< Psalm 139 >

1 Dem Musikmeister. Von David. Ein Psalm. Jahwe, du erforschest und kennst mich.
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.
2 Du weißt mein Sitzen und mein Aufstehen; du verstehst meine Gedanken von ferne.
Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.
3 Mein Gehen und mein Liegen prüfst du und bist vertraut mit allen meinen Wegen.
Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.
4 Denn es ist kein Wort auf meiner Zunge, das du, Jahwe, nicht schon durchaus kennst.
Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.
5 Hinten und vorn hast du mich umschlossen und legtest auf mich deine Hand.
Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.
6 Die Erkenntnis ist mir zu wunderbar, zu hoch - ich werde ihrer nicht mächtig!
Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
7 Wohin soll ich gehen vor deinem Geist und wohin fliehen vor deinem Angesicht?
Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?
8 Stiege ich zum Himmel empor, so bist du dort, und machte ich die Unterwelt zu meinem Lager, du bist da! (Sheol h7585)
Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)
9 Nähme ich Flügel der Morgenröte, ließe mich nieder am äußersten Ende des Meers,
Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;
10 auch da würde deine Hand mich führen, deine Rechte mich erfassen.
I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.
11 Spräche ich: “Eitel Finsternis möge mich bedecken, und zu Nacht werde das Licht um mich her:
Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.
12 so würde auch die Finsternis für dich nicht finster sein und die Nacht leuchten wie der Tag: die Finsternis ist wie das Licht.
Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.
13 Denn du hast mein Innerstes geschaffen, wobst mich im Mutterleibe.
Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.
14 Ich preise dich dafür, daß ich erstaunenswürdig ausgezeichnet bin: wunderbar sind deine Werke, und meine Seele erkennt das wohl.
Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.
15 Mein Gebein war dir nicht verhohlen, als ich im Verborgenen gemacht, in Erdentiefen gewirkt ward.
Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.
16 Deine Augen sahen mich, als ich noch ein ungestaltetes Klümpchen war; Tage wurden gebildet und insgesamt in dein Buch geschrieben, als noch keiner von ihnen da war.
Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.
17 Aber wie schwer sind mir, o Gott, deine Gedanken, wie gewaltig ihre Summen!
Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!
18 Wollte ich sie zählen, so würden ihrer mehr sein, als der Sandkörner; erwache ich, so bin ich noch bei dir.
Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.
19 Ach, daß du doch die Gottlosen töten wolltest, Gott, und die Blutgierigen von mir weichen müßten,
Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;
20 die sich arglistig wider dich empören, die deinen Namen freventlich aussprechen.
[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].
21 Sollte ich nicht hassen, Jahwe, die dich hassen, und nicht Ekel empfinden an denen, die sich wider dich auflehnen?
Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?
22 Mit vollendetem Hasse hasse ich sie, als Feinde gelten sie mir.
Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.
23 Erforsche mich, Gott, und erkenne mein Herz; prüfe mich und erkenne meine Gedanken!
Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;
24 Und siehe, ob ein Weg, der zu Schmerzen führt, bei mir zu finden sei, und leite mich auf ewigem Wege!
I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.

< Psalm 139 >