< Matthaeus 6 >

1 Hütet euch, eure Gerechtigkeit zu üben vor den Menschen, um von ihnen gesehen zu werden. Wo anders, so habt ihr keinen Lohn bei eurem Vater in den Himmeln.
“Vakai ke ʻoua naʻa mou fai hoʻomou foaki ʻi he ʻao ʻoe kakai, koeʻuhi ke nau mamata ki ai: ka pehē, ʻe ʻikai haʻamou totongi mei hoʻomou Tamai ʻoku ʻi he langi.
2 Wenn du also Almosen gibst, so laß nicht vor dir her trompeten, wie die Heuchler thun, in den Synagogen und auf den Gassen, damit sie von den Menschen gepriesen werden; wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
“Ko ia ʻoka ke ka fai ha foaki, ʻoua naʻa ke ifi ʻae meʻa lea ʻi ho ʻao, ʻo hangē ko ia ʻoku fai ʻe he mālualoi ʻi he ngaahi falelotu mo e hala, koeʻuhi ke nau maʻu ʻae fakamālō ʻae kakai. Ko ʻeku tala moʻoni kiate kimoutolu, Kuo nau maʻu ʻenau totongi.
3 Wenn aber du Almosen gibst, so möge deine linke Hand nicht wissen, was deine rechte thut,
Ka ʻoka ke ka fai ha foaki, ʻoua naʻa ʻilo ʻe ho nima toʻohema ʻaia ʻoku fai ʻe ho nima toʻomataʻu:
4 auf daß dein Almosen im Verborgenen bleibe, so wird dein Vater, der im Verborgenen sieht, dir vergelten.
Koeʻuhi ke lilo hoʻo foaki: pea ko hoʻo Tamai ʻaia ʻoku ʻafioʻi ʻi he lilo, ʻe totongi fakahā ʻe ia kiate koe.
5 Und wenn ihr betet, so soll es bei euch nicht sein wie bei den Heuchlern; die verrichten gern ihr Gebet in den Synagogen und an den Straßenecken stehend, um sich den Menschen zu zeigen. Wahrlich, ich sage euch, sie haben ihren Lohn dahin.
“Pea ʻoka ke ka lotu, ʻoua naʻa ke hangē ko e mālualoi: he ʻoku nau manako ke lotu tuʻu ʻi he ngaahi falelotu mo e tuliki ʻoe ngaahi hala, koeʻuhi ke mamata ʻae kakai kiate kinautolu. Ko ʻeku tala moʻoni kiate kimoutolu, Kuo nau maʻu ʻenau totongi.
6 Du aber, wenn du betest, so gehe in deine Kammer und schließe deine Thüre und bete zu deinem Vater, der im Verborgenen ist, so wird dein Vater, der im Verborgenen sieht, dir vergelten.
Ka ko koe, ʻoka ke ka lotu, hū ki hoʻo potu lilo, pea kuo tāpuni ho matapā, lotu ki hoʻo Tamai ʻaia ʻoku ʻi he lilo; pea ko hoʻo Tamai ʻaia ʻoku ʻafioʻi ʻi he lilo, ʻe totongi fakahā ʻe ia kiate koe.
7 Wenn ihr aber betet, so sollt ihr nicht plappern, wie die Heiden; denn sie meinen, sie werden erhört mit ihrer Wortmacherei.
Ka ʻoka mou ka lotu, ʻoua naʻa mou launoa, ʻo hangē ko e hiteni: he ʻoku nau mahalo ʻe fanongo kiate kinautolu ʻi heʻenau lea lahi.
8 So stellet euch ihnen nicht gleich; denn euer Vater weiß, was ihr bedürfet, ehe ihr's von ihm fordert.
“Ko ia ʻoua naʻa mou tatau mo kinautolu: he ʻoku ʻilo ʻe hoʻomou Tamai, ʻi he teʻeki ai te mou kole kiate ia, ʻae ngaahi meʻa ʻoku mou masiva ai.
9 So sollt ihr denn also beten:
Ko ia ke pehē ni hoʻomou lotu: Ko ʻemau Tamai ʻoku ʻi he langi, Ke tāpuhā ho huafa.
10 Unser Vater, der du bist in den Himmeln! Geheiligt werde dein Name. Es komme dein Reich. Es geschehe dein Wille wie im Himmel so auch auf Erden.
Ke hoko mai hoʻo pule. Ke fai ho finangalo ʻi māmani, ʻo hangē ʻi he langi.
11 Unser nötiges Brot gib uns heute.
Ke foaki mai he ʻaho ni haʻamau meʻakai.
12 Und vergib uns unsere Schulden, wie auch wir vergeben haben unsern Schuldnern.
Pea fakamolemole ʻemau angahala, ʻo hangē ko ʻemau fakamolemolea ʻakinautolu kuo fai angahala kiate kimautolu.
