Job 5

1 Rufe nur! Giebt's einen, der dir Antwort gäbe? und an wen unter den Heiligen wolltest du dich wenden?

Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?

2 Denn den Thoren mordet sein Unmut, und den Albernen tötet sein Eifern.

Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.

3 Ich habe einen Thoren festgewurzelt gesehen, verwünschte aber plötzlich seine Stätte.

Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.

4 Seinen Kindern bleibt die Hilfe fern; sie müssen sich zertreten lassen im Thor, und keiner errettet sie.

Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.

5 Seine Ernte verzehrt der Hungrige - selbst aus den Dornen holt er sie heraus - und Durstige schnappen nach seinem Gut.

Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.

6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staub hervor, noch sprießt das Elend aus dem Boden:

Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;

7 Nein, der Mensch ist zum Elend geboren, so wie der Flamme Kinder aufwärts fliegen.

Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.

8 Ich aber würde mich an den Allmächtigen wenden und meine Sache Gott vorlegen,

Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;

9 der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die unzählbar sind:

Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;

10 Der der Erde Regen schenkt und Wasser auf die Fluren sendet,

Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;

11 der Niedrige hoch emporhebt, und Trauernde erfahren hohes Heil.

Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;

12 Er vereitelt die Pläne der Listigen, daß ihre Hände nichts Beständiges schaffen.

Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;

13 Er fängt die Klugen in ihrer eignen List, und der Verschlagenen Anschlag überstürzt sich.

Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.

14 Am hellen Tage stoßen sie auf Finsternis und wie zur Nachtzeit tappen sie am Mittag.

Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.

15 So rettet er vom Schwert, aus ihrem Rachen, und aus der Gewalt des Starken den Armen.

On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.

16 So geht dem Schwachen Hoffnung auf, und die Bosheit schließt ihr Maul.

Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.

17 O, glücklich der Mann, den Gott zurechtweist! - so verschmähe nicht die Zucht des Allmächtigen!

Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.

18 Denn er verwundet, doch er verbindet auch; er zerschlägt, und seine Hände heilen.

On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.

19 Aus sechs Nöten errettet er dich, und in sieben trifft dich kein Unheil.

Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.

20 Bei Hungersnot errettet er dich vom Tode und im Kriege von den Streichen des Schwerts.

W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.

21 Vor der Zunge Geißel bist du geborgen, hast nichts zu fürchten, wenn Verheerung naht.

Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.

22 Der Verheerung und der Teuerung kannst du lachen, die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.

Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.

23 Denn mit des Feldes Steinen bist du im Bunde, und die wilden Tiere sind mit dir befreundet.

Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.

24 Und so wirst du erfahren, daß wohlbehalten dein Zelt: du musterst deine Behausung und vermissest nichts.

I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.

25 Du wirst erfahren, daß deine Nachkommen zahlreich sind, und deine Sprossen wie das Gras der Flur.

Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.

26 In Vollreife gehst du zum Grabe ein, gleichwie die Garbe hinaufgebracht wird zu ihrer Zeit.

W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.

27 Siehe, das ist's, was wir erforscht, so ist's! Vernimm es und beherzige es wohl!

Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.