< Job 5 >
1 Rufe nur! Giebt's einen, der dir Antwort gäbe? und an wen unter den Heiligen wolltest du dich wenden?
Wołaj więc, jeśli jest ktoś, kto by ci odpowiedział; i do którego ze świętych się zwrócisz?
2 Denn den Thoren mordet sein Unmut, und den Albernen tötet sein Eifern.
Gniew bowiem zabija głupiego, a prostaka uśmierca zawiść.
3 Ich habe einen Thoren festgewurzelt gesehen, verwünschte aber plötzlich seine Stätte.
Widziałem głupiego, jak zapuścił korzenie, lecz zaraz przekląłem jego mieszkanie.
4 Seinen Kindern bleibt die Hilfe fern; sie müssen sich zertreten lassen im Thor, und keiner errettet sie.
Jego synowie są daleko od ratunku, zostają zdeptani w bramie, a nie [ma] nikogo, kto by [ich] ocalił.
5 Seine Ernte verzehrt der Hungrige - selbst aus den Dornen holt er sie heraus - und Durstige schnappen nach seinem Gut.
Jego żniwo głodny pożera, wydobywa je spośród [samych] cierni, a chciwy pochłania ich bogactwa.
6 Denn Unheil wächst nicht aus dem Staub hervor, noch sprießt das Elend aus dem Boden:
Utrapienie bowiem nie powstaje z prochu ani z ziemi nie wyrasta niedola;
7 Nein, der Mensch ist zum Elend geboren, so wie der Flamme Kinder aufwärts fliegen.
Lecz człowiek rodzi się na niedolę, jak iskry z węgla wzlatują w górę.
8 Ich aber würde mich an den Allmächtigen wenden und meine Sache Gott vorlegen,
Ja jednak szukałbym Boga i Bogu przedstawił swoją sprawę;
9 der große Dinge thut, die unerforschlich, und Wunder, die unzählbar sind:
Który czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cudowne i niezliczone;
10 Der der Erde Regen schenkt und Wasser auf die Fluren sendet,
Który zsyła deszcz na ziemię i spuszcza wody na pola;
11 der Niedrige hoch emporhebt, und Trauernde erfahren hohes Heil.
Który pokornych stawia wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Er vereitelt die Pläne der Listigen, daß ihre Hände nichts Beständiges schaffen.
Który wniwecz obraca zamysły przebiegłych, tak że ich ręce nie wykonują ich zamiaru;
13 Er fängt die Klugen in ihrer eignen List, und der Verschlagenen Anschlag überstürzt sich.
Który chwyta mądrych w ich przebiegłości, tak że rada przewrotnych szybko upada.
14 Am hellen Tage stoßen sie auf Finsternis und wie zur Nachtzeit tappen sie am Mittag.
Za dnia napotykają ciemność, a w południe idą po omacku jak w nocy.
15 So rettet er vom Schwert, aus ihrem Rachen, und aus der Gewalt des Starken den Armen.
On wybawia ubogiego od miecza, od ich ust, i z ręki mocarza.
16 So geht dem Schwachen Hoffnung auf, und die Bosheit schließt ihr Maul.
Tak to uciśniony ma nadzieję, a nieprawość zamyka swe usta.
17 O, glücklich der Mann, den Gott zurechtweist! - so verschmähe nicht die Zucht des Allmächtigen!
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; nie gardź więc karceniem Wszechmocnego.
18 Denn er verwundet, doch er verbindet auch; er zerschlägt, und seine Hände heilen.
On bowiem rani, ale i opatruje, uderza, a jego ręce uzdrawiają.
19 Aus sechs Nöten errettet er dich, und in sieben trifft dich kein Unheil.
Z sześciu nieszczęść cię wyrwie, a w siódmym nie dotknie cię zło.
20 Bei Hungersnot errettet er dich vom Tode und im Kriege von den Streichen des Schwerts.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie od mocy miecza.
21 Vor der Zunge Geißel bist du geborgen, hast nichts zu fürchten, wenn Verheerung naht.
Przed biczem języka będziesz zasłonięty i nie ulękniesz się spustoszenia, gdy nadejdzie.
22 Der Verheerung und der Teuerung kannst du lachen, die wilden Tiere brauchst du nicht zu fürchten.
Będziesz się śmiał ze spustoszenia i głodu, nie będziesz się bał zwierząt ziemi.
23 Denn mit des Feldes Steinen bist du im Bunde, und die wilden Tiere sind mit dir befreundet.
Zawrzesz bowiem przymierze z kamieniami na polu, a okrutny zwierz polny będzie żyć z tobą w pokoju.
24 Und so wirst du erfahren, daß wohlbehalten dein Zelt: du musterst deine Behausung und vermissest nichts.
I poznasz, że twój przybytek [jest] spokojny; odwiedzisz swoje mieszkanie, a nie zgrzeszysz.
25 Du wirst erfahren, daß deine Nachkommen zahlreich sind, und deine Sprossen wie das Gras der Flur.
Poznasz też, że twoje potomstwo się rozmnoży, a twoje dzieci [będą] jak trawa ziemi.
26 In Vollreife gehst du zum Grabe ein, gleichwie die Garbe hinaufgebracht wird zu ihrer Zeit.
W sędziwym wieku zejdziesz do grobu, jak snop zboża zbierany w swym czasie.
27 Siehe, das ist's, was wir erforscht, so ist's! Vernimm es und beherzige es wohl!
Oto do tego doszliśmy i tak jest. Słuchaj tego i rozważ to sobie.