Psalm 119
1 Wohl denen, deren Weg unsträflich ist, die nach dem Gesetze Jahwes wandeln.
| ا خوشا‌به‌حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. | ۱ |
2 Wohl denen, die seine Zeugnisse beachten, ihn von ganzem Herzen suchen,
| خوشا‌به‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند. | ۲ |
3 auch keinen Frevel verübt haben, sondern auf seinen Wegen gewandelt sind.
| کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک می‌نمایند. | ۳ |
4 Du hast deine Befehle verordnet, daß man sie eifrig beobachten soll.
| تووصایای خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم. | ۴ |
5 Möchte doch mein Wandel fest sein, daß ich deine Satzungen beobachte.
| کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم. | ۵ |
6 Dann werde ich nicht zu Schanden werden, wenn ich auf alle deine Gebote blicke.
| آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. | ۶ |
7 Ich will dich mit redlichem Herzen preisen, wenn ich deine gerechten Ordnungen erlerne.
| تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم. | ۷ |
8 Deine Satzungen will ich beobachten: verlaß mich nicht völlig!
| فرایض تورا نگاه می‌دارم. مرا بالکلیه ترک منما. | ۸ |
9 Wodurch kann ein Jüngling seinen Pfad rein erhalten? Indem er deine Satzungen beobachtet gemäß deinem Worte.
| به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو. | ۹ |
10 Von ganzem Herzen suche ich dich: laß mich nicht abirren von deinen Geboten!
| به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم. | ۱۰ |
11 In meinem Herzen berge ich dein Wort, damit ich mich nicht an dir versündige.
| کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. | ۱۱ |
12 Gepriesen seist du, Jahwe; lehre mich deine Satzungen!
| ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲ |
13 Mit meinen Lippen verkünde ich alle Ordnungen deines Mundes.
| به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را. | ۱۳ |
14 An dem Wege, den deine Zeugnisse gebieten, freue ich mich wie über irgend welchen Reichtum.
| در طریق شهادات تو شادمانم. | ۱۴ |
15 Über deine Befehle will ich sinnen und deine Pfade betrachten.
| چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر می‌کنم و به طریق های تو نگران خواهم بود. | ۱۵ |
16 An deinen Satzungen will ich mich ergötzen, dein Wort nicht vergessen.
| از فرایض تو لذت می‌برم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد. | ۱۶ |
17 Thue deinem Knechte wohl, daß ich lebe, so will ich dein Wort beobachten.
| به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم. | ۱۷ |
18 Decke meine Augen auf, damit ich erschaue Wunder aus deinem Gesetz.
| چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم. | ۱۸ |
19 Ein Gast bin ich auf Erden; verbirg deine Gebote nicht vor mir.
| من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار. | ۱۹ |
20 Meine Seele reibt sich auf vor Verlangen nach deinen Ordnungen zu jeder Zeit.
| جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت. | ۲۰ |
21 Du hast die verfluchten Übermütigen bedroht, die von deinen Geboten abirrten.
| متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند. | ۲۱ |
22 Wälze Schmach und Verachtung von mir ab, denn ich habe deine Zeugnisse beachtet.
| ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کرده‌ام. | ۲۲ |
23 Haben auch Fürsten sich hingesetzt, sich wider mich beredet - dein Knecht sinnt über deine Satzungen nach.
| سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌گفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند. | ۲۳ |
24 Ja, deine Zeugnisse sind mein Ergötzen, deine Befehle sind meine Berater.
| شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بوده‌اند. | ۲۴ |
25 Meine Seele klebt am Staube; belebe mich gemäß deinem Worte.
| جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. | ۲۵ |
26 Ich erzählte meine Wege, da erhörtest du mich; lehre mich deine Satzungen.
| راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. | ۲۶ |
27 Laß mich den Weg, den deine Befehle gebieten, verstehen, so will ich über deine Wunder nachsinnen.
| طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. | ۲۷ |
28 Meine Seele thränt vor Kummer; richte mich auf gemäß deinem Worte.
| جان من از حزن گداخته می‌شود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. | ۲۸ |
