Lukas 17

1 Er sagte aber zu seinen Jüngern: es ist unvermeidlich, daß Aergernisse kommen. Aber, wehe dem, durch welchen sie kommen.

ଇତଃ ପରଂ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଉୱାଚ, ୱିଘ୍ନୈରୱଶ୍ୟମ୍ ଆଗନ୍ତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ୱିଘ୍ନା ଯେନ ଘଟିଷ୍ୟନ୍ତେ ତସ୍ୟ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି|

2 Ihm ist es Gewinn, wenn ein Mühlstein an seinen Hals gelegt und er ins Meer gestürzt wird, statt daß er einen von diesen Kleinen ärgere.

ଏତେଷାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରପ୍ରାଣିନାମ୍ ଏକସ୍ୟାପି ୱିଘ୍ନଜନନାତ୍ କଣ୍ଠବଦ୍ଧପେଷଣୀକସ୍ୟ ତସ୍ୟ ସାଗରାଗାଧଜଲେ ମଜ୍ଜନଂ ଭଦ୍ରଂ|

3 Habet Acht auf euch selbst. Wenn dein Bruder fehlt, so schelte ihn, und wenn er bereut, so vergib ihm.

ଯୂଯଂ ସ୍ୱେଷୁ ସାୱଧାନାସ୍ତିଷ୍ଠତ; ତୱ ଭ୍ରାତା ଯଦି ତୱ କିଞ୍ଚିଦ୍ ଅପରାଧ୍ୟତି ତର୍ହି ତଂ ତର୍ଜଯ, ତେନ ଯଦି ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ତଯତି ତର୍ହି ତଂ କ୍ଷମସ୍ୱ|

4 Und wenn er siebenmal des Tages wider dich fehlt, und siebenmal umkehrt zu dir und spricht: es ist mir leid, so sollst du ihm vergeben.

ପୁନରେକଦିନମଧ୍ୟେ ଯଦି ସ ତୱ ସପ୍ତକୃତ୍ୱୋଽପରାଧ୍ୟତି କିନ୍ତୁ ସପ୍ତକୃତ୍ୱ ଆଗତ୍ୟ ମନଃ ପରିୱର୍ତ୍ୟ ମଯାପରାଦ୍ଧମ୍ ଇତି ୱଦତି ତର୍ହି ତଂ କ୍ଷମସ୍ୱ|

5 Und die Apostel sprachen zu dem Herrn: lege uns Glauben zu.

ତଦା ପ୍ରେରିତାଃ ପ୍ରଭୁମ୍ ଅୱଦନ୍ ଅସ୍ମାକଂ ୱିଶ୍ୱାସଂ ୱର୍ଦ୍ଧଯ|

6 Der Herr aber sprach: hättet ihr Glauben wie ein Senfkorn, so könntet ihr zu diesem Maulbeerfeigenbaum sagen: entwurzle dich und verpflanze dich ins Meer, und er würde euch gehorchen.

ପ୍ରଭୁରୁୱାଚ, ଯଦି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସର୍ଷପୈକପ୍ରମାଣୋ ୱିଶ୍ୱାସୋସ୍ତି ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ସମୂଲମୁତ୍ପାଟିତୋ ଭୂତ୍ୱା ସମୁଦ୍ରେ ରୋପିତୋ ଭୱ କଥାଯାମ୍ ଏତସ୍ୟାମ୍ ଏତଦୁଡୁମ୍ବରାଯ କଥିତାଯାଂ ସ ଯୁଷ୍ମାକମାଜ୍ଞାୱହୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|

7 Wer von euch aber hat einen Knecht am Pflug oder auf der Weide, und sagt zu ihm, wenn er vom Felde kommt: sogleich komme her und sitze nieder?

ଅପରଂ ସ୍ୱଦାସେ ହଲଂ ୱାହଯିତ୍ୱା ୱା ପଶୂନ୍ ଚାରଯିତ୍ୱା କ୍ଷେତ୍ରାଦ୍ ଆଗତେ ସତି ତଂ ୱଦତି, ଏହି ଭୋକ୍ତୁମୁପୱିଶ, ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏତାଦୃଶଃ କୋସ୍ତି?

8 sagt er nicht vielmehr zu ihm: richte mir ein Mahl, gürte dich und warte mir auf, bis ich gegessen und getrunken, und nach diesem magst du essen und trinken?

