Johannes 9
1 Und als er dahinzog, sah er einen von Geburt an blinden Menschen.
தத: பரம்’ யீஸு²ர்க³ச்ச²ந் மார்க³மத்⁴யே ஜந்மாந்த⁴ம்’ நரம் அபஸ்²யத்|
2 Und seine Jünger fragten ihn: Rabbi, wer hat gesündigt, dieser oder seine Eltern, daß er blind geboren ward?
தத: ஸி²ஷ்யாஸ்தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே கு³ரோ நரோயம்’ ஸ்வபாபேந வா ஸ்வபித்ரா: பாபேநாந்தோ⁴(அ)ஜாயத?
3 Jesus antwortete: keines von beiden; sondern es sollten die Werke Gottes an ihm offenbar werden.
தத: ஸ ப்ரத்யுதி³தவாந் ஏதஸ்ய வாஸ்ய பித்ரோ: பாபாத்³ ஏதாத்³ரு’ஸோ²பூ⁴த³ இதி நஹி கிந்த்வநேந யதே²ஸ்²வரஸ்ய கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே தத்³தே⁴தோரேவ|
4 Wir müssen schaffen die Werke dessen, der uns gesandt hat, so lange es Tag ist. Es kommt eine Nacht, wo niemand schaffen kann.
தி³நே திஷ்ட²தி மத்ப்ரேரயிது: கர்ம்ம மயா கர்த்தவ்யம்’ யதா³ கிமபி கர்ம்ம ந க்ரியதே தாத்³ரு’ஸீ² நிஸா²க³ச்ச²தி|
5 So lange ich in der Welt bin, bin ich das Licht der Welt.
அஹம்’ யாவத்காலம்’ ஜக³தி திஷ்டா²மி தாவத்காலம்’ ஜக³தோ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோஸ்மி|
6 Da er dies gesagt, spie er auf den Boden und machte mit dem Speichel einen Teig, und strich ihm den Teig auf die Augen und sagte zu ihm:
இத்யுக்த்தா பூ⁴மௌ நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தேந பங்கம்’ க்ரு’தவாந்
7 gehe hin, wasche dich im Teiche von Siloam, was übersetzt heißt: Abgesandter. Da gieng er hin und wusch sich, und gieng sehend davon.
பஸ்²சாத் தத்பங்கேந தஸ்யாந்த⁴ஸ்ய நேத்ரே ப்ரலிப்ய தமித்யாதி³ஸ²த் க³த்வா ஸி²லோஹே (அ)ர்தா²த் ப்ரேரிதநாம்நி ஸரஸி ஸ்நாஹி| ததோந்தோ⁴ க³த்வா தத்ராஸ்நாத் தத: ப்ரந்நசக்ஷு ர்பூ⁴த்வா வ்யாகு⁴ட்யாகா³த்|
8 Die Nachbarn nun und die ihn zuvor als Bettler kannten, sagten: ist dies nicht der, der da saß und bettelte?
அபரஞ்ச ஸமீபவாஸிநோ லோகா யே ச தம்’ பூர்வ்வமந்த⁴ம் அபஸ்²யந் தே ப³க்த்தும் ஆரப⁴ந்த யோந்த⁴லோகோ வர்த்மந்யுபவிஸ்²யாபி⁴க்ஷத ஸ ஏவாயம்’ ஜந: கிம்’ ந ப⁴வதி?
9 Die einen sagten: ja er ist es; die andern: nein, er ist ihm nur ähnlich. Er selbst sagte: ich bin es.
கேசித³வத³ந் ஸ ஏவ கேசித³வோசந் தாத்³ரு’ஸோ² ப⁴வதி கிந்து ஸ ஸ்வயமப்³ரவீத் ஸ ஏவாஹம்’ ப⁴வாமி|
10 Da sagten sie zu ihm: wie wurden dir denn die Augen aufgethan?
அதஏவ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் த்வம்’ கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ பாப்தவாந்?