29 Den Weg der Lüge halte fern von mir und begnadige mich mit deinem Gesetze.
| راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. | ۲۹ |
30 Den Weg der Treue habe ich erwählt, deine Ordnungen vor mich hingestellt.
| طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. | ۳۰ |
31 Ich hänge an deinen Zeugnissen; Jahwe, laß mich nicht zu Schanden werden!
| به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. | ۳۱ |
32 Den Weg deiner Gebote will ich laufen, denn du machst mir das Herz weit.
| در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی. | ۳۲ |
33 Lehre mich, Jahwe, den Weg deiner Satzungen, damit ich ihn bis zuletzt beachte.
| ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. | ۳۳ |
34 Laß mich einsichtig werden, damit ich dein Gesetz beachte und von ganzem Herzen halte.
| مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. | ۳۴ |
35 Laß mich auf dem Pfade deiner Gebote einhergehen, denn an ihm habe ich Gefallen.
| مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. | ۳۵ |
36 Neige mein Herz deinen Zeugnissen zu und nicht dem ungerechten Gewinn.
| دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. | ۳۶ |
37 Ziehe meine Augen davon ab, daß sie nach Eitlem schauen; belebe mich auf deinen Wegen.
| چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. | ۳۷ |
38 Erfülle deinem Knechte deine Verheißung, die der Furcht vor dir gegeben ist.
| کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. | ۳۸ |
39 Laß die Schmach, die ich fürchte, an mir vorübergehen; denn deine Ordnungen sind gut.
| ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. | ۳۹ |
40 Fürwahr, mich verlangt nach deinen Befehlen; belebe mich durch deine Gerechtigkeit.
| هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز. | ۴۰ |
41 Mögen deine Gnadenerweisungen, Jahwe, über mich kommen, dein Heil gemäß deiner Verheißung,
| ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو. | ۴۱ |
42 daß ich dem, der mich lästert, etwas antworten kann; denn ich vertraue auf dein Wort.
| تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم. | ۴۲ |
43 Und entziehe meinem Munde nicht völlig das Wort der Wahrheit, denn auf deine Gerichte harre ich.
| و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم | ۴۳ |
44 Und ich will dein Gesetz beständig beobachten, immer und ewig,
| و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد. | ۴۴ |
45 so werde ich in weitem Raume wandeln, denn ich habe deine Befehle gesucht.
| و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام. | ۴۵ |
46 Und ich will von deinen Zeugnissen vor Königen reden und mich nicht schämen.
| و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد. | ۴۶ |
47 Ich ergötze mich an deinen Geboten, die ich lieb gewonnen habe.
| و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم. | ۴۷ |
48 Und ich erhebe meine Hände zu deinen Geboten, die ich lieb gewonnen, und will nachsinnen über deine Satzungen.
| و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود. | ۴۸ |
49 Gedenke des Worts an deinen Knecht, dieweil du mich harren ließest.
| کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. | ۴۹ |
50 Das ist mein Trost in meinem Elend, daß mich dein Wort neu belebte.
| این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت. | ۵۰ |
51 Übermütige haben mich gar sehr verspottet; von deinem Gesetze bin ich nicht abgewichen.
| متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم. | ۵۱ |
52 Ich gedachte deiner Gerichte von Uralters her, Jahwe, da tröstete ich mich.
| ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم. | ۵۲ |
53 Zornglut hat mich erfaßt wegen der Gottlosen, die dein Gesetz verlassen.
| حدت خشم مرا درگرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند. | ۵۳ |