ୱରଞ୍ଚ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ମମ ଖାଦ୍ୟମାସାଦ୍ୟ ଯାୱଦ୍ ଭୁଞ୍ଜେ ପିୱାମି ଚ ତାୱଦ୍ ବଦ୍ଧକଟିଃ ପରିଚର ପଶ୍ଚାତ୍ ତ୍ୱମପି ଭୋକ୍ଷ୍ୟସେ ପାସ୍ୟସି ଚ କଥାମୀଦୃଶୀଂ କିଂ ନ ୱକ୍ଷ୍ୟତି?

9 Dankt er es etwa dem Knechte, daß er gethan, was ihm befohlen war?

ତେନ ଦାସେନ ପ୍ରଭୋରାଜ୍ଞାନୁରୂପେ କର୍ମ୍ମଣି କୃତେ ପ୍ରଭୁଃ କିଂ ତସ୍ମିନ୍ ବାଧିତୋ ଜାତଃ? ନେତ୍ଥଂ ବୁଧ୍ୟତେ ମଯା|

10 So auch ihr, wenn ihr gethan habt alles was euch befohlen ist, so saget: wir sind unnütze Knechte; wir haben gethan, was wir zu thun schuldig waren.

ଇତ୍ଥଂ ନିରୂପିତେଷୁ ସର୍ୱ୍ୱକର୍ମ୍ମସୁ କୃତେଷୁ ସତ୍ମୁ ଯୂଯମପୀଦଂ ୱାକ୍ୟଂ ୱଦଥ, ୱଯମ୍ ଅନୁପକାରିଣୋ ଦାସା ଅସ୍ମାଭିର୍ୟଦ୍ୟତ୍କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତନ୍ମାତ୍ରମେୱ କୃତଂ|

11 Und es geschah, da er nach Jerusalem wanderte, zog er mitten durch Samaria und Galiläa hindurch.

ସ ଯିରୂଶାଲମି ଯାତ୍ରାଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଶୋମିରୋଣ୍ଗାଲୀଲ୍ପ୍ରଦେଶମଧ୍ୟେନ ଗଚ୍ଛତି,

12 Und da er an einen Flecken kam, begegneten ihm zehn aussätzige Männer, die standen von ferne,

ଏତର୍ହି କୁତ୍ରଚିଦ୍ ଗ୍ରାମେ ପ୍ରୱେଶମାତ୍ରେ ଦଶକୁଷ୍ଠିନସ୍ତଂ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତ୍ୱା

13 und erhoben ihre Stimme und riefen: Meister, Jesus, erbarme dich unser.

ଦୂରେ ତିଷ୍ଠନତ ଉଚ୍ଚୈ ର୍ୱକ୍ତୁମାରେଭିରେ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଯୀଶୋ ଦଯସ୍ୱାସ୍ମାନ୍|

14 Und als er es sahe, sagte er zu ihnen: gehet hin und zeiget euch den Priestern; und es geschah, in dem daß sie hingiengen, wurden sie rein.

ତତଃ ସ ତାନ୍ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଜଗାଦ, ଯୂଯଂ ଯାଜକାନାଂ ସମୀପେ ସ୍ୱାନ୍ ଦର୍ଶଯତ, ତତସ୍ତେ ଗଚ୍ଛନ୍ତୋ ରୋଗାତ୍ ପରିଷ୍କୃତାଃ|

15 Einer von ihnen aber, da er sah, daß er geheilt sei, kehrte um und pries Gott mit lauter Stimme,

ତଦା ତେଷାମେକଃ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ପ୍ରୋଚ୍ଚୈରୀଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ ୱ୍ୟାଘୁଟ୍ୟାଯାତୋ ଯୀଶୋ ର୍ଗୁଣାନନୁୱଦନ୍ ତଚ୍ଚରଣାଧୋଭୂମୌ ପପାତ;

16 und fiel aufs Angesicht ihm zu Füßen und dankte ihm; und das war ein Samariter.

ସ ଚାସୀତ୍ ଶୋମିରୋଣୀ|

17 Jesus aber antwortete: sind es nicht zehn, die rein geworden? wo sind die neun?

ତଦା ଯୀଶୁରୱଦତ୍, ଦଶଜନାଃ କିଂ ନ ପରିଷ୍କୃତାଃ? ତହ୍ୟନ୍ୟେ ନୱଜନାଃ କୁତ୍ର?