13 Und führe uns nicht in Versuchung, sondern erlöse uns vom Bösen.
Pea ʻoua naʻa tuku ʻakimautolu ki he ʻahiʻahi, kae fakamoʻui ʻakimautolu mei he kovi: He ʻoku ʻoʻou ʻae pule, mo e mālohi, mo e nāunau, ʻo taʻengata. ʻEmeni.
14 Denn wenn ihr den Menschen ihre Fehler vergebt, so wird euch euer himmlischer Vater auch vergeben.
“He kapau te mou fakamolemole ʻae angahala ʻae kakai, ʻe fakamolemolea ʻakimoutolu ʻe hoʻomou Tamai ʻi he langi.
15 Wenn ihr aber den Menschen nicht vergebet, so wird euer Vater eure Fehler auch nicht vergeben.
Pea kapau ʻe ʻikai te mou fakamolemole ʻae angahala ʻae kakai, pea ʻe ʻikai fakamolemolea ʻe hoʻomou Tamai hoʻomou angahala.
16 Wenn ihr aber fastet, so sollt ihr nicht trübselig drein sehen wie die Heuchler; denn sie entstellen ihr Angesicht, um sich den Menschen vorzustellen mit ihrem Fasten. Wahrlich, ich sage euch: sie haben ihren Lohn dahin.
“Pea ka mou ka ʻaukai foki, ʻoua naʻa mou fakamatapeko, ʻo hangē ko e kau mālualoi: he ʻoku nau fakakehe honau mata, koeʻuhi ke hā ki he kakai ʻoku nau ʻaukai. Ko ʻeku tala moʻoni kiate kimoutolu, Kuo nau maʻu ʻenau totongi.
17 Du aber, wenn du fastest, salbe dein Haupt und wasche dein Angesicht,
Ka ko koe, ʻoka ke ka ʻaukai, pani ho ʻulu, mo kaukauʻi ho mata;
18 um dich nicht den Menschen vorzustellen mit deinem Fasten, sondern deinem Vater, der im Verborgenen ist; so wird dein Vater der im Verborgenen sieht, dir vergelten.
Koeʻuhi ke ʻoua naʻa hā hoʻo ʻaukai ki he kakai, ka ki hoʻo Tamai ʻaia ʻoku ʻi he lilo: pea ko hoʻo Tamai ʻaia ʻoku ne ʻafioʻi ʻi he lilo, te ne totongi fakahā kiate koe.
19 Sammelt euch nicht Schätze auf Erden, wo Motte und Rost zerstört und wo Diebe nachgraben und stehlen.
“ʻOua ʻe fokotuʻu maʻamoutolu ʻae koloa ʻi māmani, ʻaia ʻoku kai ai ʻe he ane mo e ʻumeʻumea, pea ʻoku haeʻi ʻe he kau kaihaʻa ʻo kaihaʻasi:
20 Sammelt euch aber Schätze im Himmel, wo weder Motte noch Rost zerstört und wo keine Diebe nachgraben und stehlen.
Kae fokotuʻu maʻamoutolu ʻae koloa ʻi he langi, ʻaia ʻe ʻikai kai ai ʻe he ane pe ko e ʻumeʻumea, pea ʻe ʻikai haeʻi ia ʻe ha kaihaʻa ke kaihaʻasi:
21 Denn wo dein Schatz ist, da ist auch dein Herz.
He ko e potu ʻoku ʻi ai hoʻomou koloa, pea ʻe ʻi ai foki mo homou loto.
22 Das Licht des Leibes ist das Auge. Wenn nun dein Auge richtig ist, so wird dein ganzer Leib hell haben.
Ko e maama ʻoe sino ko e mata: ko ia kapau ʻoku lelei ho mata, ʻe fonu ho sino kotoa ʻi he maama.
23 Wenn aber dein Auge nichts taugt, wird dein ganzer Leib finster haben. So also, wenn das innere Licht in dir zur Finsternis wird, wie groß muß die Finsternis sein!
Pea kapau ʻoku kovi ho mata, ʻe fakapoʻuli ho sino kotoa: ko ia kapau kuo fakapoʻuli ʻae maama ʻoku ʻiate koe, ʻe fēfē hono lahi ʻoe fakapoʻuli ko ia!
24 Niemand kann zwei Herren dienen; entweder wird er den einen hassen und den andern lieben; oder er wird jenem anhängen und den andern verachten. Ihr könnet nicht Gott dienen und dem Mamon.
