< Richter 10 >

1 Nach Abimelech trat zur Errettung Israels der Issacharit Thola, der Sohn Puas, des Sohnes Dodos, auf. Dieser wohnte in Samir auf dem Gebirge Ephraim
Ie añe t’i Abimeleke, le nitroatse handrombake Israele ka t’i Tolà, ana’ i Poà, ana’ i Dodò, nte-Isakare; mpimo­neñe e Samire am-bohi’ i Efraime.
2 und richtete Israel 23 Jahre; sodann starb er und wurde in Samir begraben.
Nizaka e Israele taoñe roapolo-telo’ amby re naho nihomake vaho nalenteke e Samire ao.
3 Nach ihm trat der Gileadit Jair auf und richtete Israel 22 Jahre.
Ie añe, nitroatse ka t’Iaire nte Gilade le nizaka taoñe roapolo-ro’ amby.
4 Dieser hatte dreißig Söhne, die auf dreißig Eselsfüllen ritten; sie besaßen dreißig Städte. Die heißen die Zeltdörfer Jairs bis auf den heutigen Tag; sie liegen im Lande Gilead.
Nanañ’ anadahy telo-polo re niningitse añ’ ana-borìke telo-polo, ie aman-drova telo-polo, o atao rova’ Iaire sikala henaneo; an-tane Gilade ao irezay.
5 Dann starb Jair und wurde in Kamon begraben.
Nivilasy t’Iaire vaho nalenteke e Kamone ao.
6 Aber die Israeliten thaten aufs Neue, was Jahwe mißfiel, und verehrten die Baale und die Astarten, die Götter Arams, die Götter Sidons, die Götter Moabs, die Götter der Ammoniter und die Götter der Philister und verließen Jahwe und verehrten ihn nicht.
Nanao haloloañe am-pivazohoa’ Iehovà indraike o ana’ Israeleo ie nitoroñe o Baaleo naho o Hazomangao naho o’ndrahare’ i Ara­meo naho o’ndrahare’ i Tsidoneo naho o ‘ndrahare’ i Moabeo naho o ‘ndraharen’ ana’ i Amoneo naho o ‘ndraharen-te-Pilistio vaho naforintse’ iareo t’Iehovà, tsy nitoroñe aze.
7 Da entbrannte der Zorn Jahwes über Israel, und er verkaufte sie in die Gewalt der Philister und in die Gewalt der Ammoniter;
Aa le nisolebotse am’ Israele ty haviñera’ Iehovà le natolo’e am-pità’ o nte-Pilistio, vaho am-pità’ o ana’ i Amoneo.
8 die quälten und mißhandelten die Israeliten in jenem Jahre - achtzehn Jahre lang, alle Israeliten jenseits des Jordan im Lande der Amoriter, die in Gilead wohnten.
Finorekekè’ iareo naho dinemo’ iareo taoñe folo-valo’ amby o ana’ Israeleo, toe o ana’ Israele alafe’ Iordaney an-tane’ o nte-Amoreo e Giladeo.
9 Dazu überschritten die Ammoniter den Jordan, um auch Juda, Benjamin und das Haus Ephraim anzugreifen, so daß Israel in großer Not war.
Nitsa­ha’ o ana’ i Amoneo ka Iordaney hialy am’ Iehoda, naho amy Beniamine, naho amy anjomba’ i Efraimey, vaho vata’e nalovilovy t’Israele.
10 Da schrieen die Israeliten zu Jahwe um Hilfe und sprachen: Wir haben gegen dich gesündigt, daß wir unseren Gott verlassen und die Baale verehrt haben!
Nitoreo amy Iehovà amy zao o ana’ Israeleo, nanao ty hoe: Aman-kakeo ama’o zahay, fa niambohoa’ay t’i Andrianañahare’ay, vaho nitoroñe o Baaleo.
11 Jahwe erwiderte den Israeliten: Nicht wahr, von den Ägyptern, den Amoritern, den Ammonitern und den Philistern -
Aa le hoe t’Iehovà amo ana’ Israeleo: Tsy nirombaheko amo nte-Mitsraimeo hao naho amo nte-Amoreo naho amo ana’ i Amoneo, naho amo nte-Pilistio?
12 und die Sidonier, die Amalekiter und die Midianiter bedrängten euch, dann schrieet ihr zu mir, und ich errettete euch aus ihrer Gewalt.
Niforekeke’ o nte-Tsidoneo ka, naho o nte-Amalekeo, naho o nte Amoneo le nitoreova’ areo vaho rinombako am-pità’ iareo.
13 Ihr aber habt mich verlassen und andere Götter verehrt. Deshalb will ich euch ferner nicht mehr erretten.
Fe niambohoa’ areo, vaho nitoroñe ‘ndrahare ila’e; zay ty tsy andrombahako anahareo.
14 Geht hin und schreit zu den Göttern, die ihr euch erkoren habt! Sie mögen euch Rettung schaffen, wenn ihr in Bedrängnis seid!
Akia koiho o ‘ndrahare jinobo’ areoo; angao handrombaha’ iareo amo hasotria’ areoo.
15 Da sprachen die Israeliten zu Jahwe: Wir haben gesündigt; verfahre mit uns ganz wie es dir gutdünkt, nur reiße uns jetzt heraus!
Le hoe o ana’ Israeleo amy Iehovà: Toe nanao hakeo zahay, ano ama’ay ze hatao’o soa; fa ehe hahao te anito.
16 Sodann schafften sie die ausländischen Götter hinweg aus ihrem Bereich und verehrten Jahwe; da wurde er ungeduldig über das Elend Israels.
Aa le nadò’ iareo añe o ‘ndrahare ankafankafa añivo’ iareo ao, naho nitoroñe Iehovà; vaho niferenaiña’ ty arofo’e o nte’ Israeleo amo falovilovia’eo.
17 Da wurden die Ammoniter aufgeboten und lagerten sich in Gilead. Und die Israeliten sammelten sich und lagerten sich bei Mizpa.
Kinoik’ amy zao o nte-Amoneo naho nitobe e Gilade ao. Nifanontoñe ka o ana’ Israeleo le nitobe e Mitspà ao.
18 Aber das Volk, die Fürsten Gileads, sprachen zu einander: Wer ist der Mann, der den Kampf mit den Ammonitern eröffnet? Er soll das Haupt über alle Einwohner Gileads werden!
Le hoe ty nifanaontsia’ ondatio naho o roandria’ i Giladeo: Ia mb’ arè ty hiorots’ aly amo ana’ i Amoneo? Ie ty hatao lohà’ o hene’ mpimone’ i Giladeo.

< Richter 10 >