11 Er antwortete: der Mensch mit Namen Jesus hat einen Teig gemacht und mir die Augen bestrichen, und zu mir gesagt: gehe zum Siloam und wasche dich. Da gieng ich hin und wusch mich und ward sehend.
தத: ஸோவத³த்³ யீஸ²நாமக ஏகோ ஜநோ மம நயநே பங்கேந ப்ரலிப்ய இத்யாஜ்ஞாபயத் ஸி²லோஹகாஸாரம்’ க³த்வா தத்ர ஸ்நாஹி| ததஸ்தத்ர க³த்வா மயி ஸ்நாதே த்³ரு’ஷ்டிமஹம்’ லப்³த⁴வாந்|
12 Und sie sagten zu ihm: wo ist der? Sagt er: ich weiß es nicht.
ததா³ தே (அ)வத³ந் ஸ புமாந் குத்ர? தேநோக்த்தம்’ நாஹம்’ ஜாநாமி|
13 Sie führen ihn zu den Pharisäern, den Blindgewesenen;
அபரம்’ தஸ்மிந் பூர்வ்வாந்தே⁴ ஜநே பி²ரூஸி²நாம்’ நிகடம் ஆநீதே ஸதி பி²ரூஸி²நோபி தமப்ரு’ச்ச²ந் கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தோஸி?
14 es war aber Sabbat an dem Tage, da Jesus den Teig machte und ihm die Augen öffnete.
தத: ஸ கதி²தவாந் ஸ பங்கேந மம நேத்ரே (அ)லிம்பத் பஸ்²சாத்³ ஸ்நாத்வா த்³ரு’ஷ்டிமலபே⁴|
15 Wiederum fragten ihn auch die Pharisäer, wie er sehend geworden. Er aber sagte zu ihnen: er hat mir einen Teig auf die Augen gelegt, und ich wusch mich und bin sehend.
கிந்து யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே கர்த்³த³மம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய நயநே ப்ரஸந்நே(அ)கரோத்³ இதிகாரணாத் கதிபயபி²ரூஸி²நோ(அ)வத³ந்
16 Da sagten einige von den Pharisäern: dieser Mensch ist nicht von Gott, da er den Sabbat nicht hält; andere sagten: wie kann ein sündiger Mensch solche Zeichen thun? Und es war Zwiespalt unter ihnen.
ஸ புமாந் ஈஸ்²வராந்ந யத: ஸ விஸ்²ராமவாரம்’ ந மந்யதே| ததோந்யே கேசித் ப்ரத்யவத³ந் பாபீ புமாந் கிம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி?
17 Da sagten sie wiederum zu dem Blinden: Was sagst du von ihm, darum daß er dir die Augen aufgethan? Er aber sagte: daß er ein Prophet ist.
இத்த²ம்’ தேஷாம்’ பரஸ்பரம்’ பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்| பஸ்²சாத் தே புநரபி தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம்’ மாநுஷம் அப்ராக்ஷு: யோ ஜநஸ்தவ சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தஸ்மிந் த்வம்’ கிம்’ வத³ஸி? ஸ உக்த்தவாந் ஸ ப⁴விஸ²த்³வாதீ³|
18 Die Juden glaubten nicht von ihm, daß er blind war und wieder sehend geworden, bis sie die Eltern des Sehendgewordenen gerufen,
ஸ த்³ரு’ஷ்டிம் ஆப்தவாந் இதி யிஹூதீ³யாஸ்தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தஸ்ய ஜநஸ்ய பித்ரோ ர்முகா²த்³ அஸ்²ருத்வா ந ப்ரத்யயந்|
19 und sie fragten dieselben: ist dies euer Sohn, von dem ihr sagt, daß er blind geboren ward? Wie kommt er nun zum Sehen?
அதஏவ தே தாவப்ரு’ச்ச²ந் யுவயோ ர்யம்’ புத்ரம்’ ஜந்மாந்த⁴ம்’ வத³த²: ஸ கிமயம்’? தர்ஹீதா³நீம்’ கத²ம்’ த்³ரஷ்டும்’ ஸ²க்நோதி?
