Klagelieder 3

1 Ich bin der Mann, der Elend sah unter der Rute seines Grimms.

Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

2 Mich hat er getrieben und geführt in Finsternis und tiefes Dunkel.

Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

3 Ja, gegen mich kehrt er immer auf neue den ganzen Tag seine Hand.

Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

4 Aufgerieben hat er mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine zerbrochen,

Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

5 rings um mich aufgebaut Gift und Drangsal,

Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

6 mich in tiefe Finsternis versetzt wie in der Urzeit Verstorbene.

Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

7 Er hat mich ummauert ohne Ausweg, meine Ketten beschwert;

Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

8 ob ich auch schreie und rufe, er hemmt mein Gebet,

Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

9 vermauerte meine Wege mit Quadern, verstörte meine Pfade.

Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

10 Ein lauernder Bär war er mir, ein Löwe im Hinterhalt.

Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

11 Er hat meine Wege in die Irre geführt und mich zerrissen, mich verödet gemacht,

Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

12 hat seinen Bogen gespannt und mich aufgestellt als Ziel für den Pfeil,

Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

13 in meine Nieren gesandt seines Köchers Söhne.

He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

14 Ich ward zum Gelächter für alle Völker, ihr Spottlied den ganzen Tag.

He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

15 Er sättigte mich mit Bitternissen, berauschte mich mit Wermut

He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

16 und ließ meine Zähne Kiesel zermalmen, mich in Asche mich wälzen.

Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

17 Du raubtest meiner Seele den Frieden, ich vergaß des Glücks

Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

18 und sprach: dahin ist meine Lebenskraft, mein Vertrauen auf Jahwe.

Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

19 Gedenke meines Elends und meiner Irrsal, des Wermuts und des Gifts!

Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

20 Es gedenkt, es gedenkt und ist gebeugt in mir meine Seele.

Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

21 Dies will ich zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

22 Jahwes Gnaden sind ja noch nicht aus, sein Erbarmen ja nicht zu Ende;

Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

23 jeden Morgen ist es neu, groß ist deine Treue!

Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

24 Mein Teil ist Jahwe, spricht meine Seele, darum will ich auf ihn hoffen.

Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

25 Gütig ist Jahwe gegen die, so auf ihn harren, gegen die Seele, die ihn sucht.

Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

26 Gut ist's, schweigend zu harren auf die Hilfe Jahwes.

Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

27 Gut ist's dem Manne, zu tragen das Joch in seiner Jugend.

Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

28 Er sitze einsam und schweige, weil er's ihm auferlegt.

Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

29 Er berühre mit seinem Munde den Staub, vielleicht ist noch Hoffnung;

Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

30 biete dem, der ihn schlägt, die Wange, werde mich Schmach gesättigt.

Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

31 Denn nicht auf ewig verstößt der Herr.

Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

32 sondern, wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich wieder nach der Fülle seiner Gnade.

Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

33 Denn er plagt nicht aus Lust und betrübt die Menschenkinder.

Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensenkinderen niet van harte.

34 Daß man unter die Füße tritt alle Gefangenen des Landes,

Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

35 das Recht eines Mannes beugt vor dem Antlitz des Höchsten,

Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

36 eines Menschen Streitsache verdreht, - sollte das der Herr nicht sehn?

Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

37 Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

38 Geht nicht aus dem Munde des Höchsten hervor das Böse und das Gute?

Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

39 Was seufzt der Mensch, so lang er lebt? Ein jeder seufze über seine Sünden!

Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

40 Laßt uns unsern Wandel prüfen und erforschen und zu Jahwe uns bekehren!

Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

41 Laßt uns Herz und Hände erheben zu Gott im Himmel!

Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

42 Wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen, du hast nicht vergeben,

Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

43 hast dich verhüllt in Zorn und uns verfolgt, gemordet ohne Erbarmen,

Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood, Gij hebt niet verschoond.

44 hast dich in Gewölk verhüllt, daß kein Gebet hindurchdrang.

Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

45 Zu Kehricht und Abscheu machtest du uns inmitten der Völker.

Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

46 Ihren Mund rissen auf über uns alle unsere Feinde.

Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

47 Grauen und Grube ward uns zu teil, Verwüstung und Verderben.

Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

48 Ströme Wassers thränt mein Auge über das Verderben der Tochter meines Volks.

Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

49 Ruhelos fließt mein Auge ohne Aufhören,

Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

50 bis daß herniederschaue und darein sehe Jahwe vom Himmel.

Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

51 Meine Thräne zehrt an meiner Seele um alle Töchter meiner Stadt.

Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

52 Mich jagten, jagten wie einen Vogel die, so mir grundlos feind sind,

Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

53 machten in der Grube mein Leben verstummen und warfen Steine auf mich.

Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

54 Wasser strömte über mein Haupt; ich dachte: ich bin verloren!

Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

55 Ich rief deinen Namen, Jahwe, aus tief unterster Grube.

Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

56 Du hörtest mein Rufen: “Verschließe dein Ohr nicht; komm mich zu erquicken, mir zu helfen!”

Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

57 Du warst nahe, als ich dich rief, sprachst: “Sei getrost!”

Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

58 Du führtest, o Herr, meine Sache, erlöstest mein Leben.

Resch. Heere! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

59 Du hast, o Jahwe, meine Unterdrückung gesehn, hilf mir zu meinem Recht!

Resch. Heere! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

60 Du hast all' ihre Rachgier gesehn, all' ihre Pläne wider mich,

Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

61 hast ihr Schmähen gehört, o Jahwe, all' ihre Pläne wider mich,

Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

62 die Reden meiner Widersacher und ihr stetes Trachten wider mich.

Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

63 Schau, ob sie sitzen oder aufstehen, ich bin ihr Spottlied!

Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

64 Du wirst ihnen lohnen, Jahwe, nach ihrer Hände Werk,

Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

65 wirst ihr Herz verstocken - dein Fluch über sie!

Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

66 Du wirst sie im Zorn verfolgen und vertilgen unter Jahwes Himmel weg!

Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.