Psalm 107
1 “Danket Jahwe, denn er ist gütig, denn ewig währt seine Gnade!”
Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 sollen die von Jahwe Erlösten sprechen, die er aus der Drangsal erlöst
Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
3 und die er aus den Ländern gesammelt hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Norden und von Westen her.
A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
4 Sie irrten in der Wüste, in wegloser Einöde; sie fanden keine Stadt, in der sie wohnen konnten,
Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
5 waren hungrig und durstig; ihre Seele in ihnen verzagte.
Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
6 Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der errettete sie aus ihren Ängsten
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
7 und führte sie auf ebenem Wege, daß sie nach einer Stadt wanderten, in der sie wohnen konnten.
I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
8 Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern,
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
9 daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele mit Gutem erfüllt hat.
Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
10 Die in Finsternis und Umnachtung saßen, in Elend und Eisen gefangen, -
Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
11 denn sie hatten den Worten Gottes widerstrebt und den Ratschluß des Höchsten verachtet;
Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
12 und er beugte ihren Übermut durch Trübsal: sie sanken hin und niemand half.
Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
13 Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.
A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
14 Er führte sie heraus aus der Finsternis und Umnachtung und zerriß ihre Bande.
Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
15 Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern.
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
16 Denn er zerbrach die ehernen Thüren und zerhieb die eisernen Riegel.
Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
17 Die da hinsiechten infolge ihres sündigen Wandels und um ihrer Verschuldungen willen geplagt wurden;
Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
18 jegliche Speise verabscheute ihre Seele, und sie waren schon nahe an den Thoren des Todes:
Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
19 Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
20 Er sandte sein Wort und heilte sie und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen.
Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
21 Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
22 und mögen Dankopfer bringen und seine Werke mit Jubel erzählen.
I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
23 Die auf Schiffen das Meer befuhren, auf großen Wassern Handel trieben,
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24 die haben die Werke Jahwes geschaut und seine Wunder in der Tiefe!
Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
25 Denn er gebot, da entstand ein Sturmwind; der hob seine Wellen hoch empor.
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26 Sie stiegen zum Himmel auf, fuhren in die Tiefen hinab; ihre Seele verzagte in solcher Not.
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
27 Sie tanzten und schwankten wie ein Trunkener, und alle ihre Weisheit wurde zu nichte gemacht:
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28 Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der befreite sie aus ihren Ängsten.
Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
29 Er stillte den Sturm zum Säuseln, und es schwiegen ihre Wellen.
Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
30 Da wurden sie froh, daß sie sich legten, und er führte sie zum ersehnten Hafen.
I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
31 Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern
Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
32 und mögen ihn in der Volksgemeinde erheben und im Rate der Vornehmen rühmen.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
33 Er machte Ströme zur Wüste und Quellorte von Gewässern zu dürrem Lande,
Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
34 fruchtbares Land zur salzigen Steppe wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Er machte die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Quellorten von Gewässern.
Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
36 Er ließ daselbst Hungernde wohnen, und sie gründeten eine Stadt, in der sie wohnen konnten.
I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
37 Sie besäeten Felder und pflanzten Weinberge, die gaben alljährlich Früchte.
Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
38 Und er segnete sie, daß sie sich überaus vermehrten, und gab ihnen nicht wenig Vieh.
Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
39 Aber sie nahmen ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Jammers.
Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
40 “Er gießt Verachtung über Edle ausund läßt sie irren in unwegsamer Öde.”
Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
41 Er hob den Armen aus dem Elend empor und machte die Geschlechter einer Herde gleich.
Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
42 “Die Frommen sehen's und freuen sich, und die Bosheit schließt ihr Maul”.
To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
43 Wer ist weise? Der beachte dies, und sie mögen merken auf die Gnadenerweisungen Jahwes!
Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
