Psalm 44

1 Dem Musikmeister. Von den Korachiten, ein Maskil. Gott, mit unseren Ohren haben wir gehört, unsere Väter haben uns erzählt: Ein großes Werk hast du in ihren Tagen ausgeführt, in den Tagen der Vorzeit.

Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

2 Mit deiner Hand vertriebst du Völker und pflanztest sie ein; du behandeltest Nationen übel, aber sie breitetest du aus.

Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

3 Denn nicht durch ihr Schwert haben sie das Land in Besitz genommen und nicht ihr Arm schaffte ihnen Sieg, sondern deine Rechte und dein Arm und das Licht deines Angesichts, denn du hattest an ihnen Wohlgefallen.

Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

4 Du bist ja mein König, o Gott: entbiete Hilfe für Jakob!

Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

5 Durch dich stoßen wir unsere Bedränger nieder und durch deinen Namen zertreten wir unsere Widersacher.

Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

6 Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert schafft mir nicht Sieg.

Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

7 Sondern du schaffst uns Sieg über unsere Bedränger und machst zu Schanden, die uns hassen.

Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

8 Gottes rühmten wir uns allezeit und preisen immerdar deinen Namen. (Sela)

Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

9 Und doch hast du uns verworfen und ließest uns in Schmach fallen und ziehst nicht mehr aus mit unseren Heeren.

[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

10 Du lässest uns zurückweichen vor dem Bedränger, und die uns hassen, haben sich Beute gemacht.

Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

11 Du gabst uns hin wie Schafe zum Verzehren und zerstreutest uns unter die Heiden.

Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

12 Du verkauftest dein Volk um ein Spottgeld und gewannst nichts durch ihren Kaufpreis.

Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

13 Du machst uns zur Schmach bei unseren Nachbarn, zum Spott und Hohn bei unserer Umgebung.

Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

14 Du machst uns zum Sprichwort unter den Heiden, und daß die Völker über uns den Kopf schütteln.

Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

15 Meine Schmach steht mir immerfort vor Augen, und die Schande, die mir widerfahren, bedeckt mich,

Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

16 daß ich die Schänder und Lästerer hören und die Feinde und Rachgierigen sehen muß.

Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

17 Dies alles ist über uns gekommen, obschon wir deiner nicht vergessen, noch deinem Bunde die Treue gebrochen hatten.

To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

18 Unser Herz ist nicht zurückgewichen, noch bog unser Schritt ab von deinem Pfade,

Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

19 daß du uns an der Stätte der Schakale zermalmt und uns mit Finsternis bedeckt hast.

Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Wenn wir des Namens unseres Gottes vergessen und unsere Hände ausgestreckt hätten zu einem fremden Gotte,

Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

21 würde Gott das nicht erforschen? Er kennt ja die Geheimnisse des Herzens!

Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

22 Nein, um deinetwillen werden wir immerfort dahingewürgt, werden geachtet wie Schlachtschafe!

Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

23 Wache auf! Warum schläfst du, Herr? Erwache, verwirf nicht für immer!

Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 Warum verbirgst du dein Antlitz, vergissest unseres Elends und unserer Drangsal?

Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

25 Denn unsere Seele ist bis zum Staube gebeugt, es klebt am Boden unser Leib.

Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

26 Mache dich auf, uns zu helfen, und erlöse uns um deiner Gnade willen!

Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.