Klagelieder 3

1 Ich bin der Mann, der Elend sah unter der Rute seines Grimms.

۱ من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.

2 Mich hat er getrieben und geführt in Finsternis und tiefes Dunkel.

۲ او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.

3 Ja, gegen mich kehrt er immer auf neue den ganzen Tag seine Hand.

۳ به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.

4 Aufgerieben hat er mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine zerbrochen,

۴ گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.

5 rings um mich aufgebaut Gift und Drangsal,

۵ به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.

6 mich in tiefe Finsternis versetzt wie in der Urzeit Verstorbene.

۶ مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.

7 Er hat mich ummauert ohne Ausweg, meine Ketten beschwert;

۷ گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.

8 ob ich auch schreie und rufe, er hemmt mein Gebet,

۸ و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.

9 vermauerte meine Wege mit Quadern, verstörte meine Pfade.

۹ راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.

10 Ein lauernder Bär war er mir, ein Löwe im Hinterhalt.

۱۰ او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.

11 Er hat meine Wege in die Irre geführt und mich zerrissen, mich verödet gemacht,

۱۱ راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.

12 hat seinen Bogen gespannt und mich aufgestellt als Ziel für den Pfeil,

۱۲ کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.

13 in meine Nieren gesandt seines Köchers Söhne.

۱۳ و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.

14 Ich ward zum Gelächter für alle Völker, ihr Spottlied den ganzen Tag.

۱۴ من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.

15 Er sättigte mich mit Bitternissen, berauschte mich mit Wermut

۱۵ مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.

16 und ließ meine Zähne Kiesel zermalmen, mich in Asche mich wälzen.

۱۶ دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.

17 Du raubtest meiner Seele den Frieden, ich vergaß des Glücks

۱۷ تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،

18 und sprach: dahin ist meine Lebenskraft, mein Vertrauen auf Jahwe.

۱۸ و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.

19 Gedenke meines Elends und meiner Irrsal, des Wermuts und des Gifts!

۱۹ مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.

20 Es gedenkt, es gedenkt und ist gebeugt in mir meine Seele.

۲۰ تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.

21 Dies will ich zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

۲۱ و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.

22 Jahwes Gnaden sind ja noch nicht aus, sein Erbarmen ja nicht zu Ende;

۲۲ از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.

23 jeden Morgen ist es neu, groß ist deine Treue!

۲۳ آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.

24 Mein Teil ist Jahwe, spricht meine Seele, darum will ich auf ihn hoffen.

۲۴ و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.

25 Gütig ist Jahwe gegen die, so auf ihn harren, gegen die Seele, die ihn sucht.

۲۵ خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.

26 Gut ist's, schweigend zu harren auf die Hilfe Jahwes.

۲۶ خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.

27 Gut ist's dem Manne, zu tragen das Joch in seiner Jugend.

۲۷ برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.

28 Er sitze einsam und schweige, weil er's ihm auferlegt.

۲۸ به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.

29 Er berühre mit seinem Munde den Staub, vielleicht ist noch Hoffnung;

۲۹ دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.

30 biete dem, der ihn schlägt, die Wange, werde mich Schmach gesättigt.

۳۰ رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.

31 Denn nicht auf ewig verstößt der Herr.

۳۱ زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.

32 sondern, wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich wieder nach der Fülle seiner Gnade.

۳۲ زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.

33 Denn er plagt nicht aus Lust und betrübt die Menschenkinder.

۳۳ چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.

34 Daß man unter die Füße tritt alle Gefangenen des Landes,

۳۴ تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،

35 das Recht eines Mannes beugt vor dem Antlitz des Höchsten,

۳۵ و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،

36 eines Menschen Streitsache verdreht, - sollte das der Herr nicht sehn?

۳۶ و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.

37 Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

۳۷ کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.

38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten hervor das Böse und das Gute?

۳۸ آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟

39 Was seufzt der Mensch, so lang er lebt? Ein jeder seufze über seine Sünden!

۳۹ پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟

40 Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zu Jahwe uns bekehren!

۴۰ راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.

41 Laßt uns Herz und Hände erheben zu Gott im Himmel!

۴۱ دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،

42 Wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen, du hast nicht vergeben,

۴۲ (و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.

43 hast dich verhüllt in Zorn und uns verfolgt, gemordet ohne Erbarmen,

۴۳ خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.

44 hast dich in Gewölk verhüllt, daß kein Gebet hindurchdrang.

۴۴ خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.

45 Zu Kehricht und Abscheu machtest du uns inmitten der Völker.

۴۵ ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»

46 Ihren Mund rissen auf über uns alle unsere Feinde.

۴۶ تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.

47 Grauen und Grube ward uns zu teil, Verwüstung und Verderben.

۴۷ خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.

48 Ströme Wassers thränt mein Auge über das Verderben der Tochter meines Volks.

۴۸ به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.

49 Ruhelos fließt mein Auge ohne Aufhören,

۴۹ چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.

50 bis daß herniederschaue und darein sehe Jahwe vom Himmel.

۵۰ تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.

51 Meine Thräne zehrt an meiner Seele um alle Töchter meiner Stadt.

۵۱ چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.

52 Mich jagten, jagten wie einen Vogel die, so mir grundlos feind sind,

۵۲ آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.

53 machten in der Grube mein Leben verstummen und warfen Steine auf mich.

۵۳ جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.

54 Wasser strömte über mein Haupt; ich dachte: ich bin verloren!

۵۴ آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.

55 Ich rief deinen Namen, Jahwe, aus tief unterster Grube.

۵۵ آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.

56 Du hörtest mein Rufen: “Verschließe dein Ohr nicht; komm mich zu erquicken, mir zu helfen!”

۵۶ آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!

57 Du warst nahe, als ich dich rief, sprachst: “Sei getrost!”

۵۷ در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.

58 Du führtest, o Herr, meine Sache, erlöstest mein Leben.

۵۸ ‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!

59 Du hast, o Jahwe, meine Unterdrückung gesehn, hilf mir zu meinem Recht!

۵۹ ‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!

60 Du hast all' ihre Rachgier gesehn, all' ihre Pläne wider mich,

۶۰ تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.

61 hast ihr Schmähen gehört, o Jahwe, all' ihre Pläne wider mich,

۶۱ ‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!

62 die Reden meiner Widersacher und ihr stetes Trachten wider mich.

۶۲ سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).

63 Schau, ob sie sitzen oder aufstehen, ich bin ihr Spottlied!

۶۳ نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.

64 Du wirst ihnen lohnen, Jahwe, nach ihrer Hände Werk,

۶۴ ‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.

65 wirst ihr Herz verstocken - dein Fluch über sie!

۶۵ غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!

66 Du wirst sie im Zorn verfolgen und vertilgen unter Jahwes Himmel weg!

۶۶ ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.