< Psalm 122 >

1 Wallfahrtslieder. Von David. Ich freute mich, als man zu mir sprach: “Laßt uns zum Tempel Jahwes gehn!”
Pieśń stopni Dawida. Uradowałem się, gdy mi powiedziano: Pójdziemy do domu PANA.
2 Unsere Füße stehen in deinen Thoren, Jerusalem!
Nasze nogi stanęły w twoich bramach, o Jeruzalem!
3 Jerusalem, du wiedergebaute, wie eine Stadt, die allzumal zusammengefügt ist,
Jeruzalem, [pięknie] budowane jak miasto, w jedną całość zespolone;
4 wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme Jahs, nach dem Gesetz für Israel, um dem Namen Jahwes zu danken.
Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia PANA, [do] świadectwa Izraela, aby wysławiać imię PANA.
5 Denn dort stehen Gerichtssessel, Sessel des Hauses Davids.
Tam bowiem są postawione trony sądu, trony domu Dawida.
6 Erbittet Frieden für Jerusalem: Mögen Ruhe haben, die dich lieben.
Proście o pokój dla Jeruzalem: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
7 Friede sei in deinen Bollwerken, Ruhe in deinen Palästen.
Niech będzie pokój w twoich murach i spokój w twoich pałacach.
8 Um meiner Brüder und Freunde willen laßt mich sprechen: Friede sei in dir!
Ze względu na moich braci i dla moich przyjaciół będę teraz ci życzył pokoju.
9 Um des Tempels Jahwes, unseres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen.
Ze względu na dom PANA, naszego Boga, będę zabiegał o twoje dobro.

< Psalm 122 >