Job 36

1 Weiter fuhr Elihu also fort:

Elihu mówił jeszcze:

2 Warte mir ein wenig, daß ich dich unterweise, denn noch stehen Gott Worte zu Gebote.

Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

3 Ich will mein Wissen fernher entnehmen und meinem Schöpfer Recht verschaffen.

Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

4 Denn wahrlich, meine Worte lügen nicht; mit einem Manne von vollkommener Erkenntnis hast du's zu thun.

Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

5 Siehe, Gott ist gewaltig, doch verschmäht er niemand, gewaltig an Kraft des Geistes.

Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

6 Er erhält den Gottlosen nicht am Leben, aber den Elenden gewährt er Recht.

Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

7 Er zieht seine Augen nicht ab von dem Frommen und bei Königen auf dem Thron - da läßt er sie immerdar sitzen, daß sie erhöht seien.

Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

8 Und wenn sie mit Ketten gebunden sind, gefangen gehalten werden von Stricken des Elends,

A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

9 und er ihnen ihr Thun vorhält und ihre Sünden, daß sie sich überhoben,

Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

10 und er so ihr Ohr der Warnung aufthut und sie umkehren heißt vom Frevel:

Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

11 Wenn sie gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage im Glück und ihre Jahre in Wonne verbringen.

Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

12 Gehorchen sie aber nicht, so fahren sie dahin durch Geschosse und verhauchen in Verblendung.

Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

13 Denn als Leute von ruchlosem Sinn hegen sie Zorn, schreien nicht, wenn er sie fesselt;

Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

14 in der Jugendfrische stirbt ihre Seele dahin, und ihr Leben wie das der Lustbuben.

Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

15 Erretten wird er den Elenden durch sein Elend und thut ihnen durch die Drangsal das Ohr auf.

Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

16 Und er lockt auch dich aus dem Rachen der Not auf weiten Plan, wo keine Beengung ist, und was auf deinen Tisch kommt, ist reich an Fett.

Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

17 Bist du aber erfüllt vom Urteile des Gottlosen, so werden Urteil und Gericht dich festhalten.

Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

18 Denn Grimm verführe dich nicht zu Hohn, und des Lösegelds Größe verleite dich nicht.

Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

19 Wird er deinem Schreien anders abhelfen, als durch Bedrängnis und alle Kraftanstrengungen?

Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

20 Lechze nicht nach der Nacht, daß Völker auffahren an ihrer Stelle,

Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

21 Hüte dich, wende dich nicht zum Frevel; denn dazu hast du mehr Lust als zum Leiden.

Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

22 Siehe, Gott wirkt erhaben in seiner Kraft; wer ist ein Herrscher wie er?

Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

23 Wer hat ihm seinen Weg vorgeschrieben, und wer gesagt: du hast Unrecht gethan?

Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

24 Gedenke, daß du sein Thun erhebst, welches die Menschen besingen!

Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

25 Alle Menschen schauen ihre Lust daran; der Sterbliche erblickt es von ferne.

Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

26 Ja, Gott ist erhaben und unbegreiflich für uns, die Zahl seiner Jahre nicht zu erforschen.

Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

27 Denn er zählt des Wassers Tropfen ab, daß sie infolge seines Nebels Regen sickern,

On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

28 den die Wolken rieseln lassen, auf viele Menschen niederträufeln.

Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

29 Und vollends, wenn man die Ausbreitungen des Gewölks verstände, das Krachen seines Gezelts!

(A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

30 Siehe, er breitet um sich aus sein Licht und bedeckt die Wurzeln des Meers.

Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

31 Denn damit richtet er Völker, giebt Speise zugleich im Überfluß.

Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

32 Beide Hände bedeckt er mit Licht und entbietet es gegen den Widersacher.

Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

33 Ihn meldet an sein Dröhnen, ihn, der seinen Zorn gegen das Unrecht eifern laßt.

Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.