Psalm 50

1 Ein Psalm Asaphs. Gott, Gott Jahwe, redet und ruft der Erde vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Untergang.

۱ مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

2 Aus Zion, der Krone der Schönheit, strahlt Gott auf.

۲ از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

3 Unser Gott kommt und schweigt nicht. Verzehrendes Feuer geht vor ihm her, und rings um ihn stürmt es gewaltig.

۳ خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

4 Er ruft dem Himmel droben zu und der Erde, damit er sein Volk richte:

۴ آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

5 “Versammelt mir meine Frommen, die den Bund mit mir beim Opfer schlossen!”

۵ «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

6 Da verkündigte der Himmel seine Gerechtigkeit; denn Gott ist Richter. (Sela)

۶ و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

7 “Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich wider dich zeugen: Gott, dein Gott, bin ich!

۷ «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

8 “Nicht wegen deiner Opfer will ich dich zur Rede setzen - sind doch deine Brandopfer beständig vor mir!

۸ درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

9 “Ich mag nicht Farren aus deinem Hause nehmen, noch Böcke aus deinen Hürden.

۹ گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

10 “Denn mein sind alle Tiere des Waldes, das Vieh auf den Bergen mit ihren Tausenden.

۱۰ زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

11 “Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und was sich im Gefilde regt, ist mir bewußt.

۱۱ همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

12 “Wenn mich hungerte, würde ich dir's nicht sagen; denn mein ist der Erdkreis und was ihn füllt.

۱۲ اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

13 “Esse ich etwa das Fleisch von Stieren oder trinke ich das Blut von Böcken?

۱۳ آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

14 “Opfere Gott Dank, so wirst du dem Höchsten deine Gelübde bezahlen!

۱۴ برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

15 “Und rufe mich an am Tage der Not: ich will dich erretten und du sollst mich preisen!”

۱۵ پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

16 Zum Gottlosen aber spricht Gott: “Was hast du meine Satzungen herzuzählen und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

۱۶ و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

17 “während du doch Zucht hassest und meine Worte hinter dich wirfst?

۱۷ چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

18 “Wenn du einen Dieb sahst, so liefst du mit ihm und mit Ehebrechern hattest du Gemeinschaft.

۱۸ چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

19 “Du lässest deinen Mund sich frei in Bosheit ergehen, und deine Zunge flicht Betrug.

۱۹ دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

20 “Du sitzest da, redest wider deinen Bruder, bringst Beschimpfung auf den Sohn deiner Mutter.

۲۰ نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

21 “Solches thatest du, und ich schwieg. Da meintest du, ich sei ganz wie du. “Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn und dir's vor Augen stellen!

۲۱ این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

22 “Merkt doch dies, die ihr Gottes vergeßt, daß ich nicht hinwegraffe, ohne daß jemand zu retten vermag.

۲۲ ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

23 “Wer Dank opfert, ehrt mich, und wer unsträflich wandelt, den will ich seine Lust sehen lassen an Gottes Heil!”

۲۳ هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»