18 Hat sich keiner gefunden, der umkehrte Gott die Ehre zu geben, außer diesem Fremdling?

ଈଶ୍ୱରଂ ଧନ୍ୟଂ ୱଦନ୍ତମ୍ ଏନଂ ୱିଦେଶିନଂ ୱିନା କୋପ୍ୟନ୍ୟୋ ନ ପ୍ରାପ୍ୟତ|

19 Und er sagte zu ihm: stehe auf und gehe hin, dein Glaube hat dir geholfen.

ତଦା ସ ତମୁୱାଚ, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ଯାହି ୱିଶ୍ୱାସସ୍ତେ ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥଂ କୃତୱାନ୍|

20 Befragt aber von den Pharisäern, wann das Reich Gottes komme, antwortete er ihnen und sprach: das Reich Gottes kommt nicht mit Aufsehen.

ଅଥ କଦେଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜତ୍ୱଂ ଭୱିଷ୍ୟତୀତି ଫିରୂଶିଭିଃ ପୃଷ୍ଟେ ସ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜତ୍ୱମ୍ ଐଶ୍ୱର୍ୟ୍ୟଦର୍ଶନେନ ନ ଭୱିଷ୍ୟତି|

21 Noch wird man sagen: siehe hier oder da ist es; denn siehe, das Reich Gottes ist unter euch.

ଅତ ଏତସ୍ମିନ୍ ପଶ୍ୟ ତସ୍ମିନ୍ ୱା ପଶ୍ୟ, ଇତି ୱାକ୍ୟଂ ଲୋକା ୱକ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜତ୍ୱଂ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଅନ୍ତରେୱାସ୍ତେ|

22 Er sprach aber zu den Jüngern: es werden Tage kommen, da ihr begehren werdet einen von den Tagen des Sohnes des Menschen zu sehen, und werdet es nicht sehen.

ତତଃ ସ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଜଗାଦ, ଯଦା ଯୁଷ୍ମାଭି ର୍ମନୁଜସୁତସ୍ୟ ଦିନମେକଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁମ୍ ୱାଞ୍ଛିଷ୍ୟତେ କିନ୍ତୁ ନ ଦର୍ଶିଷ୍ୟତେ, ଈଦୃକ୍କାଲ ଆଯାତି|

23 Und man wird euch sagen: siehe hier, siehe da; gehet dem nicht nach.

ତଦାତ୍ର ପଶ୍ୟ ୱା ତତ୍ର ପଶ୍ୟେତି ୱାକ୍ୟଂ ଲୋକା ୱକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତେଷାଂ ପଶ୍ଚାତ୍ ମା ଯାତ, ମାନୁଗଚ୍ଛତ ଚ|

24 Denn wie der Blitz zuckt und seinen Strahl sendet von einer Himmelsgegend in die andere, so wird es mit dem Sohn des Menschen sein an seinem Tage.

ଯତସ୍ତଡିଦ୍ ଯଥାକାଶୈକଦିଶ୍ୟୁଦିଯ ତଦନ୍ୟାମପି ଦିଶଂ ୱ୍ୟାପ୍ୟ ପ୍ରକାଶତେ ତଦ୍ୱତ୍ ନିଜଦିନେ ମନୁଜସୂନୁଃ ପ୍ରକାଶିଷ୍ୟତେ|

25 Zuerst aber muß er viel leiden und verworfen werden von diesem Geschlechte.

କିନ୍ତୁ ତତ୍ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ତେନାନେକାନି ଦୁଃଖାନି ଭୋକ୍ତୱ୍ୟାନ୍ୟେତଦ୍ୱର୍ତ୍ତମାନଲୋକୈଶ୍ଚ ସୋଽୱଜ୍ଞାତୱ୍ୟଃ|

26 Und wie es war in den Tagen Noahs, so wird es sein in den Tagen des Sohnes des Menschen.

ନୋହସ୍ୟ ୱିଦ୍ୟମାନକାଲେ ଯଥାଭୱତ୍ ମନୁଷ୍ୟସୂନୋଃ କାଲେପି ତଥା ଭୱିଷ୍ୟତି|

27 Sie aßen, sie tranken, sie freiten, sie ließen sich freien bis auf den Tag, da Noah in den Kasten gieng, und die Flut kam und alle vernichtete.

