Sprueche 31

1 Dies sind die Worte des Königs Lemuel, ein Ausspruch, dem ihm seine Mutter einschärfte.

Te są słowa Lemuela króla, i zebranie mów, któremi go ćwiczyła matka jego.

2 Was ich dir raten soll, mein Sohn? und was, du Sohn meines Leibes, und was, du Sohn meiner gelübde?

Cóż rzekę, synu mój? cóż rzekę, synu żywota mego? i cóż rzekę, synu ślubów moich?

3 Gieb nicht den Weibern deine Kraft, noch deine liebkosungen denen, die Könige verderben.

Nie dawaj niewiastom siły twojej, ani dróg twoich tym, którzy do zginienia królów przywodzą.

4 Nicht gefalle es den Königen, o Lemoel, nicht gefalle es den königen Wein zu trinken, noch Rauschtrank den Fürsten.

Nie królom, o Lemuelu! nie królom należy pić wino, a nie panom bawić się napojem mocnym;

5 Sie möchten sonst trinken und das festgesetzte Recht vergessen und den Rechtshandel aller elenden Leute entstellen.

By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

6 Gebt Rauschtrank dem, der am Untergehen ist, und Wein solchen, deren Seele betrübt ist.

Dajcie napój mocny ginącemu, a wino tym, którzy są ducha sfrasowanego.

7 Der mag trinken und seiner Armut vergessen und seines leids nicht mehr gedenken.

Niech się napije, a zapomni ubóstwa swego, a na utrapienie swoje niech więcej nie wspomni.

8 Thue deinen Mund auf für den Stummen, für die Sache aller dahinschmachtenden Leute.

Otwórz usta swe za niemym w sprawie wszystkich osądzonych na śmierć.

9 Thue deinen Mund auf, richte gerecht und schaffe recht dem Elenden und Armen!

Otwórz usta swe, sądź sprawiedliwie, a podejmij się sprawy ubogiego i nędznego.

10 Ein wackeres weib, wer mag es finden? Weit über Korallen geht ihr Wert.

Któż znajdzie niewiastę stateczną, gdyż nad perły daleko większa jest cena jej?

11 Auf sie vertraut ihres Gatten Herz, und an Gewinn fehlt es ihm nicht.

Serce męża jej ufa jej, a na korzyściach schodzić mu nie będzie.

12 Sie tut ihm liebes und kein Leid ihr ganzes Leben lang.

Dobrze mu czyni, a nie źle, po wszystkie dni żywota swego.

13 Sie tut sich um nach Wolle und Flachs und schafft mit arbeitslustigen Händen.

Szuka wełny i lnu, a pracuje ochotnie rękami swemi.

14 Sie gleicht den Schiffen eines Kaufmanns; von ferne bringt sie ihre Nahrung herbei.

Podobna jest okrętom kupieckim; z daleka przywodzi żywność swoję.

15 Sie steht auf, wenn's noch Nacht ist, und gibt Speise für ihr Haus und das bestimmte Teil für ihre Mägde.

I wstaje bardzo rano, a daje pokarm czeladzi swej, a obrok słuszny dziewkom swym.

16 Sie sinnt auf einen Acker und kauft ihn; von ihrer Hände Frucht pflanzt sie einen Weinberg.

Obmyśla rolę, i ujmuje ją; z zarobku rąk swoich szczepi winnice.

17 Sie gürtet mit Kraft ihre Lenden und macht ihre Arme rüstig.

Przepasuje mocą biodra swe, a posila ramiona swoje.

18 Sie merkt, daß ihr Hantieren gedeiht; nicht erlischt des Nachts ihre Leuchte.

Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.

19 Ihre Hände streckt sie nach dem Rocken aus, und ihre Finger ergreifen die Spindel.

Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.

20 Ihre Hand reckt sie dem Elenden hin und ihre Arme streckt sie nach dem Dürftigen aus,

Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.

21 Sie fürchtet nichts für ihr Haus vom Schnee, denn ihr ganzes Haus ist mit Scharlachwolle gekleidet.

Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

22 Decken verfertigt sie sich; Byssus und Purpur ist ihr Gewand.

Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.

23 Angesehen ist ihr Gemahl in den Thoren, wenn er Sitzung hält mit den Vornehmen des Landes.

Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.

24 Ein feines Unterkleid fertigt sie an und verkauft's und einen Gürtel übergiebt sie dem Krämer.

Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.

25 Kraft und Hoheit ist ihr Gewand, und so lacht sie des künftigen Tags.

Moc i przystojność jest odzieniem jej; nie frasuje się o czasy przyszłe.

26 Ihren Mund thut sie mit Weisheit auf, und liebreiche Unterweisung ist auf ihrer Zunge.

Mądrze otwiera usta swe, a nauka miłosierdzia jest na języku jej.

27 Sie überwacht das Thun und Treiben ihres Hauses und Brot der Faulheit ißt sie nie.

Dogląda rządu w domu swym, a chleba próżnując nie je.

28 Ihre Söhne treten auf und preisen sie glückselig, ihr Gemahl tritt auf und rühmt sie:

Powstawszy synowie jej błogosławią jej; także i mąż jej chwali ją,

29 “Gar viele Frauen haben sich wacker erzeigt - du aber übertriffst sie alle!”

Mówiąc: Wiele niewiast grzecznie sobie poczynały; ale je ty przechodzisz wszystkie.

30 Lug ist die Anmut und ein vergänglicher Hauch die Schönheit: ein Weib, das Jahwe fürchtet, das soll man rühmen!

Omylna jest wdzięczność, i marna piękność; ale niewiasta, która się Pana boi, ta pochwały godna.

31 Gebt ihr von der Frucht ihrer Hände, und in den Thoren müssen ihr Werke ihr Lob verkünden.

Dajcie jej z owocu ręku jej, a niechaj ją chwalą w bramach uczynki jej.