20 Da antworteten seine Eltern und sagten: wir wissen, daß dies unser Sohn ist und daß er blind geboren ist.
ததஸ்தஸ்ய பிதரௌ ப்ரத்யவோசதாம் அயம் ஆவயோ: புத்ர ஆ ஜநேரந்த⁴ஸ்²ச தத³ப்யாவாம்’ ஜாநீவ:
21 Wie es aber kommt, daß er nun sehend ist, wissen wir nicht, oder wer ihm die Augen geöffnet hat, wir wissen es nicht; fraget ihn selbst, er ist mündig, er soll für sich selbst reden.
கிந்த்வது⁴நா கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தவாந் ததா³வாம்’ ந் ஜாநீவ: கோஸ்ய சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தத³பி ந ஜாநீவ ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த ஸ்வகதா²ம்’ ஸ்வயம்’ வக்ஷ்யதி|
22 So sprachen seine Eltern, weil sie die Juden fürchteten; denn schon waren die Juden übereingekommen, daß, wenn einer ihn als Christus bekenne, er aus der Synagoge ausgeschlossen werden soll.
யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴யாத் தஸ்ய பிதரௌ வாக்யமித³ம் அவத³தாம்’ யத: கோபி மநுஷ்யோ யதி³ யீஸு²ம் அபி⁴ஷிக்தம்’ வத³தி தர்ஹி ஸ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ தூ³ரீகாரிஷ்யதே யிஹூதீ³யா இதி மந்த்ரணாம் அகுர்வ்வந்
23 Darum sagten seine Eltern: er sei mündig, man solle ihn selbst fragen.
அதஸ்தஸ்ய பிதரௌ வ்யாஹரதாம் ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த|
24 So riefen sie den Menschen zum zweitenmale, der blind gewesen, und sagten zu ihm: gib Gott die Ehre; wir wissen, daß dieser Mensch ein Sünder ist.
ததா³ தே புநஸ்²ச தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம் ஆஹூய வ்யாஹரந் ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் வத³ ஏஷ மநுஷ்ய: பாபீதி வயம்’ ஜாநீம: |
25 Da antwortete jener: ob er ein Sünder ist, weiß ich nicht; eines weiß ich, daß ich blind war und jetzt sehe.
ததா³ ஸ உக்த்தவாந் ஸ பாபீ ந வேதி நாஹம்’ ஜாநே பூர்வாமந்த⁴ ஆஸமஹம் அது⁴நா பஸ்²யாமீதி மாத்ரம்’ ஜாநாமி|
26 Da sagten sie zu ihm: was hat er dir gethan? wie hat er dir die Augen geöffnet?
தே புநரப்ரு’ச்ச²ந் ஸ த்வாம்’ ப்ரதி கிமகரோத்? கத²ம்’ நேத்ரே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத்?
27 Er antwortete ihnen: ich habe es euch schon gesagt, und ihr habt nicht darauf gehört. Was wollt ihr es noch einmal hören? Wollt ihr etwa auch seine Jünger werden?
தத: ஸோவாதீ³த்³ ஏகக்ரு’த்வோகத²யம்’ யூயம்’ ந ஸ்²ரு’ணுத² தர்ஹி குத: புந: ஸ்²ரோதும் இச்ச²த²? யூயமபி கிம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ப⁴விதும் இச்ச²த²?
28 Und sie schmähten ihn und sagten: du bist sein Jünger, wir aber sind Moses' Jünger.
ததா³ தே தம்’ திரஸ்க்ரு’த்ய வ்யாஹரந் த்வம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யோ வயம்’ மூஸா: ஸி²ஷ்யா: |
29 Wir wissen, daß zu Moses Gott geredet hat; von diesem aber wissen wir nicht, wo er her ist.
மூஸாவக்த்ரேணேஸ்²வரோ ஜகா³த³ தஜ்ஜாநீம: கிந்த்வேஷ குத்ரத்யலோக இதி ந ஜாநீம: |
30 Antwortete der Mensch und sagte zu ihnen: darin liegt eben das Verwunderliche, daß ihr nicht wisset, wo er her ist, und mir hat er doch die Augen aufgethan.
