Sprueche 7
1 Mein Sohn, behalte meine Reden und verwahre meine Gebote bei dir.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Behalte meine Gebote, so wirst du leben, und meine Weisung wie deinen Augapfel.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Binde sie an deine Finger, schreibe sie auf die Tafel deines Herzens.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Sprich zur Weisheit: Meine Schwester bist du! und nenne Einsicht “Vertraute”,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 daß du vor dem fremden Weibe bewahrt werdest, vor der Auswärtigen, die einschmeichelnd redet.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Durch das Fenster nämlich meines Hauses, durch mein Gitter schaute ich aus.
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Da sah ich unter den unerfahrenen, bemerkte unter den jungen Leuten einen unsinnigen Jüngling.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Der ging auf der Gasse, nahe einer Ecke, und schritt in der Richtung nach ihrem Hause einher.
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 In der Dämmerung am Abende des Tags, in schwarzer Nacht und Dunkelheit.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 Da auf einmal tritt ihm ein Weib entgegen im Huren-Anzug und mit heimtückischem Sinne -
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 leidenschaftlich ist sie und unbändig; ihre Füße können nicht im Hause bleiben.
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Bald ist sie auf der Straße, bald auf den Plätzen und lauert neben jeder Ecke -
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 nun hat sie ihn gefaßt und geküßt; mit frecher Miene sprach sie zu ihm:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Heilsopfer lagen mir ob; heute habe ich meine Gelübde bezahlt.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Darum bin ich herausgegangen, dir entgegen, um nach dir zu suchen, und habe dich nun gefunden.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Mit Decken habe ich mein Bette bedeckt, mit buntgestreiften Teppichen von ägyptischem Garn.
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Ich habe mein Lager besprengt mit Balsam, Aloë und Zimmet.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Komm, wir wollen uns in Liebe berauschen bis zum Morgen, wollen schwelgen in Liebeslust.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Denn der Mann ist nicht daheim; er hat eine Reise in die Ferne angetreten.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Den Geldbeutel hat er mit sich genommen; erst am Vollmondstage kehrt er wieder heim!
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 Durch ihr eifriges Zureden verführte sie ihn, riß ihn fort durch ihre glatten Lippen.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Er folgt ihr plötzlich nach wie ein Stier, der zur Schlachtbank geführt wird, und wie ein Hirsch, der ins Netz rennt,
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 bis ihm der Pfeil die Leber spaltet; wie ein Vogel zur Schlinge eilt und weiß nicht, daß es sein Leben gilt.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Nun denn, ihr Söhne, gehorcht mir und merkt auf die Reden meines Mundes.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Laß dein Herz nicht abbiegen zu ihren Wegen, verirre dich nicht auf ihre Steige.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Denn viel sind der Erschlagenen, die sie gefällt hat, und zahlreich sind, die sie alle gemordet hat.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
