< 4 Mose 34 >

1 Und Jahwe redete mit Mose also:
Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2 Befiehl den Israeliten und sprich zu Ihnen: Wenn ihr in das Land kommt, so soll dies das Gebiet sein, das euch als Erbbesitz zufällt: das Land Kanaan in seiner ganzen Ausdehnung.
Rozkaż synom Izraelskim, a powiedz im: Gdy wnijdziecie do ziemi Chananejskiej, (tać jest ziemia, która się wam dostanie za dziedzictwo, ziemia Chananejska z granicami swemi.)
3 Als Südseite soll euch gelten der Landstrich von der Steppe Zin an Edom entlang; und zwar soll euch als östlicher Ausgangspunkt eurer Südgrenze das Ende des Salzmeers gelten.
Tedy będzie granica wasza ku południowi, od puszczy Syn aż do granic Edomskich, która granica południowa pójdzie od brzegu morza słonego na wschód słońca.
4 Sodann soll sich eure Grenze südlich von der Skorpionenstiege herumziehn bis nach Zin hinüber und weiter, bis sie südlich von Kades Barnea endigt. Sodann laufe sie aus nach Hazar Adar und hinüber nach Azmon.
I okrąży ta granica od południa do Maaleakrabim, i pójdzie aż ku puszczy Syn, i pójdzie od południa do Kades Barne; a stamtąd wynijdzie do wsi Addar, i pójdzie aż do Asmon.
5 Von Azmon aus wende sich die Grenze nach dem Bach Ägyptens hin, bis sie am Meere endigt.
A zakrąży ta granica od Asmon aż do rzeki Egipskiej, a skończy się na zachód.
6 Und was die Westgrenze anlangt, so soll euch das große Meer als solche gelten; das sei eure Westgrenze.
Zachodnią zaś granicę będziecie mieli morze wielkie; to wam będzie granicą od zachodu.
7 Und dies soll euch als Nordgrenze gelten: vom großen Meer an sollt ihr euch die Grenze ziehen bis zum Berge Hor;
To zaś wasza będzie granica północna; od morza wielkiego wymierzycie sobie do góry Hor.
8 vom Berge Hor an sollt ihr die Grenze ziehen bis dahin, wo es nach Hamath hineingeht, und Endpunkt der Grenze soll Zedad sein.
Potem od góry Hor wymierzycie granice, aż gdzie wchodzą do Hemat; a będą się kończyć granice aż do Sedada.
9 Sodann laufe die Grenze aus nach Siphron und weiter bis Hazar Enan als zu ihrem Endpunkte. Das sei eure Nordgrenze.
I pójdzie ta granica aż do Zefronu, a skończy się u wsi Enan; tę będziecie mieć granice północną.
10 Und als Ostgrenze sollt ihr euch festsetzen: von Hazar Enan nach Sepham.
Granicę też od wschodu wymierzycie od wsi Enan aż do Sefama.
11 Von Sepham aber zieht sich die Grenze abwärts nach Haribla, östlich von Ain; sodann ziehe sie sich abwärts und streife den Bergrücken östlich vom See Kinnereth.
A pójdzie ta granica od Sefama aż do Reblat, od wschodu miasta Ain; i uda się ta granica i dojdzie do brzegu morza Cyneret na wschód słońca.
12 Weiter ziehe sich die Grenze hinab an den Jordan, bis sie am Salzmeer endigt. Das sollen ringsum die Grenzen eures Landes sein.
A przyjdzie ta granica aż ku Jordanu, a skończy się u morza słonego. Tać będzie ziemia wasza w granicach swoich w około.
13 Und Mose gab den Israeliten Anweisung und sprach: Das ist das Land, welches ihr vermittelst des Loses zum Besitz angewiesen erhalten sollt, welches Jahwe den neunundeinhalb Stämmen zu geben befohlen hat.
Tedy oznajmił Mojżesz synom Izraelskim, mówiąc: Tać jest ziemia, którą dziedzicznie otrzymacie losem, jako rozkazał Pan, abym ją dał dziewięciorgu pokoleniu, i połowie pokolenia Manasesowego.
14 Denn die zum Stamme der Rubeniten gehörenden Familien und die zum Stamme der Gaditen gehörenden Familien und der halbe Stamm Manasse, - die haben ihren Erbbesitz erhalten.
Bo wzięło pokolenie synów Rubenowych według domów ojców swych, i pokolenie synów Gadowych według domów ojców swych, i połowa pokolenia Manasesowego wzięli dziedzictwo swoje.
15 Die zweiundeinhalb Stämme haben ihren Erbbesitz jenseits auf der Ostseite des Jordan gegenüber Jericho erhalten.
Dwa pokolenia, i pół pokolenia, wzięły dziedzictwo swoje z tej strony Jordanu przeciw Jerychu, ku stronie na wschód słońca.
16 Und Jahwe redete mit Mose also:
I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
17 Dies sind die Namen der Männer, die euch das Land zuteilen sollen. Eleasar, der Priester, und Josua, der Sohn Nuns;
Teć są imiona mężów, którzy wam podzielą w dziedzictwo ziemię: Eleazar kapłan, i Jozue, syn Nunów.
18 ferner sollt ihr je einen Fürsten von jedem Stamme bei der Austeilung des Landes hinzuziehen.
Księcia także jednego z każdego pokolenia weźmiecie dla podzielenia w dziedzictwo ziemi.
19 Und dies sind die Namen der Männer: vom Stamme Juda Kaleb, der Sohn Jephunnes;
A teć są imiona tych mężów: z pokolenia Juda Kaleb, syn Jefunów;
20 vom Stamme der Simeoniten Samuel, der Sohn Ammihubs;
A z pokolenia synów Symeonowych Samuel, syn Ammiudów.
21 vom Stamme Benjamin Elidab, der Sohn Kislons;
Z pokolenia Benjamin Eliad, syn Chaselenów.
22 als Fürst des Stammes der Daniten Buki, der Sohn Iglis;
A z pokolenia synów Danowych książę Buki, syn Jogolów.
23 von den Söhnen Josephs. als Fürst des Stammes der Manassiten Haniel, der Sohn Ephods,
Z synów Józefowych z pokolenia synów Manasesowych książę Haniel, syn Efodów.
24 und als Fürst des Stammes der Ephraimiten Kemuel, der Sohn Siphthans;
A z pokolenia synów Efraimowych książę Chemuel, syn Seftanów.
25 als Fürst der Sebutoniten Elizaphan, der Sohn Parnachs;
Z pokolenia zaś Zabulonowego książę Elisafan, syn Farnatów.
26 als Fürst der Issachariten Paltiel, der Sohn Asans;
A z pokolenia synów Isascharowych książę Faltijel, syn Ozanów.
27 als Fürst der Asseriten Ahihud, der Sohn Selomis;
Z pokolenia synów Aserowych książę Ahiud, syn Salomiego.
28 als Fürst der Naphthaliten Pedahel, der Sohn Ammihuds.
A z pokolenia synów Neftalimowych książę Fedael, syn Ammiudów.
29 Das sind die, welchen Jahwe befahl, den Israeliten im Lande Kanaan ihr Erbe auszuteilen.
Cić są, którym rozkazał Pan, aby dali dziedzictwo synom Izraelskim w ziemi Chananejskiej.

< 4 Mose 34 >