< Psalm 105 >

1 Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 “Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.

< Psalm 105 >