Psalm 22

1 Dem Musikmeister, nach “Hirschkuh der Morgenröte.” Ein Psalm Davids. Mein Gott, mein Gott, warum hast du mich verlassen - fern von Hilfe für mich, von den Worten, die ich stöhne?

Przewodnikowi chóru, na Ajjelet haszahar. Psalm Dawida. Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś? [Czemu] jesteś [tak] daleki od wybawienia mnie, od słów mego jęku?

2 “Mein Gott!” rufe ich tagsüber, doch du antwortest nicht, und bei Nacht, ohne daß ich Beruhigung fände.

Boże mój, wołam we dnie, a nie odzywasz się do mnie; w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Und du bist doch der Heilige, der über den Lobliedern Israels thront.

Ale ty jesteś Święty, mieszkający wśród chwały Izraela.

4 Auf dich vertrauten unsere Väter, vertrauten, und du errettetest sie.

Tobie ufali nasi ojcowie, ufali i wyzwoliłeś ich.

5 Zu dir schrieen sie und wurden errettet, auf dich vertrauten sie und wurden nicht zu Schanden.

Do ciebie wołali i zostali wybawieni, tobie ufali i się nie zawiedli.

6 Ich aber bin ein Wurm und kein Mensch, ein Hohn der Leute und vom Volke verachtet!

Ja zaś jestem robakiem, a nie człowiekiem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą ludu.

7 Alle, die mich sehen, spotten über mich, verziehen die Lippe, schütteln den Kopf.

Wszyscy, którzy mnie widzą, szydzą ze mnie, wykrzywiają usta, potrząsają głową, [mówiąc]:

8 “Wälze deine Sache auf Jahwe! Er mag ihn erretten, mag ihn herausreißen; er hat ja Gefallen an ihm!”

Zaufał PANU, niech go wyzwoli; niech go ocali, skoro go kocha.

9 Ja, du bist's, der mich hervorzog aus dem Mutterschoß, an meiner Mutter Brüsten mich sorglos liegen ließ!

Ale to ty mnie wydobyłeś z łona, napełniłeś mnie ufnością jeszcze u piersi mojej matki.

10 Auf dich war ich geworfen von Mutterleibe an, vom Schoße meiner Mutter an bist du mein Gott.

Na ciebie byłem zdany od narodzenia, od łona matki ty jesteś moim Bogiem.

11 Sei nicht fern von mir, denn Bedrängnis ist nahe, denn es giebt keinen Helfer.

Nie oddalaj się ode mnie, bo utrapienie bliskie, a nie ma nikogo, kto by [mnie] wspomógł.

12 Mich umgeben starke Farren, die Stiere Basans umzingeln mich.

Otoczyło mnie mnóstwo cielców, osaczyły mnie byki Baszanu.

13 Sie sperren ihren Rachen wider mich auf, wie ein reißender und brüllender Löwe.

Rozwarły na mnie swe paszcze jak lew drapieżny i ryczący.

14 Wie Wasser bin ich hingegossen, und alle meine Gebeine sind auseinandergegangen. Mein Herz ist wie zu Wachs geworden, zerflossen in meinem Innern.

Rozpłynąłem się jak woda i rozłączyły się wszystkie moje kości; moje serce stało się jak wosk, roztopiło się w moim wnętrzu.

15 Mein Gaumen ist ausgetrocknet gleich einer Scherbe, meine Zunge angeklebt an meinen Schlund, und in den Todesstaub wirst du mich legen.

Moja siła wyschła jak skorupa, a mój język przylgnął do podniebienia; położyłeś mnie w prochu śmierci.

16 Denn Hunde umgeben mich, eine Rotte von Bösewichtern umkreist mich, dem Löwen gleich meine Hände und Füße.

Psy bowiem mnie osaczyły, obległa mnie zgraja złoczyńców; przebili moje ręce i nogi.

17 Ich kann alle meine Gebeine zählen; sie blicken her, schauen ihre Lust an mir.

Mogę policzyć wszystkie moje kości; a oni patrzą na mnie, przypatrują się.

18 Sie teilen meine Kleider unter sich und werfen das Los über mein Gewand.

Dzielą między siebie moje szaty i o moją tunikę rzucają losy.

19 Du aber, Jahwe, sei nicht fern! Meine Stärke, eile mir zu Hilfe!

Ale ty, PANIE, nie oddalaj się; mocy moja, spiesz mi na ratunek.

20 Errette mich vom Schwert, aus Hundesgewalt meine Einsame!

Ocal od miecza moją duszę, od mocy psów cenną [duszę] moją.

21 Hilf mir aus dem Rachen des Löwen und aus der Wildochsen Hörnern - erhörst du mich.

Wybaw mnie z lwiej paszczy, [bo] i od rogów jednorożców mnie ocaliłeś.

22 Ich will deinen Namen meinen Brüdern verkünden, inmitten der Gemeinde will ich dich preisen.

Będę głosił twoje imię moim braciom, będę cię chwalił pośród zgromadzenia.

23 Die ihr Jahwe fürchtet, preiset ihn! Aller Same Jakobs, ehret ihn, und scheut euch vor ihm, aller Same Israels!

Chwalcie PANA, wy, którzy się go boicie; wysławiajcie go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się go, wszyscy potomkowie Izraela.

24 Denn er hat das Elend des Elenden nicht verschmäht und nicht verachtet und sein Antlitz nicht vor ihm verborgen, und als er zu ihm schrie, hat er gehört.

Bo nie wzgardził ani się nie brzydził utrapieniem ubogiego, ani nie ukrył przed nim swego oblicza, lecz gdy [ten] do niego wołał, wysłuchał go.

25 Von dir geht mein Lobpreis aus in großer Versammlung; meine Gelübde will ich bezahlen angesichts derer, die ihn fürchten.

Od ciebie [pochodzi] moja chwała w wielkim zgromadzeniu; wypełnię swoje śluby wobec tych, którzy się ciebie boją.

26 Elende werden essen und satt werden; preisen werden Jahwe, die ihn suchen: Euer Herz lebe auf für immer!

Ubodzy będą jeść i nasycą się, chwalić PANA będą ci, którzy go szukają; wasze serce będzie żyć na wieki.

27 Alle Enden der Erde werden's inne werden und sich zu Jahwe bekehren, und vor dir sich niederwerfen alle Geschlechter der Heiden.

Przypomną sobie i nawrócą się do PANA wszystkie krańce ziemi i oddadzą pokłon przed twoim obliczem wszystkie rodziny narodów.

28 Denn Jahwe gehört das Königtum, und er herrscht über die Heiden.

Do PANA bowiem należy królestwo i on panuje nad narodami.

29 Nur vor ihm werden sich niederwerfen alle Fetten der Erde, vor ihm sich beugen alle, die in den Staub hinabfahren. Und wer seine Seele nicht am Leben erhielt,

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść i oddawać mu pokłon, upadną przed jego obliczem wszyscy, którzy zstępują w proch, którzy nie mogą swej duszy zachować przy życiu.

30 dessen Same wird ihm dienen. Man wird erzählen vom Herrn dem kommenden Geschlecht

Potomstwo będzie mu służyć i będzie poczytane Panu za pokolenie.

31 und verkündigen wird man von seiner Gerechtigkeit dem Volke, das geboren werden soll, daß er es ausgeführt!

Przyjdą i ludowi, który się narodzi, opowiedzą jego sprawiedliwość – że on tak uczynił.