Psalm 106
1 Rühmet Jah! Danket Jahwe, denn er ist gütig; denn ewig währt seine Gnade.
Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.
2 Wer kann die Machtthaten Jahwes ausreden, all seinen Ruhm verkündigen?
Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?
3 Wohl denen, die auf Recht halten, dem, der zu jeder Zeit Gerechtigkeit übt.
Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.
4 Gedenke meiner, Jahwe, nach der Huld, die du deinem Volke verheißen; suche mich heim mit deiner Hilfe,
Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,
5 daß ich am Glücke deiner Auserwählten meine Lust schaue, mich an der Freude deines Volkes freue, mit deinem Eigentum mich rühme!
me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.
6 Wir haben gesündigt samt unsern Vätern, haben uns verschuldet, sind gottlos gewesen.
Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.
7 Unsere Väter in Ägypten begriffen deine Wunder nicht, gedachten nicht an deine große Gnade und empörten sich wider den Höchsten am Schilfmeer.
Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.
8 Aber er half ihnen um seines Namens willen, um seine Stärke kund zu thun.
Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.
9 Er bedrohte das Schilfmeer, daß es vertrocknete, und führte sie durch die Fluten wie auf einer Trift.
I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.
10 Er rettete sie aus der Gewalt dessen, der sie haßte, und befreite sie aus der Gewalt des Feindes.
I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.
11 Die Gewässer bedeckten ihre Bedränger; kein einziger von ihnen blieb übrig.
Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.
12 Da glaubten sie an seine Worte, sangen seinen Ruhm.
Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.
13 Eilends vergaßen sie seine Thaten, warteten nicht auf seinen Entschluß.
Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.
14 Sie verfielen in der Steppe auf ein Gelüst und versuchten Gott in der Einöde.
U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.
15 Da gab er ihnen, was sie begehrten, und ließ die Darre in sie kommen.
Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.
16 Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jahwes.
Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,
17 Die Erde that sich auf und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams.
toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.
18 Und Feuer zündete unter ihrer Rotte, die Flamme verbrannte die Gottlosen.
Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.
19 Sie machten ein Kalb am Horeb und warfen sich nieder vor einem Gußbild
Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,
20 und vertauschten ihren Herrlichen mit dem Bild eines Stiers, der Gras frißt.
dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.
21 Sie vergaßen Gottes, ihres Erretters, der Großes in Ägypten gethan hatte,
Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,
22 Wunderbares im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.
23 Da gedachte er, sie zu vertilgen, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in die Bresche getreten wäre, um seinen Grimm vom Vertilgen wieder abzubringen.
Prandaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.
24 Sie verschmähten das wonnige Land und glaubten seinem Worte nicht.
Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,
25 Sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jahwes.
por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.
26 Da erhob er ihnen seine Hand und schwur, daß er sie in der Wüste fällen
Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,
27 und ihre Nachkommen unter die Völker zerstreuen und in die Länder versprengen wolle.
dhe se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.
28 Sie hingen sich an Baal Peor und aßen von den Opfern der toten Götzen.
Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.
29 Und sie erzürnten ihn durch ihre Thaten; da fuhr eine Plage unter sie.
E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.
30 Pinehas aber trat auf und richtete, da ward der Plage Einhalt gethan.
Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.
31 Und das wurde ihm als Gerechtigkeit zugerechnet durch alle folgenden Geschlechter bis in Ewigkeit.
Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.
32 Sodann erzürnten sie Gott am Hader-Wasser, und es erging Mose um ihretwillen übel.
Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,
33 Denn sie hatten seinem Geiste widerstrebt, und er redete unbedacht mit seinen Lippen.
sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.
34 Sie vertilgten nicht die Völker, die zu vertilgen Jahwe ihnen befohlen hatte.
Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;
35 Sie ließen sich mit den Heiden ein und lernten ihre Werke;
por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;
36 sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;
37 Sie opferten Söhne und Töchter den Dämonen
ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,
38 und vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und Töchter, die sie den Götzen Kanaans opferten, daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.
dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.
39 Sie verunreinigten sich durch ihre Werke und verübten Buhlerei mit ihren Thaten.
Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.
40 Da entbrannte der Zorn Jahwes gegen sein Volk, und er verabscheute sein Eigentum.
Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.
41 Er überlieferte sie in die Gewalt der Heiden, daß ihre Hasser über sie herrschten.
I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.
42 Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden unter ihre Gewalt gebeugt.
Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.
43 Viele Male errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihrem Vorhaben und sanken durch ihre Verschuldung.
Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.
44 Und er sah ihre Not an, als er ihr Flehen vernahm,
Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,
45 und gedachte ihnen zu gut an seinen Bund und ließ sich's leid sein nach seiner großen Gnade.
dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.
46 Er schaffte, daß sie Erbarmen fanden bei allen, die sie gefangen hielten.
Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.
47 Hilf uns, Jahwe, unser Gott, und sammle uns aus den Heiden, daß wir deinem heiligen Namen danken, uns deines Lobpreises rühmen!
Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.
48 Gepriesen sei Jahwe, der Gott Israels, von Ewigkeit bis zu Ewigkeit, und alles Volk spreche: Amen! Rühmet Jah!
I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: “Amen”. Aleluja.