ஸோவத³த்³ ஏஷ மம லோசநே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத் ததா²பி குத்ரத்யலோக இதி யூயம்’ ந ஜாநீத² ஏதத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ப⁴வதி|
31 Wir wissen, daß Gott nicht auf Sünder hört, sondern wenn einer gottesfürchtig ist und seinen Willen thut, den hört er.
ஈஸ்²வர: பாபிநாம்’ கதா²ம்’ ந ஸ்²ரு’ணோதி கிந்து யோ ஜநஸ்தஸ்மிந் ப⁴க்திம்’ க்ரு’த்வா ததி³ஷ்டக்ரியாம்’ கரோதி தஸ்யைவ கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோதி ஏதத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
கோபி மநுஷ்யோ ஜந்மாந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ அத³தா³த் ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கோபி கதா³பி நாஸ்²ரு’ணோத்| (aiōn g165)
33 Wäre dieser nicht von Gott, so vermöchte er nichts zu thun.
அஸ்மாத்³ ஏஷ மநுஷ்யோ யதீ³ஸ்²வராந்நாஜாயத தர்ஹி கிஞ்சித³பீத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ நாஸ²க்நோத்|
34 Antworteten sie und sagten zu ihm: du bist ganz in Sünden geboren und willst uns belehren? und sie warfen ihn hinaus.
தே வ்யாஹரந் த்வம்’ பாபாத்³ அஜாயதா²: கிமஸ்மாந் த்வம்’ ஸி²க்ஷயஸி? பஸ்²சாத்தே தம்’ ப³ஹிரகுர்வ்வந்|
35 Jesus hörte, daß sie ihn hinausgeworfen, und da er ihn traf, sprach er: du glaubst an den Sohn des Menschen?
தத³நந்தரம்’ யிஹூதீ³யை: ஸ ப³ஹிரக்ரியத யீஸு²ரிதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரே த்வம்’ விஸ்²வஸிஷி?
36 Antwortete jener und sagte: wer ist es denn, daß ich an ihn glauben möge?
ததா³ ஸ ப்ரத்யவோசத் ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ கோ யத் தஸ்மிந்நஹம்’ விஸ்²வஸிமி?
37 Sagte Jesus zu ihm: du hast ihn gesehen; ja der mit dir spricht, der ist es.
ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் த்வம்’ தம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் த்வயா ஸாகம்’ ய: கத²ம்’ கத²யதி ஸஏவ ஸ: |
38 Er aber sagte: ich glaube, Herr, und warf sich vor ihm nieder.
ததா³ ஹே ப்ரபோ⁴ விஸ்²வஸிமீத்யுக்த்வா ஸ தம்’ ப்ரணாமத்|
39 Und Jesus sagte: zum Gericht bin ich in diese Welt gekommen, damit die da nicht sehen, sehen, und die da sehen, blind werden.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: கதி²தவாந் நயநஹீநா நயநாநி ப்ராப்நுவந்தி நயநவந்தஸ்²சாந்தா⁴ ப⁴வந்தீத்யபி⁴ப்ராயேண ஜக³தா³ஹம் ஆக³ச்ச²ம்|
40 Das hörten die Pharisäer, die bei ihm waren, und sagten zu ihm: sind wir etwa auch blind?
ஏதத் ஸ்²ருத்வா நிகடஸ்தா²: கதிபயா: பி²ரூஸி²நோ வ்யாஹரந் வயமபி கிமந்தா⁴: ?
41 Sagte Jesus zu ihnen: wenn ihr blind wäret, hättet ihr nicht Sünde. Nun aber sagt ihr: wir sehen. Es bleibt bei eurer Sünde.
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த்³ யத்³யந்தா⁴ அப⁴வத தர்ஹி பாபாநி நாதிஷ்ட²ந் கிந்து பஸ்²யாமீதி வாக்யவத³நாத்³ யுஷ்மாகம்’ பாபாநி திஷ்ட²ந்தி|