“ʻOku ʻikai faʻa tauhi ʻe ha tangata ʻae ʻeiki ʻe toko ua: he te ne fehiʻa ki he tokotaha, kae ʻofa ki he tokotaha; pea te ne kau mo e tokotaha, kae siʻaki ʻae tokotaha. ʻE ʻikai te mou faʻa tauhi ʻae ʻOtua mo e Koloa,
25 Darum sage ich euch: sorget nicht für euer Leben, was ihr esset, noch für euren Leib, was ihr anziehet. Ist nicht das Leben mehr als die Nahrung? und der Leib mehr als das Kleid?
“Ko ia ʻoku ou tala atu ai kiate kimautolu, ʻOua naʻa mou tokanga ki hoʻomou moʻui, ki ha meʻa te mou kai, pe ha meʻa te mou inu; pe ki homou sino, ʻi ha meʻa te mou ʻai ki ai. ʻIkai ʻoku lahi ʻae moʻui ʻi he meʻakai, mo e sino ʻi he kofu?
26 Sehet die Vögel des Himmels an: sie säen nicht, sie ernten nicht, sie sammeln nicht in Scheunen, euer himmlischer Vater ernährt sie. Seid ihr nicht viel besser als sie?
Vakai ki he fanga manu ʻoe ʻatā: ʻoku ʻikai te nau tūtuuʻi pe tuʻusi, pe fetuku ki ha feleoko; ka ʻoku fafanga ʻakinautolu ʻe hoʻomou Tamai ʻi he langi. ʻIkai ʻoku lahi hake ʻakimoutolu ʻiate kinautolu?
27 Wer aber unter euch kann mit Sorgen seiner Lebenslänge eine Elle zusetzen?
Ko hai ia ʻiate kimoutolu ʻe faʻa fakalōloa siʻi ki heʻene moʻui ʻi heʻene tokanga ki ai?
28 Und was sorgt ihr für die Kleidung? Achtet auf die Lilien des Feldes, wie sie wachsen; sie arbeiten nicht, sie spinnen nicht.
“Pea ko e hā ʻoku mou tokanga ai ki he kofu? Tokanga ki he fisiʻi ʻakau ʻoe ngoue, ʻoku feleʻi ʻenau tupu; ʻoku ʻikai te nau ngāue, pea ʻoku ʻikai te nau filo:
29 Ich sage euch aber: auch Salomo in aller seiner Herrlichkeit war nicht angethan wie eine von ihnen.
Ka ʻoku ou tala atu kiate kimoutolu, naʻe ʻikai tatau ʻae teunga ʻo Solomone ʻi hono nāunau kotoa pē mo ha taha ʻokinautolu na.
30 Wenn aber Gott das Gras des Feldes, das heute steht und morgen in den Ofen geworfen wird, also bekleidet, wie nicht viel mehr euch, ihr Kleingläubige?
Pea ko ia, kapau ʻoku fakakofu pehē ʻe he ʻOtua ʻae mohuku ʻoe ngoue, ʻaia ʻoku ʻi ai he ʻaho ni, kae lī ki he ngotoʻumu ʻapongipongi, pea ʻe ʻikai lahi hake[ʻene fie fakakofuʻi ]ʻakimoutolu, ʻakimoutolu ʻoku siʻi hoʻomou tui?
31 So sollt ihr denn nicht sorgen und sagen: was sollen wir essen, was sollen wir trinken, was sollen wir anziehen?
“Ko ia ʻoua naʻa mou tokanga, ʻo pehē, ‘Ko e hā te tau kai?’ pe, ‘Ko e hā te tau inu?’ pe, ‘Te tau kofuʻaki ʻae hā?’
32 Um alles das kümmern sich die Heiden. Euer himmlischer Vater weiß ja, daß ihr dies alles bedürfet.
(He ʻoku kumi ʻe he Senitaile ki he ngaahi meʻa ni kotoa pē: ) he ʻoku ʻilo ʻe hoʻomou Tamai ʻi he langi ʻoku mou masiva ʻi he ngaahi meʻa ni kotoa pē.
33 Trachtet aber zuerst nach seinem Reich und Recht, so wird euch dies alles zugelegt werden.
Ka mou fuofua kumi ʻae puleʻanga ʻoe ʻOtua, mo ʻene māʻoniʻoni; pea ʻe fakalahi ʻaki ʻae ngaahi meʻa ni kotoa pē kiate kimoutolu.
34 Sorget nun nicht auf den morgenden Tag; der morgende Tag wird für sich selbst sorgen. Jeder Tag hat genug an seiner Plage.
Ko ia ke ʻoua naʻa mou tokanga ki he ʻapongipongi: koeʻuhi ʻe tokanga ʻae ʻapongipongi ki he ngaahi meʻa ʻoʻona. ʻOku tatau mo e ʻaho ʻa hono kovi.

< Matthaeus 6 >