Klagelieder 3

1 Ich bin der Mann, der Elend sah unter der Rute seines Grimms.

Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

2 Mich hat er getrieben und geführt in Finsternis und tiefes Dunkel.

Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

3 Ja, gegen mich kehrt er immer auf neue den ganzen Tag seine Hand.

Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

4 Aufgerieben hat er mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine zerbrochen,

Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

5 rings um mich aufgebaut Gift und Drangsal,

Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

6 mich in tiefe Finsternis versetzt wie in der Urzeit Verstorbene.

Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

7 Er hat mich ummauert ohne Ausweg, meine Ketten beschwert;

Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

8 ob ich auch schreie und rufe, er hemmt mein Gebet,

A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

9 vermauerte meine Wege mit Quadern, verstörte meine Pfade.

Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

10 Ein lauernder Bär war er mir, ein Löwe im Hinterhalt.

Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

11 Er hat meine Wege in die Irre geführt und mich zerrissen, mich verödet gemacht,

Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

12 hat seinen Bogen gespannt und mich aufgestellt als Ziel für den Pfeil,

Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

13 in meine Nieren gesandt seines Köchers Söhne.

Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

14 Ich ward zum Gelächter für alle Völker, ihr Spottlied den ganzen Tag.

Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

15 Er sättigte mich mit Bitternissen, berauschte mich mit Wermut

Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

16 und ließ meine Zähne Kiesel zermalmen, mich in Asche mich wälzen.

Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

17 Du raubtest meiner Seele den Frieden, ich vergaß des Glücks

Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

18 und sprach: dahin ist meine Lebenskraft, mein Vertrauen auf Jahwe.

I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

19 Gedenke meines Elends und meiner Irrsal, des Wermuts und des Gifts!

Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

20 Es gedenkt, es gedenkt und ist gebeugt in mir meine Seele.

Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

21 Dies will ich zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

22 Jahwes Gnaden sind ja noch nicht aus, sein Erbarmen ja nicht zu Ende;

To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

23 jeden Morgen ist es neu, groß ist deine Treue!

Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

24 Mein Teil ist Jahwe, spricht meine Seele, darum will ich auf ihn hoffen.

PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

25 Gütig ist Jahwe gegen die, so auf ihn harren, gegen die Seele, die ihn sucht.

Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

26 Gut ist's, schweigend zu harren auf die Hilfe Jahwes.

Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

27 Gut ist's dem Manne, zu tragen das Joch in seiner Jugend.

Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

28 Er sitze einsam und schweige, weil er's ihm auferlegt.

Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

29 Er berühre mit seinem Munde den Staub, vielleicht ist noch Hoffnung;

Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

30 biete dem, der ihn schlägt, die Wange, werde mich Schmach gesättigt.

Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

31 Denn nicht auf ewig verstößt der Herr.

Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

32 sondern, wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich wieder nach der Fülle seiner Gnade.

A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

33 Denn er plagt nicht aus Lust und betrübt die Menschenkinder.

Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

34 Daß man unter die Füße tritt alle Gefangenen des Landes,

Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

35 das Recht eines Mannes beugt vor dem Antlitz des Höchsten,

Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

36 eines Menschen Streitsache verdreht, - sollte das der Herr nicht sehn?

Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

37 Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten hervor das Böse und das Gute?

Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

39 Was seufzt der Mensch, so lang er lebt? Ein jeder seufze über seine Sünden!

Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

40 Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zu Jahwe uns bekehren!

Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

41 Laßt uns Herz und Hände erheben zu Gott im Himmel!

Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

42 Wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen, du hast nicht vergeben,

Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

43 hast dich verhüllt in Zorn und uns verfolgt, gemordet ohne Erbarmen,

Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

44 hast dich in Gewölk verhüllt, daß kein Gebet hindurchdrang.

Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

45 Zu Kehricht und Abscheu machtest du uns inmitten der Völker.

Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

46 Ihren Mund rissen auf über uns alle unsere Feinde.

Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

47 Grauen und Grube ward uns zu teil, Verwüstung und Verderben.

Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

48 Ströme Wassers thränt mein Auge über das Verderben der Tochter meines Volks.

Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

49 Ruhelos fließt mein Auge ohne Aufhören,

Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

50 bis daß herniederschaue und darein sehe Jahwe vom Himmel.

Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

51 Meine Thräne zehrt an meiner Seele um alle Töchter meiner Stadt.

Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

52 Mich jagten, jagten wie einen Vogel die, so mir grundlos feind sind,

Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

53 machten in der Grube mein Leben verstummen und warfen Steine auf mich.

Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

54 Wasser strömte über mein Haupt; ich dachte: ich bin verloren!

Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

55 Ich rief deinen Namen, Jahwe, aus tief unterster Grube.

Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

56 Du hörtest mein Rufen: “Verschließe dein Ohr nicht; komm mich zu erquicken, mir zu helfen!”

Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

57 Du warst nahe, als ich dich rief, sprachst: “Sei getrost!”

Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

58 Du führtest, o Herr, meine Sache, erlöstest mein Leben.

Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

59 Du hast, o Jahwe, meine Unterdrückung gesehn, hilf mir zu meinem Recht!

PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

60 Du hast all' ihre Rachgier gesehn, all' ihre Pläne wider mich,

Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

61 hast ihr Schmähen gehört, o Jahwe, all' ihre Pläne wider mich,

Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

62 die Reden meiner Widersacher und ihr stetes Trachten wider mich.

[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

63 Schau, ob sie sitzen oder aufstehen, ich bin ihr Spottlied!

Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

64 Du wirst ihnen lohnen, Jahwe, nach ihrer Hände Werk,

Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

65 wirst ihr Herz verstocken - dein Fluch über sie!

Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

66 Du wirst sie im Zorn verfolgen und vertilgen unter Jahwes Himmel weg!

Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!