54 Anlaß zu Lobpreis wurden mir deine Satzungen da, wo ich als Fremdling weile.
| فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من. | ۵۴ |
55 Ich gedachte des Nachts an deinen Namen, Jahwe, und beobachtete dein Gesetz.
| ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم. | ۵۵ |
56 Solches ward mir zu teil, denn ich habe deine Befehle beachtet.
| این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم. | ۵۶ |
57 Ich sprach: Mein Teil ist, Jahwe, deine Worte zu beobachten.
| خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت. | ۵۷ |
58 Von ganzem Herzen habe ich deine Gunst gesucht; sei mir gnädig gemäß deiner Verheißung.
| رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما. | ۵۸ |
59 Ich überdachte meine Wege und lenkte meine Füße deinen Zeugnissen zu.
| در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم. | ۵۹ |
60 Ich eilte und zauderte nicht, deine Gebote zu beobachten.
| شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. | ۶۰ |
61 Die Stricke der Gottlosen umgaben mich; dein Gesetz habe ich nicht vergessen.
| ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم. | ۶۱ |
62 Mitten in der Nacht erhebe ich mich, dir wegen deiner gerechten Ordnungen zu danken.
| در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو. | ۶۲ |
63 Ich bin ein Genosse aller derer, die dich fürchten und deine Befehle beobachten.
| من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند. | ۶۳ |
64 Von deiner Gnade, Jahwe, ist die Erde voll; lehre mich deine Satzungen.
| ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز. | ۶۴ |
65 Du hast deinem Knechte Gutes erwiesen, Jahwe, gemäß deinem Worte.
| با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش. | ۶۵ |
66 Rechte Einsicht und Erkenntnis lehre mich, denn ich vertraue auf deine Gebote.
| خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم. | ۶۶ |
67 Bevor ich gedemütigt ward, ging ich irre, nun aber beobachte ich dein Wort.
| قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم. | ۶۷ |
68 Gütig bist du und thust wohl; lehre mich deine Satzungen.
| تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز. | ۶۸ |
69 Die Übermütigen haben mir Lüge angedichtet; ich aber beachte von ganzem Herzen deine Befehle.
| متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم. | ۶۹ |
70 Stumpf wie Fett ist ihr Sinn; ich aber ergötze mich an deinem Gesetze.
| دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم. | ۷۰ |
71 Es war heilsam für mich, daß ich gedemütigt ward, damit ich deine Satzungen lernte.
| مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم. | ۷۱ |
72 Das Gesetz deines Mundes ist köstlicher für mich, als Tausende Goldes und Silbers.
| شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره. | ۷۲ |
73 Deine Hände haben mich geschaffen und bereiteten mich; laß mich einsichtig werden, damit ich deine Gebote lerne.
| دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. | ۷۳ |
74 Die dich fürchten, werden mich sehen und sich freuen, denn ich harre auf dein Wort.
| ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم. | ۷۴ |
75 Ich weiß, Jahwe, daß deine Gerichte gerecht sind, und daß du in Treue mich gedemütigt hast.
| ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای. | ۷۵ |
76 Möchte doch deine Gnade dienen, mich zu trösten, nach deiner Verheißung an deinen Knecht.
| پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش. | ۷۶ |
77 Möchte dein Erbarmen über mich kommen, daß ich lebe, denn dein Gesetz ist mein Ergötzen.
| رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است. | ۷۷ |
78 Laß die Übermütigen zu Schanden werden, weil sie mich ohne Grund gebeugt haben; ich sinne nach über deine Befehle.
| متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم. | ۷۸ |
79 Mir mögen sich zuwenden, die dich fürchten und die deine Zeugnisse kennen.
| ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند. | ۷۹ |
80 Möge mein Herz in deinen Satzungen unsträflich sein, damit ich nicht zu Schanden werde.
| دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم. | ۸۰ |
81 Meine Seele schmachtet nach deinem Heil; ich harre auf dein Wort.
| جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم. | ۸۱ |
82 Meine Augen schmachten nach deinem Wort und fragen: “Wann wirst du mich trösten?”
| چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد. | ۸۲ |
83 Denn ich gleiche einem Schlauch im Rauche; deine Satzungen habe ich nicht vergessen.
| زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام. | ۸۳ |
84 Wie viel sind der Lebenstage deines Knechts? Wann wirst du an meinen Verfolgern das Gericht vollstrecken?
| چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟ | ۸۴ |
85 Die Übermütigen haben mir Gruben gegraben, sie, die deinem Gesetze nicht entsprechen.
| متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند. | ۸۵ |
