Psalm 105
1 Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 “Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
