Sprueche 10

1 Die Sprüche Salomos. Ein weiser Sohn macht dem Vater Freude, aber ein thörichter Sohn ist seiner Mutter Grämen.

Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.

2 Durch Unrecht erworbene Schätze schaffen keinen Nutzen, aber Gerechtigkeit errettet vom Tode.

Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.

3 Jahwe läßt den Hunger des Frommen nicht ungestillt, aber die Gier der Gottlosen stößt er zurück.

Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.

4 Wer mit lässiger Hand arbeitet, verarmt, aber der Fleißigen Hand schafft Reichtum.

Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.

5 Wer im Sommer sammelt, ist klug, wer sich in der Erntezeit dem Schlaf ergiebt, handelt schändlich.

Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.

6 Segnungen kommen über das Haupt des Frommen, aber der Gottlosen Mund birgt Unbill.

Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.

7 Das Gedächtnis des Frommen bleibt im Segen, aber der Gottlosen Name wird verwesen.

Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.

8 Wer weises Herzens ist, nimmt die Gebote an, wer aber ein Narrenmaul hat, kommt zu Fall.

Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.

9 Wer in Unschuld einhergeht, wandelt sicher, wer aber verkehrte Wege einschlägt, wird erkannt werden.

Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.

10 Wer mit dem Auge blinzelt, verursacht Kränkung; wer aber mit Freimut rügt, stiftet Frieden.

Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.

11 Ein Born des Lebens ist des Frommen Mund, aber der Gottlosen Mund birgt Unbill.

Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.

12 Haß erregt Zänkereien, aber alle Vergehungen deckt die Liebe zu.

Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.

13 Auf den Lippen des Verständigen wird Weisheit gefunden, aber die Rute gebührt dem Rücken des Unsinnigen.

W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.

14 Die Weisen halten mit ihrer Erkenntnis zurück, aber des Narren Mund ist naher Einsturz.

Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.

15 Des Reichen Habe ist ihm eine feste Stadt; die Dürftigen aber macht ihre Armut verzagt.

Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.

16 Der Erwerb des Frommen gereicht zum Leben, des Gottlosen Einkommen gereicht zur Sünde.

Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.

17 Den Pfad zum Leben geht, wer Zucht bewahrt; wer aber Rüge außer acht läßt, geht irre.

Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.

18 Wer Haß verbirgt, ist ein Lügenmaul, und wer üble Nachrede verbreitet, ist ein Thor.

Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.

19 Wo der Worte viel sind, geht's ohne Vergehung nicht ab; wer aber seine Lippen zügelt, handelt klug.

Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.

20 Auserlesenes Silber ist des Frommen Zunge; der Gottlosen Verstand ist wenig wert.

Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.

21 Des Frommen Lippen weiden viele, aber die Narren sterben an Unverstand.

Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.

22 Der Segen Jahwes, der macht reich, und eigenes Mühen kann nichts zu ihm hinzuthun.

Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.

23 Als ein Vergnügen gilt dem Thoren das Verüben von Schandthat, dem einsichtigen Manne aber die Weisheit.

Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.

24 Wovor dem Gottlosen graut, das kommt über ihn; aber was die Frommen begehren, wird ihnen gegeben.

Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.

25 Sobald die Windsbraut daherfährt, ist's mit dem Gottlosen vorbei, aber der Fromme steht auf dauerndem Grund.

Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.

26 Was der Essig für die Zähne und der Rauch für die Augen, das ist der Faule für den, der ihn sendet.

Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.

27 Die Furcht Jahwes mehrt die Lebenstage, aber der Gottlosen Jahre werden verkürzt.

Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.

28 Das Harren der Frommen endigt in Freude, aber der Gottlosen Hoffnung wird zunichte.

Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.

29 Das Walten Jahwes ist eine Schutzwehr für die Unschuld, aber Bestürzung für die Übeltäter.

Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.

30 Der Fromme wird nimmermehr wanken, aber die Gottlosen werden nicht im Lande wohnen bleiben.

Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.

31 Der Mund des Frommen läßt Weisheit sprießen, aber die Zunge der Verkehrtheit wird ausgerottet.

Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.

32 Die Lippen des Frommen wissen, was wohlgefällig ist, aber der Gottlosen Mund ist eitel Verkehrtheit.

Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.