< Job 38 >

1 Dann antwortete Jahwe Hiob aus dem Wettersturm und sprach:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Wer da verdunkelt Ratschluß mit Worten ohne Einsicht?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann; so will ich dich fragen und du belehre mich!
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Wo warst du, als ich die Erde gründete? Sag an, wenn du Einsicht besitzest?
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Wer hat ihre Maße bestimmt - du weißt es ja! - oder wer hat über sie die Meßschnur gespannt?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt, oder wer hat ihren Eckstein hingeworfen,
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 unter dem Jubel der Morgensterne allzumal, als alle Gottessöhne jauchzten?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Wer verwahrte hinter Thoren das Meer, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß hervorging,
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 als ich ihm seine Grenze ausbrach und Riegel und Thore setzte
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 und sprach: “Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter und hier soll sich brechen deiner Wogen Übermut!”
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 Hast du je in deinem Leben dem Morgen geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 die Säume der Erde zu fassen, daß die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Sie verwandelt sich wie Thon unter dem Siegel; sie stellen sich dar wie ein Gewand.
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Und den Frevlern wird ihr Licht entzogen, und der schon erhobene Arm wird zerschmettert.
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Bist du zu des Meeres Strudeln gelangt und bist du auf dem Grund der Tiefe gewandelt?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Haben sich dir des Todes Thore aufgethan, und schautest du die Thore des tiefen Dunkels?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Hast du der Erde Breiten überschaut? Sag an, wenn du das alles weißt!
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Wo hoch ist der Weg dahin, wo das Licht wohnt, und die Finsternis, - wo ist doch ihre Stätte,
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 daß du sie in ihr Gehege brächtest und die Pfade zu ihrem Hause kenntest?
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Du weißt es, denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß!
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Bist du zu den Speichern des Schnees gelangt und hast du die Speicher des Hagels erschaut,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 den ich aufgespart habe für die Drangsalszeit, für den Tag der Schlacht und des Kriegs?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Wo doch ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt, der Ost sich über die Erde verbreitet?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Wer hat dem Regen Kanäle gespalten und einen Weg dem Wetterstrahl,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 um es regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Wüste, in der niemand wohnt,
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 um Öde und Wildnis zu sättigen und frischen Graswuchs sprießen zu lassen?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 Hat der Regen einen Vater, oder wer hat die Tautropfen gezeugt?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 Aus wessen Schoße ging das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer hat ihn geboren?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 Wie Stein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Flut hält fest zusammen.
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Vermagst du die Bande der Plejaden zu knüpfen oder die Fesseln des Orions zu lösen?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Führst du die Tierkreisbilder heraus zu ihrer Zeit und leitest du den Bär samt seinen Jungen?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Kennst du die Gesetze des Himmels oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Erhebst du zur Wolke deine Stimme, daß Schwall von Wassern dich bedecke?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 Entsendest du Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Hier sind wir?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Wer hat ins Wolkendunkel Weisheit gelegt oder wer verlieh dem Luftgebilde Verstand?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Wer zählt die Wolken mit Weisheit ab, und die Krüge des Himmels - wer legt sie um,
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 wenn das Erdreich zu Gußwerk zusammenfließt, und die Schollen aneinander kleben?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Erjagst du für die Löwin Beute und stillst du die Gier der jungen Löwen,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 wenn sie sich in den Lagerstätten ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Wer bereitet dem Raben seine Zehrung, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?

< Job 38 >