ଯାୱତ୍କାଲଂ ନୋହୋ ମହାପୋତଂ ନାରୋହଦ୍ ଆପ୍ଲାୱିୱାର୍ୟ୍ୟେତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଂ ନାନାଶଯଚ୍ଚ ତାୱତ୍କାଲଂ ଯଥା ଲୋକା ଅଭୁଞ୍ଜତାପିୱନ୍ ୱ୍ୟୱହନ୍ ୱ୍ୟୱାହଯଂଶ୍ଚ;

28 Ebenso wie es geschah in den Tagen Lot's; sie aßen, sie tranken, sie kauften, sie verkauften, sie pflanzten, sie bauten;

ଇତ୍ଥଂ ଲୋଟୋ ୱର୍ତ୍ତମାନକାଲେପି ଯଥା ଲୋକା ଭୋଜନପାନକ୍ରଯୱିକ୍ରଯରୋପଣଗୃହନିର୍ମ୍ମାଣକର୍ମ୍ମସୁ ପ୍ରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ,

29 an dem Tage aber, da Lot auszog von Sodom, regnete es Feuer und Schwefel vom Himmel, und vernichtete alle.

କିନ୍ତୁ ଯଦା ଲୋଟ୍ ସିଦୋମୋ ନିର୍ଜଗାମ ତଦା ନଭସଃ ସଗନ୍ଧକାଗ୍ନିୱୃଷ୍ଟି ର୍ଭୂତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱ୍ୟନାଶଯତ୍

30 Gerade so wird es sein an dem Tage, da der Sohn des Menschen geoffenbart wird.

ତଦ୍ୱନ୍ ମାନୱପୁତ୍ରପ୍ରକାଶଦିନେପି ଭୱିଷ୍ୟତି|

31 An jenem Tage - wer auf dem Dache ist und sein Gerät im Haus hat, der steige nicht herab, es zu holen, und wer auf dem Felde ist, desgleichen kehre sich nicht um nach dem was hinter ihm ist.

ତଦା ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଗୃହୋପରି ତିଷ୍ଠତି ତର୍ହି ସ ଗୃହମଧ୍ୟାତ୍ କିମପି ଦ୍ରୱ୍ୟମାନେତୁମ୍ ଅୱରୁହ୍ୟ ନୈତୁ; ଯଶ୍ଚ କ୍ଷେତ୍ରେ ତିଷ୍ଠତି ସୋପି ୱ୍ୟାଘୁଟ୍ୟ ନାଯାତୁ|

32 Denket an Lot's Weib.

ଲୋଟଃ ପତ୍ନୀଂ ସ୍ମରତ|

33 Wer sein Leben zu gewinnen sucht, wird es verlieren, und wer es verliert, wird es lebendig machen.

ଯଃ ପ୍ରାଣାନ୍ ରକ୍ଷିତୁଂ ଚେଷ୍ଟିଷ୍ୟତେ ସ ପ୍ରାଣାନ୍ ହାରଯିଷ୍ୟତି ଯସ୍ତୁ ପ୍ରାଣାନ୍ ହାରଯିଷ୍ୟତି ସଏୱ ପ୍ରାଣାନ୍ ରକ୍ଷିଷ୍ୟତି|

34 Ich sage euch, in dieser Nacht werden zwei auf einem Bette liegen; einer wird angenommen werden, der andere preisgegeben.

ଯୁଷ୍ମାନହଂ ୱଚ୍ମି ତସ୍ୟାଂ ରାତ୍ରୌ ଶଯ୍ୟୈକଗତଯୋ ର୍ଲୋକଯୋରେକୋ ଧାରିଷ୍ୟତେ ପରସ୍ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତେ|

35 Zwei werden mahlen mit einander, die eine wird angenommen werden, die andere preisgegeben.

ସ୍ତ୍ରିଯୌ ଯୁଗପତ୍ ପେଷଣୀଂ ୱ୍ୟାୱର୍ତ୍ତଯିଷ୍ୟତସ୍ତଯୋରେକା ଧାରିଷ୍ୟତେ ପରାତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତେ|

36 Zwei werden auf dem Acker sein; der eine wird angenommen und der andere preisgegeben werden.

ପୁରୁଷୌ କ୍ଷେତ୍ରେ ସ୍ଥାସ୍ୟତସ୍ତଯୋରେକୋ ଧାରିଷ୍ୟତେ ପରସ୍ତ୍ୟକ୍ଷ୍ୟତେ|

37 Und sie antworteten ihm: wo Herr? Er aber sagte zu ihnen: wo der Leichnam ist, da sammeln sich auch die Adler.

ତଦା ତେ ପପ୍ରଚ୍ଛୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ କୁତ୍ରେତ୍ଥଂ ଭୱିଷ୍ୟତି? ତତଃ ସ ଉୱାଚ, ଯତ୍ର ଶୱସ୍ତିଷ୍ଠତି ତତ୍ର ଗୃଧ୍ରା ମିଲନ୍ତି|