest wider deinen Bruder, bringst Beschimpfung auf den Sohn deiner Mutter.

Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.

21 “Solches thatest du, und ich schwieg. Da meintest du, ich sei ganz wie du. “Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn und dir's vor Augen stellen!

To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.

22 “Merkt doch dies, die ihr Gottes vergeßt, daß ich nicht hinwegraffe, ohne daß jemand zu retten vermag.

Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.

23 “Wer Dank opfert, ehrt mich, und wer unsträflich wandelt, den will ich seine Lust sehen lassen an Gottes Heil!”

Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.