86 Alle deine Gebote sind Wahrheit. Ohne Grund verfolgen sie mich: hilf mir!
| تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما. | ۸۶ |
87 Gar leicht hätten sie mich auf Erden aufgerieben, obgleich ich von deinen Befehlen nicht gelassen habe.
| نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم. | ۸۷ |
88 Gemäß deiner Gnade erhalte mich am Leben, damit ich das Zeugnis deines Mundes beobachte.
| به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم. | ۸۸ |
89 Auf ewig, Jahwe, steht dein Wort im Himmel fest.
| ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است. | ۸۹ |
90 Durch alle Geschlechter währt deine Treue; du hast die Erde hingestellt und sie blieb stehen.
| امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند. | ۹۰ |
91 Nach deinen Ordnungen stehen sie noch heut, denn das alles sind deine Diener.
| برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند. | ۹۱ |
92 Wenn nicht dein Gesetz mein Ergötzen gewesen wäre, so wäre ich vergangen in meinem Elend.
| اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم. | ۹۲ |
93 Nimmermehr will ich deine Befehle vergessen, denn durch sie hast du mich am Leben erhalten.
| وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای. | ۹۳ |
94 Dein bin ich, hilf mir! denn ich suche deine Befehle.
| من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم. | ۹۴ |
95 Die Gottlosen haben auf mich gelauert, mich umzubringen. Ich merke auf deine Zeugnisse.
| شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم. | ۹۵ |
96 Von allem sonstigen Umfang habe ich ein Ende gesehen: überaus weitreichend ist dein Gebot.
| برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است. | ۹۶ |
97 Wie liebe ich dein Gesetz! Allezeit ist es mein Sinnen.
| شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم. | ۹۷ |
98 Dein Gebot macht mich weiser, als es meine Feinde sind, denn es ist für immer mein.
| اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد. | ۹۸ |
99 Ich bin klüger als alle, die mich gelehrt haben, denn deine Zeugnisse sind mein Sinnen.
| از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. | ۹۹ |
100 Ich bin einsichtiger als Greise, denn ich beachte deine Befehle.
| ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. | ۱۰۰ |
101 Von jedem schlimmen Pfade hielt ich meine Füße zurück, um dein Wort zu beobachten.
| پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. | ۱۰۱ |
102 Von deinen Ordnungen wich ich nicht, denn du unterwiesest mich.
| ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. | ۱۰۲ |
103 Wie süß sind meinem Gaumen deine Verheißungen, süßer als Honig meinem Munde.
| کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. | ۱۰۳ |
104 Durch deine Befehle werde ich einsichtig, darum hasse ich jeden Lügenpfad.
| از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم. | ۱۰۴ |
105 Dein Wort ist meines Fußes Leuchte und ein Licht für meinen Pfad.
| کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است. | ۱۰۵ |
106 Ich habe geschworen und hielt es, deine gerechten Ordnungen zu beobachten.
| قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۰۶ |
107 Ich bin schwer gebeugt; Jahwe, belebe mich nach deinem Worte.
| بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! | ۱۰۷ |
108 Laß dir, Jahwe, die freiwilligen Opfer meines Mundes gefallen und lehre mich deine Ordnungen.
| ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز. | ۱۰۸ |
109 Ich trage mein Leben beständig in meiner Hand und habe dein Gesetz nicht vergessen.
| جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم. | ۱۰۹ |
110 Die Gottlosen haben mir eine Schlinge gelegt, und von deinen Befehlen bin ich nicht abgeirrt.
| شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم. | ۱۱۰ |
111 Ich habe deine Zeugnisse für immer zum Besitz erhalten, denn sie sind die Wonne meines Herzens.
| شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است. | ۱۱۱ |
112 Ich neige mein Herz dazu, nach deinen Satzungen zu thun, für immer, bis zuletzt.
| دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت. | ۱۱۲ |
113 Zwiespältige hasse ich und dein Gesetz habe ich lieb.
| مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۳ |
114 Du bist mein Schirm und mein Schild, auf dein Wort harre ich.
| ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم. | ۱۱۴ |
115 Weicht von mir, ihr Bösewichter, daß ich die Gebote meines Gottes beachte.
| ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت. | ۱۱۵ |
116 Stütze mich deiner Verheißung gemäß, daß ich lebe, und laß mich mit meiner Hoffnung nicht zu Schanden werden.
| مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. | ۱۱۶ |
117 Stärke mich, daß mir geholfen werde, so will ich mich an deinen Satzungen beständig ergötzen.
| مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم. | ۱۱۷ |
118 Du verwirfst alle, die sich von deinen Satzungen verirren, denn fruchtlos ist ihr Trügen.
| همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است. | ۱۱۸ |
119 Für Schlacken erachtest du alle Gottlosen auf Erden; darum liebe ich deine Zeugnisse.
| جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۹ |
120 Mein Leib schaudert aus Furcht vor dir, und ich bange vor deinen Gerichten.
| موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم. | ۱۲۰ |
121 Ich habe Recht und Gerechtigkeit geübt; überlasse mich nicht meinen Unterdrückern.
| داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما. | ۱۲۱ |
122 Tritt für deinen Knecht zu seinem Heile ein; laß die Übermütigen mich nicht unterdrücken.
| برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. | ۱۲۲ |
123 Meine Augen schmachten nach deiner Hilfe und nach deinem gerechten Spruche.
| چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. | ۱۲۳ |
124 Verfahre mit deinem Knechte deiner Gnade gemäß und lehre mich deine Satzungen.
| با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲۴ |
125 Dein Knecht bin ich; laß mich einsichtig werden, damit ich deine Zeugnisse erkenne.
| من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم. | ۱۲۵ |
126 Zeit ist's zu handeln für Jahwe; sie haben dein Gesetz gebrochen.
| وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند. | ۱۲۶ |
127 Darum liebe ich deine Gebote mehr als Gold und als Feingold.
| بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص. | ۱۲۷ |
128 Darum halte ich alle deine Befehle für recht; jeden Lügenpfad hasse ich.
| بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم. | ۱۲۸ |
129 Wunderbar sind deine Zeugnisse; darum hat sie meine Seele beachtet.
| شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد. | ۱۲۹ |
130 Das Thor deiner Worte leuchtet, macht die Einfältigen verständig.
| کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند. | ۱۳۰ |
131 Ich sperre meinen Mund auf und lechze, denn mich verlangt nach deinen Geboten.
| دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم. | ۱۳۱ |
132 Wende dich zu mir und sei mir gnädig, nach dem Rechte derer, die deinen Namen lieben.
| بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند. | ۱۳۲ |
133 Festige meine Tritte in deinem Wort und laß keinerlei Böses über mich herrschen.
| قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. | ۱۳۳ |
134 Erlöse mich von Menschenbedrückung, damit ich deine Befehle halte.
| مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم. | ۱۳۴ |
135 Laß deinem Knechte dein Antlitz leuchten und lehre mich deine Satzungen.
| روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۳۵ |
136 Von Wasserbächen strömten meine Augen über, weil sie dein Gesetz nicht beobachtet haben.
| نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند. | ۱۳۶ |
137 Du bist gerecht, Jahwe, und deine Ordnungen sind recht.
| ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است. | ۱۳۷ |
138 Du hast in Gerechtigkeit deine Zeugnisse geboten und in Treue überaus.
| شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت. | ۱۳۸ |
139 Mich hat mein Eifer verzehrt, weil meine Bedränger deine Worte vergaßen.
| غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند. | ۱۳۹ |
140 Dein Wort ist überaus geläutert, und dein Knecht hat es lieb.
| کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد. | ۱۴۰ |
141 Ich bin klein und verachtet; deine Befehle vergaß ich nicht.
| من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم. | ۱۴۱ |
142 Deine Gerechtigkeit ist Gerechtigkeit für immer, und dein Gesetz ist Wahrheit.
| عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است. | ۱۴۲ |
143 Not und Drangsal haben mich betroffen; deine Gebote sind mein Ergötzen.
| تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است. | ۱۴۳ |
144 Gerechtigkeit sind deine Zeugnisse für immer; laß mich einsichtig werden, damit ich lebe.
| شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم. | ۱۴۴ |
145 Ich rufe von ganzem Herzen: Erhöre mich, Jahwe! Deine Satzungen will ich beachten.
| به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم! | ۱۴۵ |
146 Ich rufe dich, hilf mir, damit ich deine Satzungen beobachte.
| تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۴۶ |
147 Ich komme der Morgendämmerung zuvor und schreie, indem ich harre auf dein Wort.
| بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم. | ۱۴۷ |
148 Meine Augen kommen den Nachtwachen zuvor, um über dein Wort nachzusinnen.
| چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم. | ۱۴۸ |
149 Höre meine Stimme gemäß deiner Gnade; Jahwe, deinen Ordnungen gemäß belebe mich.
| به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز. | ۱۴۹ |
150 Nahe sind, die mich mit Arglist verfolgen, sich von deinem Gesetze fernhalten;
| آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند. | ۱۵۰ |
151 aber du bist nahe, Jahwe, und alle deine Gebote sind Wahrheit.
| ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است. | ۱۵۱ |
152 Von längst her weiß ich aus deinen Zeugnissen, daß du sie für ewig gegründet hast.
| شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد. | ۱۵۲ |
153 Siehe mein Elend und reiße mich heraus, denn dein Gesetz vergaß ich nicht.
| بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام. | ۱۵۳ |
154 Führe meine Sache und erlöse mich; deiner Verheißung gemäß belebe mich.
| در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز. | ۱۵۴ |
155 Den Gottlosen bleibt die Hilfe fern, denn sie fragen nichts nach deinen Satzungen.
| نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. | ۱۵۵ |
156 Deine Barmherzigkeit ist groß, Jahwe; deinen Ordnungen gemäß belebe mich.
| ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز. | ۱۵۶ |
157 Zahlreich sind meine Verfolger und Bedränger; von deinen Zeugnissen wich ich nicht ab.
| جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم. | ۱۵۷ |
158 Ich gewahrte Abtrünnige und empfand Ekel - solche, die dein Wort nicht beobachteten.
| خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. | ۱۵۸ |
159 Sieh, daß ich deine Befehle liebe; Jahwe, deiner Gnade gemäß belebe mich.
| ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز! | ۱۵۹ |
160 Die Summe deines Worts ist Treue, und auf ewig währt alle deine gerechte Ordnung.
| جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است. | ۱۶۰ |
161 Fürsten verfolgen mich ohne Ursache, und vor deinem Worte bebt mein Herz.
| سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است. | ۱۶۱ |
162 Ich bin erfreut über deine Verheißung wie einer, der große Beute fand.
| من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد. | ۱۶۲ |
163 Lüge hasse und verabscheue ich; dein Gesetz habe ich lieb.
| از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۶۳ |
164 Siebenmal des Tages preise ich dich wegen deiner gerechten Ordnungen.
| هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو. | ۱۶۴ |
165 Großes Heil wird denen, die dein Gesetz lieb haben, und es giebt für sie keinen Anstoß.
| آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. | ۱۶۵ |
166 Ich hoffe auf deine Hilfe, Jahwe; habe ich doch nach deinen Geboten gethan.
| ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم. | ۱۶۶ |
167 Meine Seele hat deine Zeugnisse beobachtet, und ich gewann sie überaus lieb.
| جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم. | ۱۶۷ |
168 Ich habe deine Befehle und deine Zeugnisse beobachtet, denn alle meine Wege sind dir gegenwärtig.
| وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است. | ۱۶۸ |
169 Mein Jammern komme nahe vor dein Angesicht, Jahwe; deinem Worte gemäß laß mich einsichtig werden.
| ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان. | ۱۶۹ |
170 Mein Flehen komme vor dein Angesicht; deiner Verheißung gemäß errette mich.
| مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده. | ۱۷۰ |
171 Meine Lippen sollen Lobpreis ausströmen, denn du lehrst mich deine Satzungen.
| لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای. | ۱۷۱ |
172 Meine Zunge soll von deinem Worte singen, denn alle deine Gebote sind Gerechtigkeit.
| زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. | ۱۷۲ |
173 Möge deine Hand bereit sein, mir zu helfen, denn deine Befehle habe ich erwählt.
| دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیده‌ام. | ۱۷۳ |
174 Mich verlangt nach deiner Hilfe, Jahwe, und dein Gesetz ist mein Ergötzen.
| ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو تلذذ من است. | ۱۷۴ |
175 Möge meine Seele leben, daß sie dich preise, und deine Gerichte mögen mir helfen.
| جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد. | ۱۷۵ |
176 Ich gehe in der Irre: wie ein verlorenes Schaf suche deinen Knecht; denn deine Gebote vergaß ich nicht.
| مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم. | ۱۷۶ |
