Psalm 38

1 Ein Psalm Davids, um in Erinnerung zu bringen. Jahwe, nicht in deinem Zorne strafe mich und nicht in deinem Grimme züchtige mich!

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 Denn deine Pfeile haben sich in mich herabgesenkt, und deine Hand fuhr herab auf mich.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 An meinem Leibe blieb nichts unversehrt infolge deines Grimms, nichts heil an meinen Gebeinen infolge meiner Sünde.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Denn meine Verschuldungen gehen über mein Haupt; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Es stinken, es eitern meine Beulen infolge meiner Thorheit.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Ich bin überaus gekrümmt, gebeugt; immerfort gehe ich trauernd einher.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 Denn meine Lenden sind voll Brand, und an meinem Leibe blieb nichts unversehrt.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Ich bin überaus erstarrt und zerschlagen; ich stöhne lauter, als ein Löwe brüllt.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 O Herr, all' mein Begehren ist dir offenbar, und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Mein Herz pocht heftig, meine Kraft hat mich verlassen; selbst meiner Augen Licht ist nicht bei mir.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 Die mich liebten und mir freund waren, treten abseits bei meiner Pein, und die mir nahe standen, halten sich fern.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Und die mir nach dem Leben trachten, legten Schlingen, und die mein Unglück suchen, beschlossen Verderben und sinnen immerfort auf Trug.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 Ich aber, gleich einem Tauben, höre nicht und bin wie ein Stummer, der seinen Mund nicht aufthut.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Ich ward wie einer, der nicht hört, in dessen Munde keine Widerrede ist.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Denn auf dich, Jahwe, habe ich geharrt; du wirst erhören, Herr, mein Gott.

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Denn ich spreche: daß sie nur nicht über mich frohlocken! Da mein Fuß wankte, thaten sie groß wider mich.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Denn ich bin des Hinfallens gewärtig, und mein Schmerz verläßt mich nie.

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Denn meine Schuld muß ich bekennen, gräme mich wegen meiner Sünde.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 Aber zahlreich sind, die mich ohne Ursache anfeinden, und viel sind derer, die mich grundlos hassen.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Indem sie mir Gutes mit Bösem vergelten, befehden sie mich, dafür, daß ich dem Guten nachjage.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Verlaß mich nicht, Jahwe; mein Gott, sei nicht fern von mir!

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Eile mir zu Hilfe, Herr, mein Heil!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!