< Sprueche 29 >

1 Ein vielgestrafter und doch halsstarriger Mannwird plötzlich unheilbar zerschellen.
Човек који по карању остаје тврдоглав, уједанпут ће пропасти, да неће бити лека.
2 Wenn die Frommen sich mehren, freut sich das Volk; wenn aber der Gottlose herrscht, seufzt das Volk.
Кад се умножавају праведници, весели се народ; а кад влада безбожник, уздише народ.
3 Einer, der Weisheit liebt, macht seinem Vater Freude; wer es aber mit Huren hält, bringt sein Vermögen durch.
Ко љуби мудрост, весели оца свог; а ко се дружи с курвама, расипа своје добро.
4 Ein König giebt durch Recht dem Lande Bestand, wer aber Steuern häuft, richtet es zugrunde.
Цар правдом подиже земљу; а ко узима мито, сатире је.
5 Ein Mann, der seinem Nächsten schmeichelt, breitet ein Netz vor dessen Füßen aus.
Ко ласка пријатељу свом, разапиње мрежу ногама његовим.
6 In des Bösen Vergehen liegt ein Fallstrick für ihn; aber der Fromme darf jubeln und fröhlich sein.
У греху је злог човека замка, а праведник пева и весели се.
7 Der Fromme nimmt Kenntnis vom Rechtshandel der Geringen; der Gottlose versteht sich nicht auf Erkenntnis.
Праведник разуме парбу невољних, а безбожник не мари да зна.
8 Spötter setzen eine Stadt in Flammen, aber Weise stillen den Zorn.
Подсмевачи распаљују град, а мудри утишавају гнев.
9 Wenn ein Weiser mit einem Narren rechtet, so tobt der und lacht, aber es giebt keine Ruhe.
Мудар човек кад се пре с лудим, или се срдио или смејао, нема мира.
10 Die Blutgierigen hassen den Redlichen; aber die Rechtschaffenen nehmen sich seiner an.
Крвопије мрзе на безазленога, а прави се брину за душу његову.
11 All' seinen Unmut läßt der Thor herausfahren. aber der Weise beschwichtigt ihn zuletzt.
Сав гнев свој излива безумник, а мудри уставља га натраг.
12 Ein Herrscher, der auf Lügenwort horcht, des Diener sind alle gottlos.
Који кнез слуша лажне речи, све су му слуге безбожне.
13 Armer und Leuteschinder begegnen einander; der beiden das Augenlich erhält, ist Jahwe.
Сиромах и који даје на добит сретају се; обојици Господ просветљује очи.
14 Ein König, der den Geringen treulich recht schafft, des Thron wird immerdar feststehen.
Који цар право суди сиромасима, његов ће престо стајати довека.
15 Rute und Rüge gibt Weisheit, aber ein zuchloser Knabe bringt seiner Mutter Schande.
Прут и кар дају мудрост, а дете пусто срамоти матер своју.
16 Wenn sich die gottlosen mehren, mehrt sich Vergehung; aber die Frommen werden ihren Sturz mit ansehn.
Кад се умножавају безбожници, умножавају се греси, а праведници ће видети пропаст њихову.
17 Züchtige deinen Sohn, so wird er dir Behagen gewährenund deiner Seele Leckerbissen reichen.
Карај сина свог, и смириће те, и учиниће милину души твојој.
18 Wenn es an Offenbarung fehlt, wird das Volk zügellos; aber wohl dem, der das Gesetz beobachtet.
Кад нема утваре, расипа се народ; а ко држи закон, благо њему!
19 Mit Worten läßt sich ein Knecht nicht zurechtbringen; denn er versteht sie zwar, richtet sich aber nicht danach.
Речима се не поправља слуга, јер ако и разуме, опет не слуша.
20 Schaust du einen, der mit seinen Worten zu hastig ist, -da ist für einen Thoren mehr Hoffnung als für ihn.
Јеси ли видео човека наглог у беседи својој? Више има надања од безумног него од њега.
21 Wenn einer seinen Knecht von Jugend auf verzärtelt, so will er schließlich ein Junker sein.
Ако ко мази слугу од малена, он ће најпосле бити син.
22 Ein zorniger Mann erregt Zank, und ein hitziger begeht viel Sünde.
Гневљив човек замеће свађу, и ко је напрасит, много греши.
23 Des Menschen Hochmut wird ihn erniedrigen, aber der Demütige wird Ehre erlangen.
Охолост понижује човека, а ко је смеран духом, добија славу.
24 Wer mit dem Diebe teilt, haßt sein Leben; er hört den Fluch und zeigt's nicht an.
Ко дели с лупежем, мрзи на своју душу, чује проклетство и не проказује.
25 Vor Menschen zittern, bringt zu Fall, wer aber auf Jahwe vertraut, wird geschützt.
Страшљив човек меће себи замку; а ко се у Господа узда, биће у високом заклону.
26 Viele suchen das Anlitz eines Herrschers; aber von Jahwe kommt das Recht eines Mannes.
Многи траже лице владаочево, али је од Господа суд свакоме.
27 Ein Greuel für die Frommen ist, wer Unrecht tut, und ein Greuel für den Gottlosen ist, wer gerade wandelt.
Праведнима је мрзак неправедник, а безбожнику је мрзак ко право ходи.

< Sprueche 29 >