Psalm 34

1 Von David, als er seinen Verstand vor Abimelech verstellte, und der ihn forttrieb, und er von dannen ging. Ich will Jahwe preisen alle Zeit, sein Lob soll beständig in meinem Munde sein.

De David, kiam li ŝajnigis sin freneza antaŭ Abimeleĥ, kaj tiu lin forpelis kaj li foriris. Mi gloros la Eternulon en ĉiu tempo; Ĉiam laŭdo por Li estos en mia buŝo.

2 Jahwes soll sich meine Seele rühmen; die Elenden sollen es hören und sich freuen.

Per la Eternulo gloriĝas mia animo; La humiluloj aŭdu kaj ĝoju.

3 Verherrlicht Jahwe mit mir und laßt uns miteinander seinen Namen erheben!

Gloru la Eternulon kun mi, Kaj ni altigu kune Lian nomon.

4 So oft ich Jahwe suchte, erhörte er mich und aus allem, was ich gefürchtet, errettete er mich.

Mi serĉis la Eternulon, kaj Li respondis al mi, Kaj de ĉiuj miaj danĝeroj Li savis min.

5 Die auf ihn blickten, wurden leuchtenden Angesichts, und ihr Antlitz brauchte nicht zu erblassen.

Kiuj rigardas al Li, ricevas lumon, Kaj ilia vizaĝo ne kovriĝos per honto.

6 Hier ist so ein Elender, welcher rief, und Jahwe hörte und half ihm aus allen seinen Nöten.

Jen ĉi tiu mizerulo vokis, kaj la Eternulo aŭdis, Kaj de ĉiuj liaj mizeroj Li savis lin.

7 Der Engel Jahwes lagert sich rings um die, die ihn fürchten, und reißt sie heraus.

Anĝelo de la Eternulo postenas ĉirkaŭ tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Li ilin savas.

8 Schmeckt und seht, daß Jahwe gütig ist; wohl dem Manne, der bei ihm Zuflucht sucht!

Provu kaj vidu, kiel bona estas la Eternulo; Feliĉa estas la homo, kiu Lin fidas.

9 Fürchtet Jahwe, ihr, seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.

Timu la Eternulon, Liaj sanktuloj; Ĉar nenio mankas al tiuj, kiuj Lin timas.

10 Junge Löwen darben und hungern; aber die, die Jahwe suchen, haben keinen Mangel an irgend einem Gut.

Leonidoj estas senhavaj kaj malsataj; Sed kiuj serĉas la Eternulon, tiuj havas mankon en nenia bono.

11 Kommt, Kinder, hört mir zu; ich will euch die Furcht Jahwes lehren!

Venu, infanoj, aŭskultu min; Pri timo antaŭ la Eternulo mi vin instruos.

12 Wer ist der Mann, der Leben begehrt, zahlreiche Lebenstage wünscht, um Glück zu erleben?

Kiu ajn vi estas, homo, Kiu deziras vivon kaj amas multajn kaj bonajn tagojn:

13 Wahre deine Zunge vor Bösem und deine Lippen vor trügerischer Rede!

Gardu vian langon kontraŭ malbono, Kaj vian buŝon kontraŭ mensoga parolo;

14 Halte dich fern vom Bösen und thue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach!

Dekliniĝu de malbono kaj faru bonon, Serĉu pacon kaj ĉasu ĝin.

15 Das Antlitz Jahwes ist wider die, die Böses thun, daß er ihr Gedächtnis von der Erde vertilge.

La okuloj de la Eternulo estas turnitaj al la piuloj, Kaj Liaj oreloj al iliaj krioj.

16 Die Augen Jahwes sind auf die Frommen gerichtet, und seine Ohren auf ihr Geschrei.

La vizaĝo de la Eternulo estas kontraŭ tiuj, kiuj faras malbonon, Por ekstermi de la tero la memoron pri ili.

17 Sie schrieen und Jahwe hörte und rettete sie aus allen ihren Nöten.

Oni krias, kaj la Eternulo aŭdas, Kaj de ĉiuj iliaj mizeroj Li ilin savas.

18 Jahwe ist denen nahe, die zerbrochenes Herzens sind, und hilft denen, die ein zerschlagenes Gemüt haben.

Proksima estas la Eternulo al tiuj, kies koro estas rompita, Kaj la spirite suferantajn Li helpas.

19 Zahlreich sind die Leiden des Frommen, aber Jahwe errettet ihn aus allen.

Multaj estas la suferoj de piulo; Sed de ĉiuj la Eternulo lin savas.

20 Er behütet alle seine Gebeine, daß ihrer keines zerbrochen wird.

Li gardas ĉiujn liajn ostojn; Eĉ unu el ili ne rompiĝos.

21 Den Gottlosen wird das Unheil töten, und die den Frommen hassen, werden büßen.

La malbonulon mortigos la malbono; Kaj la malamantoj de piulo pereos.

22 Jahwe erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die bei ihm Zuflucht suchen, werden nicht büßen.

La Eternulo liberigas la animon de Siaj sklavoj; Kaj ne pereos ĉiuj, kiuj Lin fidas.