Psalm 129

1 Wallfahrtslieder. Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an - so spreche Israel! -

Pieśń stopni. Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, niech powie teraz Izrael;

2 Sie haben mich viel bedrängt von meiner Jugend an und mich doch nicht überwältigt.

Bardzo mnie uciskali od mojej młodości, lecz mnie nie przemogli.

3 Auf meinem Rücken haben sie geackert, haben ihr Pflugland weit ausgedehnt.

Zorali mój grzbiet oracze i długie bruzdy porobili.

4 Jahwe, der gerechte, hat der Gottlosen Strang zerhauen.

[Ale] PAN jest sprawiedliwy; poprzecinał powrozy niegodziwych.

5 Beschämt müssen werden und zurückweichen alle, die Zion hassen.

Niech się zawstydzą i cofną wszyscy, którzy nienawidzą Syjonu.

6 Sie müssen wie das Gras auf den Dächern werden, das verdorrt, bevor man es herauszieht,

Będą jak trawa na dachu, która usycha, zanim zakwitnie;

7 womit kein Schnitter seine Hand gefüllt, noch seinen Busen ein Garbenbinder.

Którą żniwiarz nie napełni swej garści ani swego naręcza ten, który wiąże snopy.

8 Und die des Wegs vorüberkommen, sprechen nicht: “Der Segen Jahwes sei über euch! Wir segnen euch im Namen Jahwes!”

I nie powiedzą przechodnie: Niech będzie z wami błogosławieństwo PANA [albo]: Błogosławimy wam w imię PANA.