< Job 41 >

1 Kannst du das Krokodil mit der Angel ziehen und mit der Schnur seine Zunge niederdrücken?
Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
2 Ziehst du ihm eine Binsenschnur durch die Nase und durchbohrst du mit dem Haken seine Backe?
Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
3 Wird es dir viel Flehens machen oder dir gute Worte geben?
Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
4 Wird es einen Vertrag mit dir eingehen, daß du es für immer zum Sklaven nehmest?
Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
5 Wirst du mit ihm spielen, wie mit einem Vöglein und kannst du es anbinden für deine Mädchen?
Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
6 Feilschen darum die Zunftgenossen, verteilen es unter die Händler?
Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
7 Kannst du sein Haupt mit Stacheln spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?
Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
8 Lege nur deine Hand an es - gedenke, welch' ein Kampf! du wirst's nicht wieder thun.
Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
9 Ja, seine Hoffnung ward betrogen; wird er doch schon bei seinem Anblick hingestreckt.
Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
10 So tollkühn ist keiner, daß er es reizen dürfte, - und wer ist, der mir sich stellen dürfte?
Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
11 Wer hat mir etwas zuvor gethan, daß ich vergelten müßte? Was irgendwo unter dem Himmel ist, gehört mir!
Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
12 Ich darf nicht schweigen von seinen Gliedern, noch von der Stärke und der Schönheit seines Baus.
Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
13 Wer hat je vorn sein Gewand aufgedeckt, und wer dringt in seines Gebisses Doppelreihen?
Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
14 Wer hat je seines Rachens Doppelthor geöffnet? Um seine Zähne rings ist Schrecken!
Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
15 Ein Stolz sind die Rinnen der Schilde, mit festem Siegel verschlossen.
[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
16 Eins reiht sich an das andere, kein Lüftchen dringt zwischen sie ein.
Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
17 Jedes hängt am andern fest; sie schließen sich zusammen unzertrennlich.
Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
18 Sein Niesen läßt Licht erglänzen, und seine Augen gleichen der Morgenröte Wimpern.
Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
19 Seinem Rachen entfahren Fackeln, entsprühen Feuerfunken.
Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
20 Aus seinen Nüstern dringt Dampf hervor wie von einem siedenden Topf mit Binsenfeuerung.
Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
21 Sein Odem entzündet Kohlen, und Flammen entfahren seinem Rachen.
Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
22 Auf seinem Halse wohnt die Kraft, und vor ihm her tanzt Verzagen.
W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
23 Die Wampen seines Leibes haften fest, ihm angegossen unbeweglich.
Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
24 Sein Herz ist fest gegossen wie Stein, ja fest gegossen, wie ein unterer Mühlstein.
Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
25 Wenn es auffährt, so fürchten sich Helden, geraten vor Schrecken in Verwirrung.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 Greift man es an mit dem Schwert - so hält das nicht Stand, nicht Lanze, Pfeil und Panzer.
Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
27 Es achtet das Eisen für Stroh, für wurmstichig Holz das Erz.
Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
28 Der Sohn des Bogens verjagt es nicht, in Strohhalme verwandeln sich ihm Schleudersteine.
Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
29 Wie Strohhalme gelten ihm Keulen, und es lacht des Sausens der Lanze.
Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
30 Unten an ihm sind spitzeste Scherben; einen Dreschschlitten breitet es aus auf dem Schlamm.
Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
31 Es macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Wasser einem Salbenkessel gleich.
Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
32 Hinter ihm leuchtet ein Pfad auf; man hält die Flut für Silberhaar.
Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
33 Nichts kommt ihm gleich auf Erden, ihm, das geschaffen ist, sich nie zu fürchten.
Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
34 Auf alles Hohe sieht es herab - ein König ist es über alle Stolzen!
Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.

< Job 41 >